اَدوِنتیسم روز هفتم چیست و طرفداران این مکتب چه اعتقاداتی دارند؟

ادونتیسم روز هفتم، بدعتی است از مسیحیت که معتقد است، جلسات پرستشی باید به جای روز یکشنبه در "روز هفتم" یعنی سبّت یا شنبه صورت پذیرد.  به نظر می‌رسد "درجات" مختلفی در مکتب ادونتیسم روز هفتم وجود داشته باشد.  برخی از طرفداران مکتب ادونتیسم روز هفتم، به غیر از برگزاری مراسم پرستشی بجای  برگزاری جلسات پرستشی خود در روز شنبه یا سبّت با مسیحیان راست دین همراه می باشند و در روز یکشنبه مراسم عبادی خود را برگزار می کنند.  با این حال، تعداد بسیار زیادتری از ادونتیستها به سمت آموزه‌های ناهنجار، بسیار فراتر پیش می روند.

ادونتیستهای روز هفتم ریشه در ادونتیسم یا ظهور مجدد عیسی مسیح دارند. حرکتی در قرن نوزدهم که انتظار ظاهرشدن (یا ظهور) قریب الوقوع عیسی مسیح را داشت. طرفداران این مکتب نیز میلری‌ها خوانده می‌شدند زیرا گروه آن‌ها توسط ویلیام میلر تأسیس شده بود. او یک نبی دروغین بود که پیش‌بینی می‌کرد عیسی در سال 1843 یا 1844 باز می‌گردد.  وقتی که پیش‌بینی میلر از بازگشت ثانوی مسیح نتوانست به نتیجه ای برسد، میلریها با سرخوردگی منحل شدند.  این رویداد به" نا امیدی یا یأس بزرگ "معروف شد اما پس از آن، برخی از پیروان میلر ادعا كردند كه رؤیاهایی در باره این پیشگویی ناكام دریافت کرده اند.  عیسی مسیح به جای اینکه به زمین بازگشت کند، وارد معبد آسمانی شده – بدین ترتیب، نبوت های میلر درست است، جز اینکه پیشگویی او به جای اینکه از دیدگاه فیزیکی عملی شود به صورت روحانی تحقق یافته.  یکی از انبیایی که سخن میلر را به نوعی توجیه کرد، دختر جوانی به نام اِلِن جی هارمون 17 ساله بود که اندکی پس از رسوائی میلر برای اولین بار مدعی دیدن رؤیاهایی شد که در یک جلسه دعا دریافت کرده بود که بعداً این رؤیاها به بیش از تعداد 2000 رؤیا رسید. با بیان این رؤیاها، اِلن خیلی زود پرچمدار امید برای میلری های سرخورده شد.  او با فرقه های  گوناگون ادونتیست متحد شد و تبدیل به راهنمای روحانی برای یک گروه جدید مذهبی شد.

در سال 1846، اِلن با جیمز وایت، یکی از واعظان ادونتیست ازدواج کرد. چیزی نگذشت که آنها متقاعد شدند که نگه داشتن روز سبت برای همه مسیحیان نیز لازم است.  در سال 1847، اِلن جی وایت رؤیای دیگری دریافت کرد که این رؤیای  جدید اعتقاد تازه او را در حفظ و نگهداری روز سبِت به عنوان آموزه ای اصلی تأئید می نمود.  ادونتیستهایی که تحت نفوذ اِلِن جی وایت قرار داشتند تبدیل به ادونتیستهای روز هفتم شدند.  بسیاری از رؤیاها و مطالب الن جی وایت (او نویسنده ای پرکار بود) اکثر آموزه های ادونتیستها را شکل بخشید. امروزه، اکثر ادونتیستهای روز هفتم، هنوز هم الِن وایت را نبی خدا می‌دانند، با وجود اینکه بسیاری از پیشگویی های وی جامه عمل نپوشیده اند.  در واقع، ادونتیستهای روز هفتم آیه ای را که در مکاشفه 19: 10 ("شهادت عیسی، روح نبوت است") می باشد مرجع مطالب اِلِن جی وایت می دانند.

