۱۱ تفاوت و ویژگی روح یتیمی و روح فرزندی
۱۱ تفاوت و ویژگی روح یتیمی و روح فرزندی
این ۱۱ ویژگی، روح یتیمی را از روح فرزندی متمایز می‌کند:
۱- روح یتیمی از احساس ناامنی و حسادت عمل می‌کند. روح فرزندی از روی عشق و پذیرش عمل می‌کند.
افرادی که روح یتیمی دارند همیشه در حال مبارزه با حسادت و ناامنی هستند، چرا که امنیت در یک رابطۀ امن با والدین به وجود می‌آید. کسانی که روح یتیمی دارند، به قدری ناامن هستند که حتی شنیدن تحسین یک پدر بیولوژیکی یا روحانی از برادران یا همکارانشان برایشان سخت است. کسانی که روح فرزندی دارند، در محبت و لطف پدر آنقدر امن هستند که خوشحالند که در هر نقشی که نیاز باشد خدمت کنند، چه مسئول باشند و چه در این فرآیند مورد تحسین قرار بگیرند.
۲- روح یتیمی از موفقیت برادرانش حسادت می‌کند. فرزند بالغ متعهد به موفقیت برادرانش است.
در این راستا، کسانی که روح یتیمی دارند، وقتی برادرشان شکست می‌خورد خوشحال می‌شوند چون این باعث می‌شود که خود را بهتر احساس کنند. از سوی دیگر، کسانی که روح فرزندی دارند، با شادی خود را متعهد به خدمت، جشن گرفتن و کمک به موفقیت برادرانشان می‌کنند چون آنها برای تحسین انسان‌ها کار نمی‌کنند بلکه از حس عمیق عشق و تأیید خدای پدر خدمت می‌کنند.
۳- روح یتیمی برای به دست آوردن محبت خدای پدر خدمت می‌کند. فرزند بالغ از روی احساس پذیرش و فیض و لطف الهی خدمت می‌کند.
در این راستا، کسانی که روح یتیمی دارند همیشه در تلاشند و سعی می‌کنند محبت خدای پدر را از طریق دستاوردهای خود در خدمت یا حرفه به دست آورند. کسانی که روح فرزندی دارند، از پیش می‌دانند که در مسیح پذیرفته شده‌اند و از فراوانی این پذیرش به دیگران خدمت می‌کنند.
۴- روح یتیمی تلاش می‌کند تا بیگانگی عمیق درونی خود را از طریق تحریکات فیزیکی درمان کند. فرزند بالغ در شادی و حضور خدا برای تسلی حرکت می‌کند.
افرادی که روح یتیمی دارند همیشه سعی می‌کنند که حس بیگانگی، تنهایی و کمبود ارزش خود را از طریق کار مداوم، تغییر رابطه‌ها، لذت جنسی و زندگی نارسیستی و خودکامه کاهش دهند. اما هرچه بیشتر به این لذت‌ها روی می‌آورند، بیشتر وابسته می‌شوند و خلائی که در قلبشان وجود دارد، بزرگ‌تر می‌شود زیرا تنها محبت پدر می‌تواند نیازهای عاطفی عمیق آنها را پر کند.
کسانی که در روح فرزندی زندگی می‌کنند، در حضور و محبت خدا غرق می‌شوند و شادی خدا را به طور مداوم به عنوان منبع قدرت خود تمرین می‌کنند زیرا می‌فهمند که امنیت و زندگی خود را در هر چیزی غیر از خدا بنا کردن، مانند تلاش برای ساخت خانه‌ای روی شن‌های متحرک است.
۵- روح یتیمی توسط نیاز به موفقیت رهبری می‌شود. روح فرزند بالغ، او را به سوی دعوت و مأموریت او هدایت می‌کند.
بسیاری از افراد سعی می‌کنند تا کارهای بزرگی انجام دهند تا آرزوی عمیق درون خود برای تأیید پدرشان را ارضا کنند. این باعث می‌شود که آنان به جای هدایت شدن توسط روح، به موفقیت رانده شوند. حتی بسیاری از رهبران، کلیساهای خود را در بدهی‌های عظیم فرو می‌برند تا ساختمان‌های بزرگی بسازند و اطرافیان خود را تحت فشار قرار دهند چون آنان به خاطر احساسات ذاتی خود از ناکامی کور هستند؛ آنها فکر می‌کنند که می‌توانند با دستاوردهای بزرگ، خود را به اندازۀ کافی خوب احساس کنند.
فقط کسانی که حس قوی از پسرانگی دارند، اجازه می‌دهند که خداوند آنها را هدایت کرده و فرصت‌ها را به سوی آنها بیاورد، بدون اینکه سعی کنند موفقیت خود را بسازند.
۶- روح یتیمی از مردم به عنوان ابزار برای رسیدن به اهداف خود استفاده می‌کند. فرزندان بالغ به مردم خدمت می‌کنند تا پادشاهی را برکت دهند.
افرادی که روح یتیمی دارند، تمایل دارند که از مردم به عنوان ابزارهایی برای رسیدن به اهداف خود استفاده کنند. زمانی که ما مردم را به اشیاء تبدیل می‌کنیم، آنها را با کلمات، تهدیدها و هر چیزی که لازم است دستکاری می‌کنیم تا راه خود را پیش ببریم و آنها را کنترل کنیم. افراد بالغی که در روح فرزندی زندگی می‌کنند، از مردم استفاده نمی‌کنند؛ بلکه به آنها خدمت می‌کنند و مردم را برای تحقق سرنوشتشان در مسیح آزاد می‌گذارند.
