الگوی زندگی تو کیست؟

?? “همانا این را فقط دریافتم که خدا آدمی را راست آفرید، اما ایشان مخترعات بسیار طلبیدند.” (جامعه ۷: ۲۹)

بعد از مدت ها دوستم را در خیابان دیدم. به من گفت: چقدر رنگ پریده و بی حالی! ناخوشی؟ کمی از دفعه قبل که تو را دیدم لاغرتر شدی! مشکلی داری؟…
توضیح کمی دادم و گفتم حالم خوب است و فکر نمی کنم که لاغر شده باشم. شاید به این خاطر است که صبح زود است و سریع بچه ها را مدرسه گذاشتم و فرصت نکردم تا آرایش کنم…
شاید این عادت ما شرقی ها باشد که وقتی کسی را می بینیم در بارۀ چاقی و لاغری و وضع ظاهری او نظر می دهیم. با پرسش‌های مداوم او را سؤال پیچ می کنیم و می خواهیم در کوتاه ترین فرصت تمام زیر و بم اوضاع او را دربیاوریم.
اگر آدم دهن بینی باشیم، بلافاصله به فکر فرو می رویم، پریشان می شویم، به آینه نگاه می کنیم و بعد یک وقت از دکتر می گیریم و…
تا چه حد تحت تأثیر اطرافیان و حرف های آنها قرار می گیریم؟ تا چه میزان زندگی خود را بر اساس نقطه نظرات آنها بنا می کنیم؟
والدین و خانواده، دوستان خوب هر یک به نوبه خود موهبتی از جانب خدا هستند که کسی منکر آن نیست. اما اگر مدام تحت تأثیر وکنترل آنها قرار داریم، باید بگویم به بلوغ کافی نرسیدیم و استقلال شخصیتی در ما شکل نگرفته.
کلام خدا در پیدایش ۲: ۲۴ می فرماید: “از این سبب مرد پدر و مادر خود را ترک کرده، با زن خویش خواهد پیوست و یک تن خواهند بود.”
در اینجا خدا ما را به استقلال شخصی تشویق می کند که نه تنها می تواند جدا از اختیارات والدین زندگی کند بلکه می تواند مسئولیت کس دیگری را نیز به عهده بگیرد. که این در مورد هم زن و هم مرد صادق است.
داود می گوید: “به چه چیز مرد جوان راه خود را پاک می سازد؟ به نگاه داشتنش موافق کلام تو.” (مزمور ۱۱۹: ۹)
بدون داشتن الگویی مناسب ما قادر نیستیم شخصیتی باشیم که در بحران‌های زندگی و فراز و نشیب آن پیروزمندانه پیش رویم.
بسیاری افراد سرشناس و موفق را سرمشق خود قرار می دهند و برخی والدین خود را و یا یک شخصیت مذهبی و یا یک فرد آزادیخواهی که برای ارتقاء و بهبودی کشورش تلاش کرده.
نمی توان با چوب‌های پوسیده قایقی ساخت. انسانیت کهنه و سقوط کردۀ ما به تغییر و تولدی نو نیازمند است.
مسیحیان واقعی الگو و نمونه ای را پیروی می کنند که کتاب مقدس به ما معرفی می کند. الگویی که کوچکترین گناه نکرد، و محبت و ذات حقیقی خدا را به عالی ترین شکل بر ما آشکار ساخت.
“… شما را نمونه ای گذاشت تا در اثر قدم‌های وی رفتار نمایید، که هیچ گناه نکرد و مکر در زبانش یافت نشد.” (اول پطرس ۲: ۲۱ و ۲۲)
این موهبت و در عین حال مسئولیت بزرگی ست که به ما بخشیده شده تا به شباهت عیسای مسیح در بیاییم.
با مطالعه و تحقیق در شناخت عیسای خداوند از دریچۀ کتاب مقدس، می توانیم با الگوبرداری از شخصیت او به یک زندگی مطلوب در همزیستی با خدا و مردم گام برداریم. هرچند دشوار ولیکن بی نظیر و عالی.
هر قدر او را بیشتر بشناسیم به همان اندازه صورت او در ما شکل خواهد گرفت.

«بلکه در فیض و معرفت خداوند و نجات دهنده ما عیسای مسیح ترقی کنید، که او را از کنون و تا ابدالآباد جلال باد. آمین» (دوم پطرس ۳: ۱۸) ??

یادداشتی از خواهر گرامی مان ر.پ.