آن چه در بارۀ شخصیت و زندگی پطرس رسول می دانیم

آن چه در بارۀ شخصیت و زندگی پطرس رسول می دانیم

اولین جایی که پطرس وارد صحنه می شود، هنگام تعمید یوحنای تعمیددهنده است (یوحنا ۱: ۴۰-۴۲). عیسی در همان ملاقات اول، اسم او را کیفا (پطرس) می خواند، گویا از همان زمان در صدد بود که او را به عنوان یکی از رسولان برگزیند. «شمعون» اسم واقعی او بود. اسم جدید او پطرس (یونانی) یا کیفا (آرامی) بود که هر دو به معنی «صخره» است. این اسم سه سال بعد نیز هنگامی که پطرس معترف به الوهیت عیسی شد، تایید گردید (متی ۱۶: ۱۸).

پطرس همسر داشت (متی ۸: ۱۴، مرقس ۱: ۳۰ و لوقا ۴: ۳۸) که معمولاً پطرس را در خدماتش به عنوان یک رسول، همراهی می کرد (۱قرنتیان ۹: ۵). پطرس اهل بیت صیدا بود (یوحنا ۱: ۴۴) و خانه اش در کفرناحوم بود (مرقس ۱: ۲۹). او یا دو خانه داشت و یا این که از بیت صیدا به کفرناحوم نقل مکان کرده بود.

او در کار تجارت ماهی گیری با یعقوب و یوحنا شریک بود (لوقا ۵: ۱۰). شواهد نشان می دهد که او در کار خود شخص موفقی به شمار می رفت.

او شخص پر انرژی، با حرارت، پر تحرک و بی باک بود. پطرس شخصیتی داشت که ذاتاً مدیر بود و طبیعت انسانی در او به طور کامل مشهود بود. عموماً او سخنگوی ۱۲ نفر بقیه بود.

اسم جدیدی که عیسی او را به آن نام گذاری کرد (پطرس به معنی صخره). نشان گر شخصیت حقیقی او بود که عیسی از قبل آن را تشخیص داده بود. او در متقاعد کردن دیگران قوی بود و شخصیتی پرجرات، جسور و رُک داشت. اگر چه یک بار آقای خویش را انکار نمود و یک دفعۀ دیگر نیز در انطاکیه مرتکب ریاکاری شد. هنگامی که او را مورد جفا قرار می دادند، روحیه ای کاملاً بی پروا داشت. او کلیسای یهودیه را بنیان گزاری کرد و در آن جنبشی روحانی به وجود آمد که بزرگان یهود از آن تعجب زده و مبهوت شدند.

برگرفته از کتاب راهنمای کتاب مقدس از انتشارات شورای کلیسایی 222