۷- روح یتیمی فرزندان خود را دفع می‌کند. روح فرزندی، فرزندان خود را جذب می‌کند.
رهبران و والدینی که روح یتیمی دارند همیشه درگیر آشفتگی، مبارزه و تلاش برای به دست آوردن راه خود هستند، که این به فرزندان روحانی‌شان این حس را می‌دهد که رهبرشان به جای اینکه آنها را دوست داشته باشد، در رقابت با آنهاست. این منجر به دفع فرزندان روحانی و بیولوژیکی‌شان می‌شود که می‌تواند نفوذ آنها را بر نسل بعدی از بین ببرد! کسانی که در روح فرزندی زندگی می‌کنند، در مسح پدر گام می‌زنند و فرزندانشان را به سوی خود جذب می‌کنند، زیرا فرزندانشان صدای شبان خود را می‌شنوند که به آنان اهمیت می‌دهد.
۸- روح یتیمی با عصبانیت و انفجارهای خشم مشکل دارد. روح فرزندی در توانایی پدر برای کنترل و هدایت آینده‌شان آرام می‌گیرد.
افرادی که روح یتیمی دارند، با عصبانیت غیرقابل کنترل، انفجارهای خشم و دیگر اشکال دستکاری در روابطشان مشکل دارند، زیرا احساس می‌کنند که باید دیگران و شرایط خود را کنترل کنند تا اهداف خود را محقق سازند، چرا که اعتماد لازم به پدر آسمانی‌شان برای هدایت و کنترل آینده‌شان را ندارند.
کسانی که در روح فرزندی زندگی می‌کنند، در آرامش پدر راه می‌روند و از تلاش‌های خود دست برداشته‌اند تا پدر در زندگی‌شان راه خود را به پیش ببرد.
۹- روح یتیمی همیشه در رقابت با دیگران است. روح پسرانگی همیشه دیگران را برکت می‌دهد.
افرادی که روح یتیمی دارند، همیشه تلاش می‌کنند تا دیگران را در کلیسا، خانواده، کسب‌وکار یا فرقه‌های خود پشت سر بگذارند، زیرا هویت خود را از طریق بهتر بودن نسبت به دیگران می‌یابند. کسانی که در روح فرزندی زندگی می‌کنند، همیشه می‌بینند که چگونه می‌توانند دیگران را برکت دهند، چرا که آنان از قبل تأیید خداوند را در دل‌های خود دارند و به همین دلیل می‌خواهند با دیگران آزادانه محبت خدا را در میان بگذارند.
۱۰- روح یتیمی احساس کمبود ارزش خود دارد. روح فرزندی در محبت و پذیرش خدای پدر گام می‌زند.
افرادی که روح یتیمی دارند، برای دوست داشتن و پذیرش خود با مشکل مواجه هستند. کسانی که در روح فرزندی زندگی می‌کنند، پر از حس محبت و پذیرش الهی هستند که به آنها این توانایی را می‌دهد که با اعتماد به نفس در شادی خداوند راه بروند، با وجود اینکه همه انسان‌ها گناهکار هستند و از جلال خداوند کوتاه آمده‌اند.
۱۱- روح یتیمی هویت اصلی خود را از طریق مالکیت‌های مادی، ظاهر فیزیکی و فعالیت‌ها دریافت می‌کند. روح فرزندی هویت خود را در فرزندی و تأیید پدر خود می‌یابد.
افرادی که روح یتیمی دارند، هرگز نمی‌توانند به اندازه کافی از طریق موفقیت شغلی، مالکیت مادی یا روابط نامشروع لذت ببرند تا خلائی که در دلشان به دلیل هویت‌شان وجود دارد را پر کنند. بنابراین، آنها همیشه در تلاشند تا از طریق استفاده از چیزها یا افراد مختلف در زندگی‌شان به رضایت دست یابند. در بسیاری از موارد، حتی نحوه لباس پوشیدن آنها، از جمله تعداد زیادی تاتو، سوراخ کردن پوست و مدل‌های مختلف مو، می‌تواند راهی باشد برای جلب توجه و برجسته کردن خود به دلیل کمبود اعتماد به نفس و تایید پدرانه.
کسانی که در روح فرزندی زندگی می‌کنند، به قدری در تایید پدر الهی خود ریشه دارند که می‌توانند از خدمت در پس‌زمینه راضی باشند و موفقیت و توجهی که دیگران دریافت می‌کنند را جشن بگیرند، زیرا خلأ در روحشان قبلاً با محبت بی‌قید و شرط پدر پر شده است.
در نتیجه، بزرگترین هدیه‌ای که برای بشریت شناخته شده است، پذیرفتن، دریافت و گام برداشتن در محبت پدر است که جهان را آن‌چنان دوست داشت که تنها پسر خود را داد تا ما هلاک نشویم یا زندگی‌مان را هدر ندهیم، بلکه زندگی فراوانی را تجربه کنیم که تنها پدر آسمانی ما می‌تواند بدهد!
آیه‌های مرتبط با روح یتیمی:
یوحنا ۱۸:۱۴؛ رومیان ۱۵:۸؛ غلاطیان ۳:۱-۴؛ اشعیا ۱۶:۶۳
آیه‌های مرتبط با روح فرزندی:
رومیان ۱۵:۸؛ غلاطیان ۶:۴؛ اول یوحنا ۱:۳؛ افسسیان ۵:۱؛ افسسیان ۱۹:۲ و آیه‌های بسیار دیگر
منبع مقاله:
11 Contrasting Traits between an Orphan Spirit and a Spirit of Sonship
ترجمۀ کشیش ورژ باباخانیان
دریافت لینک کوتاه این نوشته:
|
کپی شد! |