در سال 1855، ادونتیستهای روز هفتم  در بتل کریک ایالت میشیگان مستقر شدند و در ماه مه 1863 کنفرانس عمومی آنها  به طور رسمی ثبت شد.  در پنج دهه آینده، الن جی وایت نزدیک به 10،000 صفحه نبوت نوشت.  آموزه "نبرد عظیم"، که شامل چشم اندازهایی از قبیل، جنگ کیهانی بین عیسی و ارتش فرشتگانش، در مقابل شیطان و فرشتگان او بود.  رؤیاهای دیگر مربوط به عادات غذایی سالم بود که خانم وایت آن را "انجیل سلامتی" خواند (شهادت برای کلیسا، جلد 6، صفحه 327). ادونتیستهای روز هفتم محدودیت‌هایی را برای مصرف گوشت یا به قول خودشان "غذای گوشتی" قرار می‌دهند.  "غذای گوشتی برای سلامتی مضر است و هر چه که بر بدن تأثیر بگذارد، تأثیر متفاوتی بر ذهن و روح دارد" (خدمات شفا، فصل 24: "گوشت به عنوان غذا"، ص. 316). جای تعجب نیست که پس از الزام به حفظ روز سبَّت، ادونتیستها شروع به افزودن عناصر قانونی دیگر به اعتقادات خود کردند.

جالب است که پوسته ذرت کِلوگ یکی از تولیدات ادونتیستها بود: جان هاروی كِلوگ یک پزشک ادونتیست روز هفتم در بِتِل کریک بود که می‌خواست یک جایگزین گیاهی "سالم" برای صبحانه‌های "ناسالم" حاوی گوشت تولید کند.  در این حین، خانم وایت به دریافت رؤیاهای خود ادامه می‌داد، و شروع به تعلیم آموزه‌های اشتباه خواب روحانی و نابودی یک بار برای همیشه شریران کرد (که با متی 25: 46 مغایرت دارد).

سایر آموزه های مشکل ساز در مکتب ادونتیستهای روز هفتم شامل این تعلیم است که گناه ایمانداران به حساب شیطان خواهد بود و این شیطان است که گناهان ایمان‌داران را تحمل می کند (مباحثه بزرگ، ص.  422، 485) این تعلیم کاملاً برخلاف گفته کتاب مقدس است که  کیست آن کسی که گناهان ما را متحمل می شود (اول پطرس 2: 24). ادونتیستهای روز هفتم عیسی را به عنوان میکائیل فرشته معرفی می‌نمایند (نامه یهودا 1: 9، کتاب مقدس کلام روشن، منتشر شده توسط انجمن نشر بررسی و هرالد، 1994) – آموزه‌ای که ماهیت واقعی مسیح را منکر می شود و مطابق پیشگویی هیرام ادسون عیسی در 22 اکتبر 1844 وارد مرحله دوم فیض خود شده است. و مطمئناً، تأکید ادونیستها به حفظ روز سبّت به عنوان یک آموزه اساسی در تقابل کامل با تعلیم کتاب مقدس در این زمینه می باشد (به رومیان 14: 5 و کولسیان 2: 16 مراجعه کنید).

ادونتیستهای روز هفتم نهضتی کاملاً متفاوت است و همه فرقه های مرتبط با آن به تمام آموزه‌های ذکر شده در بالا عمل نمی‌کنند.  اما قابل ذکر است که تمام ادونتیستها می بایست جداً به این مسئله با دقت توجه داشته باشند که نبیه ای شناخته شده در کلیسای آنها معلم آموزه‌های منحرف بوده و ریشه‌های کلیسای آنها در پیشگویی های عملی نشده ویلیام میلر است.

حال شاید این سؤال پیش بیاید: آیا یک مسیحی می تواند در جلسات کلیسای ادونتیستهای روز هفتم شرکت کند؟ با توجه به گرایش شدید ادونتیستها در پذیرش مکاشفه‌های اضافه بر کتاب مقدس و مشکلات آموزه‌ای که در بالا ذکر شد، ایمان‌داران به مسیح را اکیداً تشویق می کنیم که با این بدعت هیچگونه همراهی نکنند.  قابل ذکر است که شخص می تواند طرفدار ادونتیستهای روز هفتم باشد و هنوز هم ایمان‌دار به مسیح باشد. در عین حال، به اندازه کافی خطرات احتمالی وجود دارد که ما را از پیوستن به یک کلیسای ادونتیست باز می دارد!

منبع مقاله: www.gotquestions.org

ترجمه: ناجیه راعی