باستان شناسی و کتاب مقدس: اهمیت کتیبه شناسی نامه ها و طومارهای دریای مرده

اهمیت کتیبه شناسی (خواندن خط های کهن) نامه ها

نوشته شدن به زبان عبری کتاب مقدس، که عهد عتیق نیز به همین زبان نوشته شده، سبک نگارش و گنجینۀ لغاتی شبیه آنچه در کتاب ارمیا وجود دارد، باعث گردیده این نامه ها از نظر کتیبه شناسی از اهمیت زیادی برخوردار گردند. آنها به محققین کمک می کند تا روند تکامل حروف الفبای عبری را کشف کنند.

مطمئناً این گونه کشفیات این امکان را برای محققین ایجاد می کند که به عقب برگشته و گذشته را احیا کرده و ببینند چگونه زبان عهد عتیق گسترش پیدا کرده است. گام های بزرگی در این حوزۀ تحقیق برداشته شده و نوری بر مطالعات کتاب مقدسی تابانیده است. این گونه مطالعات ارزش زیادی در توسعۀ زمینه های تاریخی کتاب مقدس در دید انسان دارد.

طومارهای دریای مرده (The Dead sea Scrous)

اواسط قرن بیستم بزرگترین طومار خطی در دوران جدید کشف گردید. در سال 1947 یک چوپان عرب به غاری در جنوب اریحا وارد شد که شامل طومارهای چرمی فراوانی به زبان عبری و آرامی و حدود 600 تکه بقایای مطالب مختلف بود. این کشف، هیجان زیادی در دنیای باستان شناسی به وجود آورد.

در سال 1952 در حفاری های بعدی قسمت هایی از طومارهای قدیمی تر به زبان عبری-یونانی و آرامی کشف گردید.

تاریخ طومارهای دریای مرده

پس از مطالعۀ دقیق طومارهای خطی دریای مرده، محققین سه دوره را مشخص کرده اند:

1- دورۀ باستانی «Archaic» حدود 200 الی 150 ق.م.

2- دورۀ هاسمونی ها (Hasmonaean) حدود 150 الی 30 ق.م.

3- دورۀ هرود Herodian حدود 30 ق.م. تا 70 میلادی.

اکثر این طومارها از دورۀ دوم و سوم و مخصوصاً نیمۀ آخر این دو دوره سر چشمه می گیرند.

اگر چه در مورد قدمت و اعتبار این مطالب خطی اعتراضاتی شده است، اما دو مدرک، قدمت آن ها را ثابت می کند. اولی میزان کربن 14. این روش علمی برای تعیین تاریخ، قدمت این طومارها را 175 ق.م. تا 225 م. تعیین می کند. دوم، محققین با تکیه بر شواهد کتیبه شناسی، این مدرک را بر اساس نوع نامه ها و شیوه نگارش آن ها با مقایسه با سایر مطالب دوره های دیگر، تاریخ گذاری کرده اند. آن ها توانسته اند تاریخ این نوشته ها را بین قرن سوم قبل از میلاد و اواسط قرن اول میلادی تعیین کنند.

برگرفته از کتاب دائرةالمعارف کتاب مقدس