جهان‌بینی تو چیست؟ (قسمت دوم)

جهان‌بینی تو چیست؟ (قسمت دوم)

جهان‌بینی تو چیست؟ به عبارت دیگر، با چه لنزی به دنیای اطرافت نگاه می‌کنی؟
در قسمت اول به چند جهان‌بینی که در فرهنگ امروز رایج است پرداختیم. یعنی: مادی‌گرایی، فردگرایی، لذت‌گرایی و عمل‌گرایی؛ و جهان‌بینی متقابلی که خدا ارائه می‌دهد. امروز بیایید به چند نگرش دیگر نگاه کنیم.

طبیعت‌گرایی:

واژه دیگر برای طبیعت‌گرایی، بی‌خدایی است. طبیعت‌گرایی می‌گوید خدا وجود ندارد؛ و یا اگر هم وجود دارد، اهمیتی ندارد. پیروان این نگرش باور دارند که همه چیز در زندگی نتیجه شانس و تصادف است. آن‌ها می‌گویند: «ما فقط تصادفی‌های طبیعت هستیم. نه آفریننده‌ای وجود دارد، نه طرح و نقشه‌ای بزرگ، نه خدایی».

اما اجازه بده رازی را با تو در میان بگذارم:
اگر خدا وجود نداشته باشد یا اهمیتی نداشته باشد، آنگاه تو هم اهمیتی نداری! این نتیجه منطقی و عقلانی چنین نگرشی است. ارزش تو از این واقعیت ناشی می‌شود که خدا به فکر تو بود، تو را آفرید، و دوستت دارد.

کتاب‌مقدس می‌فرماید:
«چیزهایی در مورد [خدا] وجود دارد که قابل دیدن نیست . . . اما از آغاز آفرینش جهان، این چیزها از طریق آنچه خدا آفریده، به‌وضوح قابل درک است» (رومیان ۱: ۲۰).
به بیان دیگر، وقتی به طبیعت نگاه می‌کنیم، به‌جای اینکه نتیجه بگیریم خدایی وجود ندارد؛ در واقع یاد می‌گیریم که خدا چگونه است. درمی‌یابیم او خلاق، قدرتمند و منظم است؛ درمی‌یابیم که او تنوع را دوست دارد.

انسان‌گرایی:

انسان‌گرایی می‌گوید تو مسئول زندگی خود و ارباب سرنوشت خودت هستی. و اگرچه بیشتر مردم نمی‌گویند خودشان را می‌پرستند، اما وقتی باور دارند که مرکز همه چیز هستند، در واقع همین کار را می‌کنند. برای انسان‌گرا، خودِ انسان مرکز جهان است.

کتاب‌مقدس می‌فرماید:
«آنان حقیقتِ خدا را با دروغ معاوضه کردند و مخلوق را به جای خالق پرستش و خدمت نمودند» (رومیان ۱: ۲۵)
این دقیقاً همان کاری است که انسان‌گرا انجام می‌دهد.

خداگرایی یا تئیسم:

خداگرایی می‌گوید خدایی وجود دارد و او تو را برای اهداف خود آفریده است. این همان نگرشی است که کتاب‌مقدس آن را تعلیم می‌دهد. واژه “Theism” از “Theo” در زبان یونانی آمده، به معنی “خدا”.

یکی از ترجمه‌های کتاب مقدس، کولسیان ۱: ۱۶ را چنین بیان می‌کند:
«همه چیز، کاملاً همه چیز؛ چه در بالا و چه در پایین، چه مرئی و چه نامرئی . . . همه چیز در او آغاز شد و هدف خود را در او می‌یابد».
دوباره به این آیه نگاه کنید: همه چیز، کاملاً همه چیز؛ توسط خدا آفریده شده و هدفی در او دارد.

هر روزه، در تمام طول روز، جهان‌بینی‌های گوناگون برای جلب رضایت تو با هم رقابت می‌کنند. اما حقیقت این است که تو توسط خدا و برای خدا آفریده شده‌ای. این واقعیت را بپذیر و به‌زودی درمی‌یابی که زندگی معنا پیدا می‌کند.

تبادل نظر:

• حتی وقتی که یک مسیحی هستی، برخی جهان‌بینی‌های رایج همچنان می‌توانند جذاب باشند. آیا بیشتر جذب طبیعت‌گرایی می‌شوی یا انسان‌گرایی؟ چرا؟
• وقتی به طبیعت نگاه می‌کنی، چه نشانه‌هایی از وجود خدا می‌بینی؟
• چگونه زندگی معنا پیدا می‌کند وقتی درک می‌کنی که توسط خدا و برای خدا آفریده شده‌ای؟

نوشتۀ کشیش ریک وارِن- ۷ آگست ۲۰۲۵