آیا در کتاب مقدس اشاره ای شده است که خدا باعث رنجها و زحمات و سختیهای ما می باشد؟

مطابق کلام خدا، خدای کتاب مقدس دانای مطلق است و همه چیز را از پیش می داند، اما این دانش دلیل بر این نیست که او باعث و بانی همه زحمات و مشکلات و رنج های ما می باشد. خدا به همه مسائلی که در گذشته و حال و آینده اتفاق افتاده و می افتد و خواهد افتاد، کاملاً آگاهی دارد، اما نباید فراموش کنیم که کلام خدا درباره اراده خدا و نقشه و افکار او برای ما و قومش و همه انسانها چنین می فرماید:

 "خداوند می‌گوید: فکرهایی را که برای شما دارم می‌دانم که فکرهای سلامتی می‌باشد و نه بدی، تا شما را در آخرت امید بخشم. " (ارمیاء 29: 11 و 12)

و نیز در رساله یعقوب 1: 17 می فرماید: " هر بخشندگی نیکو و هر بخشش کامل، از بالا است و نازل می‌شود از پدر نورها، که نزد او هیچ تبدیل و سایه گردش نیست." 

و سراینده مزامیر می فرماید: " بچشید و ببینید که خداوند نیکوست." و " خداوند نیکوست و رحمت او تا ابدالآباد است." و بسیاری آیات دیگر در وصف نیکویی و رحمت خدا برای بشریت در تمام کتاب مقدس یافت می شود.

اکثر زحمات، رنجها، مشکلات، تنگیها، سختیها و مصیبتهای ما بخاطر عدم حکمت ما، یا عدم اطاعت از کلام خدا و یا گناه در زندگی ما بوجود آمده و نیز بعضی از این مشکلات و تجربه ها اگرچه علت آن یا بانی آن خدا نبوده، اما خدا از آنها برای اصلاح شخصیت ما و یاد دادن صبر و تحمل و بسیاری از خصوصیات عالی الهی و شکل دادن آنها در ما استفاده می کند، چنانکه پولس رسول در رومیان 5: 3-5 می فرماید: " در مصیبتها هم فخر می‌کنیم، چونکه می‌دانیم که مصیبت صبر را پیدا می‌کند، و صبر امتحان را و امتحان امید را و امید باعث شرمساری نمی‌شود، زیرا که محبت خدا در دلهای ما به روح‌القدس که به ما عطا شد ریخته شده است."