آیا راه بازگشت همیشه وجود دارد؟

در دوم تواریخ ایام باب 33 آیات 1 الی 17 زندگی منسی را می خوانیم و چقدر دردناک است که منسی سالها در گناهان خود ادامه داد بدون آنکه متوجه شود که در چه خطایی گرفتار است تا اینکه به اسارت رفت و در دوران اسارتش بیدار شد و توبه کرد و پس از آن زندگی او دگرگون شد . اگر چه منسی توبه کرد اما نتیجه این نوع زندگی این بود که پسری به نام آمون آورد که نه فقط توبه نکرد بلکه فرصت توبه نیز نیافت و بالآخره پس از دو سال سلطنت به دست افراد خود به قتل رسید.

توبه نه فقط مختص غیرمسیحیان است بلکه ما مسیحیان نیز بایستی همیشه آماده توبه از خطاهایمان باشیم.

توبه یعنی بازگشت به طرف خدا. توبه در کتاب مقدس یعنی متوجه شوی که مسیری که طی می کنی اشتباه است و  آن را کاملاً یعنی 180 درجه تغییر دهی و عقب گرد کامل کنی. این عقب گرد کامل یعنی توبه.

به کلامی دیگر توبه یعنی تغییر کامل مسیر فکر و عمل.

بزرگترین بیداری های روحانی با توبه از گناهان شخصی و کلیسایی و شهری و کشوری به وجود آمده. در بریتانیا جوانان ولز در یک کلیسا پس از دعای طولانی و با توبه های عمیق خود باعث بیداری بزرگی در منطقه شان شدند.

بیداری شهر نینوا نیز با توبه تمامی اهالی آن از گناهانشان آغاز شد .

در زمان یوشیای پادشاه ، بیداری قوم اسرائیل به عنوان یک کشور، با توبه از راه های خطایشان شروع شد .

هیچکس نمی تواند بگویدکه من گناهی ندارم . افرادی که مدعی هستند هیچ گناهی ندارند، در دو حالت قرار دارند: یا با خدا ملاقات نداشته اند و یا اینکه زمانی آن را داشته اند و پس از مدتی آن را نادیده گرفته اند و این خطرناک ترین حالت است (اول یوحنا 1 : 8-10).

وقتی ایوب با خدا روبرو شد، اولین جمله ای که بر زبان آورد، این بود : " پیش از این گوش من درباره تو چیزهایی شنیده بود، ولی اکنون چشم من تو را می بیند! از این جهت از خود بیزار شده در خاک و خاکستر توبه می کنم." (ایوب 42 : 5-6 ).

یک نفر چنین گفته: آسان تر است که از گناهانی که مرتکب شده ایم توبه کنیم تا اینکه از گناهانی که می خواستیم مرتکب آنها شویم توبه کنیم.

در  دوم قرنتیان 7 :10 از اندوهی صحبت می کند که به توبه می انجامد. این اندوهی بود که منسی آن را تجربه کرد. گاهی اوقات ما به از گناهان خود آگاهی نداریم و همچنان به راه خود بی توجه به آنها ادامه می دهیم. اینجاست که خدا وارد عمل می شود و با آوردن بیماریها و مشکلات و فجایع در زندگی مان فریاد می زند که: " توبه کنید" . امروز اگر صدای خدا را می شنوی قلب خود را سخت مساز .

وقتی این قسمت از کلام خدا را می خواندم باعث بیداری من شد و متوجه شدم چقدر احتیاج دارم که به طرف خدا بازگشت کنم و روی او را بطلبم قبل از آن که مانند منسی به اسارت بروم یا بیمار شوم و یا اتفاق بدی برای من بیفتد تا توبه کنم و رحمت خدا را تجربه کنم .

بچه ای دستش در ظرفی گیر کرد و والدین او که خیلی ناراحت بودند، دست به هر اقدامی زدند تا دست آن بچه را از داخل ظرف بیرون بکشند: صابون ، روغن و بسیاری چیزها را به کار بردند، ولی فایده ای نداشت و وقتی پدر و مادر بالآخره تصمیم به شکستن ظرف گران قیمت گرفتند ، بچه به ناچار با گریه پرسید: " اگر ده سنتی که در مشتم هست رها کنم، کمکی به خارج شدن دست من می کند؟!

توبه از گناهان با عمل همراه است . زکی وقتی توبه کرد زندگی او دگرگون شد و این دگرگونی با برگرداندن مالی که از مردم دزدیده بود نمایان شد. توبه از گناهان تصمیمی قلبی است اما اعتراف به گناه و تغییر رفتار نتیجه آن است.

