بررسی رسالۀ پولس رسول به رومیان فصل 3: مسیح کفاره ای جهت گناهان انسان

بررسی رسالۀ پولس رسول به رومیان فصل 3: مسیح کفاره ای جهت گناهان انسان

اگر در ارتباط با مسأله گناهکار بودن، یهودیان نیز در زمرۀ سایر ملل قرار می گیرند، پس چه ضرورتی برای ایجاد قوم یهود بود (آیه های 1-20).

پاسخ: این قوم وسیله ای بود تا خدا مکاشفات خود را به آن ها بسپارد و در عین حال آن ها راه را برای آمدن مسیح آماده سازند. قوم عبرانی در واقع، در نظر خدا افرادی بودند که خدا توسط آن ها نقشه ای را که مدت های طولانی جهت بازخرید و رهایی انسان ها در نظر داشت، عملی سازد. اما این بدان معنی نیست که آن ها ذاتاً از سایر ملل برتر هستند.

یکی از اهداف دادن شریعت این بود که انسان بفهمد که گناهکار است (آیۀ 20) و به یک نجات دهنده نیاز دارد.

مسیح کفارۀ ماست (آیه های 21-31). با در نظر گرفتن اصل ذاتی هر چیز می بینیم که گناه، گناه است و راستی نیز راستی است. و در این بین خدا هم عادل می باشد. در این بین هیچ نوع رحمتی نمی تواند وجود داشته باشد. گناه بایستی مجازات شود. خدا، شخصاً جریمۀ گناه انسان را در شخص عیسی مسیح پرداخت نمود.

بنابراین او می تواند گناه انسان را بیامرزد و همۀ کسانی که این فداکاری نجات دهنده را بپذیرند و عدالت و پاکی نجات دهنده را از آنِ خود ساخته اند.

برگرفته از کتاب راهنمای کتاب مقدس از انتشارات شورای کلیسایی 222