امید کتاب مقدسی چه چیزهایی را شامل می شود؟

امید کتاب مقدسی چه چیزهای را شامل می شود؟

“اینک چشم خداوند بر آنانی است که از او می ترسند. برای آنانی که رحمت او را می کشند تا جان ایشان را از موت رهایی بخشد و ایشان را در قحط زنده نگاه دارد.” (مزمور 33: 18-19)

تعریف امید کتاب مقدسی:

امید در ذات خود به آینده توجه دارد (رومیان 8: 24-25). به هر حال امید بیش از یک اشتیاق یا آرزو برای چیزی در آینده است. امید کتاب مقدسی شامل اعتماد قلبی و اطمینان قوی دربارۀ مسائل آینده است زیرا بر اساس وعده های خدا و مکاشفۀ او می باشند. به عبارت دیگر امید کتاب مقدسی به صورت تفکیک ناپذیری همراه با یک ایمان محکم (رومیان 15: 13؛ عبرانیان 11: 1) و توکل به خدا است (مزمور 33: 21-22). نویسندۀ مزامیر این حقیقت را زمانی کاملاً آشکار می سازد که واژۀ «توکل» را با «امید» مترادف استفاده می کند: «بر رؤسا توکل نکنید و نه بر ابن آدم که نزد او اعانتی نیست….خوشا به حال آن که خدای یعقوب مددکار اوست که امید او بر یهوه خدای وی می باشد» (مزمور 146: 3-5؛ ارمیا 17: 7). در نتیجه امید ایماندار، امیدی است که «باعث شرمساری» نمی گردد (رومیان 5: 5؛ مزمور 22: 4-5؛ اشعیا 49: 23) بنابراین برای ایماندار، امید مانند لنگری در میان زندگی است (عبرانیان 6: 19-20).

اساس امید ایمانداران:

پایه و اساس امید اطمینان بخش ایمانداران بر طبیعت خدا، عیسی مسیح و کلام خدا استوار است.

1) کلام خدا آشکار ساخته است که چگونه خدا وفاداری خود را نسبت به قومش در گذشته ثابت کرده است.

برای مثال مزمور 22 وصف تقلای داود در وضعیتی است که زندگی او را تهدید می کند. زمانی که او اعمال خدا را در گذشته به یاد می آورد، مطمئن می گردد که خدا او را رهایی خواهد داد، «پدران ما بر تو توکل داشتند و ایشان را خلاصی دادی» (مزمور 22: 4). قدرت و اعمال عجیب خدا در خروج، فتح کنعان، معجزات عیسی و شاگردان و امثال آن آشکار است. همه اینها باعث می شود تا اعتماد خود را بر خدا به عنوان یاری دهنده خود، قرار دهیم (مزمور 105؛ 124؛ 8؛ عبرانیان 13: 6؛ خروج 6: 7). از طرف دیگر آنانی که با خدا زندگی نمی کنند دلیلی برای امیدوار بودن ندارند (افسسیان 2: 12؛ 1تسالونیکیان 4: 13).

2) مکاشفۀ کامل عهد جدید در عیسی مسیح دلایل بیشتری را برای امیدوار بودن ما در خدا ارائه می دهد.

پسر خدا آمد تا کارهای شیطان (1یوحنا 3: 8) یعنی «خدای جهان» (2قرنتیان 4: 4؛ غلاطیان 1: 4؛ عبرانیان 2: 14؛ 1یوحنا 5: 19؛ به موضوع زحمت کشیدن عادلان، رجوع کنید) را نابود سازد. عیسی در دوران خدمت زمینی خود با اخراج دیوها قدرتش را بر شیطان ثابت کرد (به موضوع قدرت بر شیطان و دیوها، رجوع کنید). به علاوه او با مرگ و قیامش، قدرت حکومت  شیطان را نابود ساخت (یوحنا 12: 31) و قدرت ملکوت خدا را نشان داد (به موضوع ملکوت خدا رجوع کنید). بنابراین پطرس در ارتباط با امید ایمانداران چنین اعلام می دارد: «متبارک با خدا و پدر خداوند ما عیسی مسیح که به  حسب رحمت عظیم خود ما را به وساطت برخاستن عیسی مسیح از مردگان از نو تولید نمود برای امید زنده» (1پطرس 1: 3). عیسی امید ما خوانده شده است (کولسیان 1: 27؛ 1تیموتائوس 1: 1) و ما باید به قوت روح القدس، امید خود را بر او قرار دهیم (رومیان 15: 12-13؛ 1پطرس 1: 13؛ خروج 17: 11).

