آیا یوحنای تعمیددهنده بعد از تعمید عیسی او را شناخت (یوحنا ۳۲:۱-۳۳) یا نشناخت (متی ۲:۱۱)؟

آیا یوحنای تعمیددهنده بعد از تعمید عیسی او را شناخت (یوحنا ۳۲:۱-۳۳) یا نشناخت (متی ۲:۱۱)؟

در بخش یوحنا ۲۹:۱-۳۶ کاملاً مشخص است که یوحنا عیسی را شناخت. در این مورد شکی وجود ندارد.
متی ۲:۱۱ بعداً رخ می‌دهد و در این فاصلۀ زمانی، اتفاقات زیادی رخ داده است. دانش اولیۀ یوحنا دربارۀ عیسی محدود بود و به نظر می‌رسد که رویدادهای بعدی، او را تا حدّی ناامید کرده بود. او دقیقاً نمی‌دانست که خدمت عیسی به چه شکلی خواهد بود. از متی ۱۱:۳-۱۲ اطلاعاتی از آنچه یوحنا می‌دانست به ما داده شده است: «او شما را با روح‌القدس و آتش تعمید خواهد داد. غربال او در دست اوست و او خرمن خود را پاک خواهد کرد، گندم خود را در انبار جمع کرده و کاه را با آتشی خاموش‌نشدنی خواهد سوزاند.» این تصویر کلاسیکی از مسیح به عنوان پادشاه فاتح است که داوری خدا را بر کسانی که او را رد می‌کنند اجرا می‌کند و برای کسانی که او را پیروی می‌کنند صلح و عدالت به ارمغان می‌آورد. یوحنا این را به خوبی درک کرده بود.

با این‌حال، مسیح در کتاب مقدس به عنوان خادم رنج‌کشیده‌ای که به خاطر قوم خدا رنج می‌برد نیز به تصویر کشیده شده است. این در اشعیا ۵۳، به‌ویژه آیۀ ۱۲، به وضوح نشان داده شده است: «او گناهان بسیاری را بر دوش کشید، و برای خطاکاران شفاعت می‌کند». یوحنا این را هم درک کرده بود، همان‌طور که در یوحنا ۲۹:۱ با جمله‌ای که گفت، نشان می‌دهد: «این است برۀ خدا که گناه از جهان برمی‌گیرد!».

آنچه گاهی به خوبی درک نمی‌شد، این بود که چگونه این دو تصویر از مسیح می‌توانند با یکدیگر تعامل داشته باشند. بسیاری فکر می‌کردند که مسیح با آمدن خود، داوری سختی را به ارمغان خواهد آورد. در حقیقت، این اتفاق زمانی رخ خواهد داد که او دوباره بازگردد (به‌عنوان مثال، به بازگشت او در اعمال رسولان ۱۱:۱ اشاره شده است). به همین علت برخی از مردم از عدم تمایل عیسی به عمل به‌عنوان یک رهبر نظامی و آزادسازی قوم اسرائیل از ستم رومیان در آن زمان سردرگم شدند.

این سردرگمی در لوقا ۱۳:۲۴-۳۳ نشان داده شده است، جایی که عیسی با دو تن از پیروانش در راه عمواس پس از رستاخیز خود گفتگو می‌کرد. آنان ابتدا از شناختن او بازماندند (آیۀ ۱۶). آنها به او گفتند که «امید داشتیم او همان باشد که می‌بایست اسرائیل را رهایی بخشد» (آیۀ ۲۱). امید آنان امید بجایی بود، اما مرحلۀ اول در فرآیند نقشۀ رستگاری خدا را درک نکرده بودند. عیسی در آیه‌های ۲۵ و ۲۶ سوءتفاهم آنان را اصلاح می‌کند: «ای بی‌خردان که دلی دیرفهم برای باور کردن گفته‌های انبیا دارید! آیا نمی‌بایست مسیح این رنجها را ببیند و سپس به جلال خود در‌آید؟».

احتمالاً یک سوءتفاهم مشابه، باعث این سؤال یوحنا در متی ۲:۱۱ شده است. با وجود اینکه او از هویت عیسی به‌عنوان مسیح موعود قوم اسرائیل اطمینان بسیار داشت، رویدادهای بعدی این اطمینان او را کمرنگ کرده بود. او انتظار داشت که عیسی رومیان را بیرون کند و پادشاهی اسرائیل را مانند دوران داوود پادشاه بازگرداند، اما به جای آن، او عیسی را می‌دید که بدون ذکری از یک آمادگی نظامی، «در شهرهای ایشان به تعلیم و موعظه» می‌‌پرداخت (متی ۱:۱۱). یوحنا قطعاً متعجب شده بود که چه چیزی در حال وقوع است: آیا او نقش مسیح موعود را اشتباه درک کرده بود، یا اشتباه بزرگ‌تری در این طرز فکر کرده بود که عیسی همان مسیح موعود است.

منبع مقاله: https://answeringislamblog.wordpress.com/2020/11/26/101-cleared-up-contradictions-in-the-bible/
ترجمۀ: اِلما غریبیان