بُتهای مذکور در کتاب مقدس: اشیما

  اشیما       Ashima  

لغت فوق به معنای   تقصیر   می‌باشد.

اَشیما نام یکی از خدایان حماتیان بود. خدایی بود که توسط مردم حمات پس از آنکه پادشاه آشور آنان را در سامره سکونت داد، پرستیده می‌شد.
توضیحات:
اَشیما خدای درختان و چوپانان بوده و تمثال او را بر روی چوب کنده کاری کرده و مورد پرستش قرار می‌داده‌اند. شکل او به صورت یک بز بدون مو بوده است.

 منابع کتاب مقدس:     پادشاهان دوم باب ۱۷

  پادشاهان دوم باب ۱۷ آیه ۲۴
۲۴ و پادشاه آشور، مردمان از بابل و كوت و عِوّا و حَمات و سَفَروایم آورده، ایشان را به جای بنی اسرائیل در شهرهای سامره سكونت داد و ایشان سامره را به تصرف آورده، در شهرهایش ساكن شدند.  

  پادشاهان دوم باب ۱۷ آیه ۳۰
۳۰ پس اهل بابل، سُكّوت بَنُوتْ را و اهل كُوت، نَرْجَل را و اهل حمات، اَشیما را ساختند.

برگرفته از وب سایت: www.razgah.com