“حُکم نکنید تا بر شما حُکم نشود.” (متی 7: 1)

“حُکم نکنید تا بر شما حُکم نشود.” (متی 7: 1)

روزی قرار بود در سمیناری صحبت کنم اول صبح دیدم خانواده ای که میهمانشان بودم با هم درگیری لفظی دارند! بلافاصله آنها را دعوت به آرامش کردم و کلی نصیحت و توصیه و کلمات مثبت روی سرشان ریختم بدون اینکه بدانم اصلاً مشکلشان چیست؟

ناگهان خانم گفت برادرجان من به همسرم گفتم ماشین شما را در آنجا پارک نکنید. دیشب ماشین شما را دزدیده اند شما الان ماشین ندارید. حالا نوبت من بود که می بایست آرامش خود را حفظ می کردم!

گاهی چنان از دیگران توقع آرامش داریم و نصیحت می کنیم که انگار خودمان اسطورۀ آرامشیم و هیچ چیز قادر نیست آرامش مان را به هم بزند. در چنین شرایطی خدا اجازه می دهد در آینۀ واقعیت، آرامش خودمان را امتحان کنیم.

با اینکه ظاهراً برخودم مسلط بودم ولی درونم غوغایی به پاشده بود. به اتاق رفتم و از خودم با خجالت پرسیدم حالا چطور؟ آیا الآن هم می توانی دعوت به آرامش کنی؟ بلافاصله زانو زدم. اعتراف کردم که آرامش ندارم و از خدا خواستم آرامشش را بریزد. به فیض خدا بعد از کلی دعا و اعتراف، خدا درونم را آرام کرد و از اتاق بیرون آمدم و دیگر کاملاً آرام بودم.

آنها به پلیس تلفن زدند و پلیس گفت ماشین شما دزدیده نشده بلکه چون درجای نامناسبی پارک شده، شهرداری آن را برده. بروید و با پرداخت جریمه آن را بگیرید و همه چیز به خیر گذشت.

اما درسی که آن روز گرفتم این بود که وقتی انگشت نصیحت کردن را به طرف کسی دراز می کنی، ابتدا باید خودت را در آن شرایط ببینی و بعد نصیحت کنی. اتفاقاً این موضوع بر روی نوع صحبت های آن روزم تأثیر بسیار زیبایی داشت. چون یک بار دیگر معنای “حُکم نکنید تا بر شما حُکم نشود” را بهتر فهمیدم.

جلیل سپهر

www.lifespringiran.com
@jalilsepehr