یادم هست که وقتی جوان بودم ، وقتی برادرم قلبش را به مسیح سپرد ، پیش من آمد و اعترافی کرد که وقتی قبل از توبه پیش دائی ام در سوپرمارکتی که دایی ام داشت کار می کرد از صندوق آن بدون اجازه دایی پول برداشته بود . برادرم از بنده پرسید :حال چه باید بکنم؟ و من به او گفتم کاری که زکی کرد تو نیز باید بکنی. چهار برابر آن چیزی که برداشته ای به او برگردان! پس او در تابستان در گرمای روز با زحمت فراوان کار کرد و چهار برابر پولی که برداشته بود جمع کرد و به دایی ام برگداند . وقتی دایی من که شخصی خداناباور بود این عمل او را دید ، شروع به گریه کردن کرد و گفت: " من چنین چیزی در عمرم ندیده ام. من این پول را برنمی دارم. برو و آن را به کلیسا تقدیم کن." توبه همیشه باید نتیجه و ثمری داشته باشد. یحیی تعمید دهنده موعظه می کرد و می گفت : " توبه کنید و ثمره شایسته توبه را بیاورید. توبه و ثمره دو امر جدایی ناپذیر هستند.

من افراد زیادی دیده ام که بعد از توبه شان با کسی که سالها دشمنی داشته اند، آشتی کرده اند . از کسانی که پول دزدیده اند پول آنها را برگردانده اند . من خودم وقتی توبه کردم و قلبم را به مسیح سپردم دیگر قادر به فحش و ناسزا نبودم و سخن بدی از دهانم بیرون نمی آمد، در حالی که پیش از آن مرتباً و به راحتی فحاشی می کردم.

چنین تغییر و دگرگونی است که بزرگترین شهادتی است که می توانیم به دنیا بدهیم. وقتی سولس در راه دمشق با مسیح روبرو شد زندگیش عوض شد و از جفاکننده به مسیحیان تبدیل به پیرو مسیح شد و این تبدیل باور نکردنی شهادت بزرگی برای اطرافیانش بود.

بعضی توبه خود را به فردا می اندازند و می گویند امروز نه اما فردا توبه خواهم کرد. این عمل بدترین تصمیم است. چون وقتهای شما در دست شما نیست.

وایتفیلد مبشر معروف می گوید وقتی در سفری در کشتی بود ، به آشپز کشتی که دائم الخمر بود و به همین علت نیز بیماری سختی داشت، بشارت داد و این آشپز در پاسخ به وایتفیلد گفت: " من به مشروبخواری خود تا دو سال مانده به پایان زندگی ام ادامه خواهم داد و پس از آن توبه می کنم ولی متأسفانه شش ساعت از این صحبت نگذشته بود که این شخص به علت همین اعتیادش فوت کرد!

بیایید امروزمانند منسی توبه کنیم و گناهانی که مرتکب شده ایم و یا می خواستیم مرتکب آنها شویم، اعتراف کنیم و از خدا بخواهیم که بر ما رحم کند و برکت مصاحبت و دوستی با خود را از ما دریغ نفرماید. اگر امروز کلیسا به طرف خدا بازگشت کند و روی او را بطلبد، خدا نیز برکت خود را بر کلیسای خود امر خواهد کرد. امروز بیاییم و مانند منسی به توبه خود عمل کنیم و قربانگاههایی را که بر بالای  تپه ها برای بت ها ساخته ایم نابود کنیم و خانه خدا را بنا کنیم .

اگر هنوز قلب خود را به مسیح نسپرده ای، امروز زمان آن است که خود را فریب ندهیم و از این کلام خدا آگاه باشیم که: " همه گناه کرده اند و از جلال خدا قاصر آمده اند." قلب خود را به مسیح بسپار و از اسارت و عواقب ناشی از گناهانت آزاد شو.

توبه از گناهان برکاتی مانند شفا، رهایی، فراوانی، حیات ، احیاء رابطه با خدا، احیاء رابطه با دیگران، آرامش قلبی، شادی، محبت و بسیاری نتایج دیگر را به بار می آورد .

وقتی توبه این همه میوه به به بار می آورد، اگر امروز خدا قلب تو را نسبت به گناهی ملزم می کند بیا و توبه کن و مانع از دریافت برکات خدا نشو.

توبه همیشه از ما فروتنی می خواهد  و باعث تبدیل شخصیت ما می شود. آیا آماده ای امروز در حضور پدر آسمانی زانو بزنی و خود را فروتن ساخته، توبه کنی و رابطه ات را با او اصلاح کنی؟

نوشته: کشیش ورژ باباخانیان