خلاصۀ کتاب چالش ۴۰ روزۀ دعا: در من بمان (روز سی‌ام)

خلاصۀ کتاب چالش ۴۰ روزۀ دعا: در من بمان (روز سی‌ام)

یوحنا 15: 7

* در فرهنگ باستانی یهود، پسر بچه ها ازسن ۶ سالگی به مدارس می رفتند. آن ها به کنیسۀ محلی خود می رفتند و از سن ۶ تا ۱۰ سالگی در مدرسۀ بِت سِفِر (خانۀ کتاب) شرکت می کردند. روز اول که مدرسه ، تخته هایی دریافت می کردند که بتوانند روی آن ها بنویسند و رابی که معلم آن ها بود، روی این تخته ها عسل می ریخت و بچه ها باید آن عسل را می لیسیدند و مزمور ۱۱۹: ۱۰۳ را که می گوید: «کلام تو در دهانم شیرین است، شیرین تر از عسل» را تکرار می کردند. در این مرحله پسر بچه ها باید تمام تورات را حفظ می کردند.

بچه هایی که در درس های خود موفق بودند از سن ۱۰ تا ۱۴ سالگی به مرحلۀ بعدی که بِت تَلمود (خانۀ یادگیری) بود می رفتند و در آن جا کتاب مقدس یهودیان را یاد می آموختند. بعد از این مرحله، جوان هایی که توانایی یادگیریشان ضعیف بود به خانه برگشته و با اعضای خانوادۀ خود مشغول کار می شدند. ولی جوان هایی که در درس هایشان موفق بودند، به کلاسهای تالمیدان (شاگردی) وارد می شدند و در آن جا شب و روز با رابی زندگی می کردند و از نزدیک همه چیز را از او یاد می گرفتند.

* یکی از راه های مهم برای این که به حضور خدا برویم این است که کتاب مقدس را بخوانیم. اگر ما داخل کتاب مقدس شویم، کتاب مقدس هم در ما نفوذ می کند. در واقع کتاب مقدس نوشته نشده که ما فقط بخوانیم بلکه وقتی می خوانیم باید در آن تعمق کنیم و آن را حفظ کنیم.

* در کلمۀ ماندن ۵ نکته وجود دارد:

۱- تمام شب بیدار ماندن. عیسی مسیح شب قبل از دستگیری خود، تمام شب را دعا کرد. خدا می تواند از آنانی که با خدا وقت بیشتر می گذارنند، استفادۀ بهتری بکند تا کسانی که وقت خیلی کمی به او می دهند.

۲- محکم نگه داشتن. ما در این دنیا در نبرد با شیطان قرار داریم. سلاح مهم ما کلام خداست. با ماندن در کلام  خدا نه فقط زمین دشمن را تصرف می کنیم بلکه زمین خودمان را هم حفظ می کنیم! به سخنی دیگر کلام خدا بهترین سلاح تهاجمی و تدافعی ما است.

۳- بازایست. وقتی قوم اسراییل مابین دریای سرخ و مصری ها قرار داشت، خدا به موسی فرمود: نترس و بازایست و عمل دست مرا نظاره کن. بعضی اوقات مابین صخره و شرایط سختی هستیم. در این مرحله باید به کلام خدا اعتماد کرده و بازایستیم و منتظر عمل خدا باشیم که دریا را برای ما باز کند.

۴- حرکت کنیم. وقتی کلام خدا را می خوانیم و از روح خدا پر می شویم و اتفاقی در درون ما رخ می دهد، نمی توانیم ساکت و بدون هر گونه عملی بمانیم و باید فوری وارد عمل شویم. حتی اگر آن عمل، بسیار ناچیز باشد.

۵- نترسیدن و درنگ کردن. همان طور که عیسی مسیح به شاگردانش بعد از رستاخیزش فرمود که نترسید و منتظر بمانید و شاگردان ۱۰ روز در بالاخانه ماندند، ما نیز وقتی کتاب مقدس را می خوانیم و کلام خدا در ما ساکن است نباید بترسیم و مدتی درنگ کنیم. یعنی منتظر عمل خارق العادۀ خدا باشیم.

* چطور مطالعۀ کتاب مقدس می تواند برای من به صورت شخصی عمل کند؟ وقتی کلام را می خوانم و جایی متوجه کلماتی مانند تو یا شما می بینم، اسم خود را جایگزین آن کلمات می کنم و به این ترتیب کتاب مقدس برای من شخصی تر، صمیمی تر و نزدیک تر می شود.

* مطالعۀ کتاب مقدس بدون تفکر و تأمل در آن، مانند خوردن خوراکی بدون هضم آن است.

نوشتۀ مارک بَتِرسون

ترجمۀ آرمینه باباخانیان