داود و مسئلۀ خطای سرشماری در دوران او

داود و مسئلۀ خطای سرشماری در دوران او

درک این نکته که چرا گرفتن یک آمار ملى گناه محسوب شد، دشوار است. خدا خودش دو بار یعنى در آغاز و در پایان 40 سال سرگردانی بیابان فرمان چنین آمارى را داده بود (اعداد 1: 2؛ 26: 2). شاید در این مورد، به این مفهوم بوده که داود که همواره و در تمام طول عمر خود اعتمادى راسخ به خدا داشت، شروع به لغزش کرده و گرایشی به تکیه بر عظمت حکومتش پیدا کرده بود. ایدۀ این  آمارگیری ازشیطان بود (اول تواریخ 21: 1). شاید شیطان موقعیت را فرصتى براى منحرف کردن داود از اعتماد به خدا به سوی اعتماد به خود، دانسته است. در هرصورت، خدا این عمل را گناهى قلمداد کرد که باید مجازات شود.

نتایج آمار نشان مى‌داد که ملت اسرائیل حدود ۵/ ١ میلیون مرد جنگجو، به جز دو قبیلۀ لاویان و قبیلۀ بنیامین داشت (اول تواریخ ٢١: ۵)، و کل جمعیت آن حدود 6 تا 8 میلیون نفر بود.

براى مجازات این گناه، خدا فرشتۀ بیمارى وبا را براى خراب کردن اورشلیم فرستاد. در محلى که فرشته ایستاده بود، داود مذبحى بنا کرد (اول تواریخ 21: 25) . و در همان نقطه‌اى که داود مذبح ساخت، سلیمان معبد را بنا نمود (دوم تواریخ 3: 1).

در مجموع، داود شخصیتی بزرگ بود. هر چند اوکارهاى اشتباهى انجام داد، ولى در مقایسه با پادشاهان آن زمان، مردى استثنایی بود. او با تمام قلب و روح خود، به خدا و روش هاى او وفادار بود. در دنیاى بت‌پرست و در ملتی که دائماً به دامان بت‌پرستی مى‌افتاد، داود همچون صخره‌ای برای خدا ایستاد. در همۀ موقعیت‌هاى زندگی خود، مستقیماً با دعا، با شکرگزارى و با ستایش، به حضور خدا مى‌رفت. دو دستاورد مهم او عبارتند از: سلطنت و مزامیر.

برگرفته از کتاب راهنمای کتاب مقدس از انتشارات شورای کلیسایی 222