3) کلام خدا سومین امید ایمانداران است.

خدا کلام خود را بر انبیاء و رسولان عهد عتیق و با الهام روح القدس به صورتی آشکار نمود که آن را بدون خطا بنویسند (2تیموتائوس 3: 16؛ 2پطرس 1: 19-21؛ به موضوع الهام و اعتبار کلام خدا، رجوع کنید). از آنجا که کلام ابدی در آسمانها نیز پابرجاست (مزمور 119: 89)، می باید امید خود را بر آن کلام قرار دهیم (مزمور 119: 49، 74، 81، 114، 147؛ 130: 5؛ اعمال 26: 6؛ رومیان 15: 4) در حقیقت هر آنچه که در مورد خدا و عیسی مسیح می دانیم در کلام مصون از خطا، مکاشفه شده است.

محتوای امید ایمانداران:

امید نهایی و اعتماد ایماندارن باید بر خدا، پسر او و کلامش قرار گیرد نه بر انسانها (مزمور 33: 16-17؛ 147: 10-11) یا ثروت و مادیات (مزمور20: 7؛ متی 6: 19-21؛ لوقا 12: 13-21؛ 1تیموتائوس 6: 17؛ اعداد 18: 20؛ به موضوع ثروت و فقر، رجوع کنید). این امید چه چیزهایی را شامل می گردد؟

1) ما در رنج هایی که در زندگی روزانه خود متحمل می گردیم به فیض و رهایی خدا امیدواریم (مزمور 3: 18-19؛ 42: 1-5؛ 71: 1-5، 13-14؛ ارمیا 17: 17-18).

2) منتظر رسیدن زمانی هستیم که رنجهای ما وفساد و تباهی زمین خاتمه خواهد یافت و بدن های ما متبدل خواهد شد.

(رومیان 8: 18-25؛ مزمور 16: 9-10؛ 2پطرس 3: 12؛ اعمال 24: 15؛ به موضوع قیامت جسم از مردگان، رجوع کنید).

3) به تکمیل نجات خود امید داریم.

(1تسالونیکیان 5: 8؛ به موضوع کلماتی از کتاب مقدس دربارۀ نجات، رجوع کنید).

4) به منزلی جاودان در آسمان و زمین جدید امید داریم.

(2قرنتیان 5: 1-5؛ 2پطرس 3: 13؛ یوحنا 14: 2) آنجا شهری است که معمار و سازنده آن خدا است (عبرانیان 11: 10).

5) امید مبارکی به ظهور پر جلال خدای عظیم و نجات دهندۀ خود عیسی مسیح داریم (تیطس 2: 13).

یعنی به زمانی که ایمانداران از زمین ربوده خواهند شد تا در هوا او را ملاقات کنند (1تسالونیکیان 4: 18-13؛ به موضوع ربوده شدن، رجوع کنید) و زمانی که ما او را خواهیم دید مانند او خواهیم شد (فیلیپیان 3: 20-21؛ 1یوحنا 3: 2-3).

6) امید داریم که روزی تاج عدالت (2تیموتائوس 4: 8)، جلال (1پطرس 5: 4) وحیات (مکاشفه 2: 10) را خواهیم گرفت.

7) سرانجام این که امید به زندگی ابدی (تیطس 1: 2؛ 3: 7) داریم.

این زندگی برای همه آنانی که به خداوند عیسی مسیح اعتماد دارند و از او اطاعت می کنند تضمین شده است (یوحنا 3: 16، 36؛ 6: 47؛ 1یوحنا 5: 11-13).

با وجود چنین وعده هایی برای آنانی که به خدا و پسر او عیسی اعتماد دارند پطرس به ما چنین اصرار می ورزد که پیوسته مستعد باشید تا هرکه سبب امیدی را که دارید از شما بپرسد او را جواب دهید (1پطرس 3: 15).

برگرفته از کتاب دائرةالمعارف کتاب مقدس