نظری به پیشرفت چشمگیر مسيحيت در کشور كُرۀ جنوبی

نظری به پیشرفت چشمگیر مسيحيت در کشور كُرۀ جنوبی

مسيحيت در كُرۀ جنوبی حول دو شاخۀ بزرگ آن یعنی پروتستانتيسم و كاتوليسیسم مطرح است که هر کدام به ترتيب ٨.٦ ميليون و ٥.٨ ميليون عضو دارند که به خودی خود آمار چشمگیری است. كاتوليك ها برای اولين بار در اواخر دوران سلسلۀ جوسه اُن توسط علمای کنفوسیوسی با انگیزۀ مخالفت و ضدیت شدید با آن، مطرح شد.
در سال ١٦٠٣ یی گوانگ جئونگ كه يك ديپلمات كُره ای بود در حالی که از پکن برگشت با خود چندین كتاب با مضمون الاهياتی به قلم ماتئو ريچی که مبشر ژزوئیت اهل ایتالیا بود، به کُره آورد. او شروع به انتشار اطلاعات داخل این كتاب ها نمود و بدين سان اولين بذرهای مسيحيت در این کشور كاشته شد. در سال ١٧٥٨ يئونگيوی جوسئونی پادشاه وقت در کُره رسماً كاتوليسیسم را به عنوان “آئینی شیطانی” غیرقانونی اعلام كرد. در سال ١٧٨٥ يی سیونگ هون كاتوليسیسم را مجدداً مطرح نمود و از آن پس كشيشان كاتوليك فرانسوی و چينی توسط مسيحيان كُره ای به کشور دعوت شدند.

خانوادۀ سلطنتی جوسئون مذهب جديد را نفوذی ویرانگر می دانست و پيروان اوليۀ آن را مورد آزار و شكنجه قرار داد و جفا بر كاتوليك ها در سال ١٨٦٦ به اوج خود رسيد و تعداد ٨٠٠٠ كاتوليك در آن سال در سراسر كشور از جمله نُه كشيش که مبشرین فرانسوی بودند، كشته شدند. در اواخر قرن نوزده، باز شدن كشور كُره به جهان خارج، مُدارای مذهبی را برای بقيۀ كاتوليك ها به همراه داشت و همچنين در سال ١٨٨٤ پروتستانتيسم نیز از طريق مبشرین آمريكایی شروع به مطرح شدن نمود. در سال ١٨٨٤ دو رويداد مهم رُخ داد: اولین كليسای پروتستان در كُره توسط سئوسان ريون بنیاد نهاده شد و دوم اینکه هوراس  نیوتن آلن اولين مبشر پروتستان به كشور كُره وارد شد. هوراس آلن مبشری از کلیسای پرزبیتری شمالی بود که بعدها يك ديپلمات آمريكايی شد. او تا سال ١٩٠٥ در كُره خدمت كرد و در آن دوران بسياری ديگر نیز به او پیوستند. گسترش و رشد هر دو فرقه تا قبل از سال ١٩٤٥ بطور تدريجی پيش ميرفت. در آن سال حدود ٢ درصد از جمعیت کُره مسيحی بودند و رشد سریع مسیحیت در کُره پس از جنگی اتفاق افتاد که به خاطر اشغال این کشور توسط  ژاپنی ها رخ داده بود که در سال 1991 بالآخره با دخالت متفقین آزاد شد.
در این سال 18.4 درصد از جمعيت کُره (یعنی ٨.٥ ميليون) پروتستان بودند و ٦.٧ درصد (٢.٥ ميليون) كاتوليك.
تعداد اعضای كليساي كاتوليك تا سال 2007 در طول ده سال تا 70 درصد افزایش یافت. بعضی بدعت ها نیز مانند كليساهای وحدت که در سال ١٩٥٤ توسط شخصی به نام سان ميونگ مون پایه گذاری شده بود، رشد کردند.
اینکه مبشرین مسیحی، 293 مدرسه و 40 دانشگاه از جمله 3 دانشگاه از میان 5 دانشگاهِ برجستۀ آکادمیک را شروع کردند، تأثير سرنوشت سازی در آموزش و پرورش این کشور داشته اند. مسيحيت با آموزش وسیع و گسترده و تجدد غربی همراه بود. كاتوليسیسم و پروتستانتیسم به عنوان مذهب طبقۀ متوسط، جوانان، روشنفكران و شهر نشينان در این کشور به شمار می آید و پس از پايان جنگ جهانی دوم و آزادی كشور كُره، مسیحیت مسئله محوری در تلاش کُره ای ها برای مدرن کردن و غرب گرایی کشورشان بوده است. با این حال، در اوايل قرن بيست و يكم رشد پروتستانتيسم به کُندی گراییده و شايد دليل آن رسوايی های مربوط به رهبری كليسا، بنيادگرايی و درگیری ها ميان بدعتهای مختلف باشد. برخی تحليل گران نيز دليل اين امر را اشتياق بی اندازۀ مسیحیان کُره ای به امر بشارت نسبت می دهند (چون بسیاری از مبشرین کُره ای در کشور خود اقامت ندارند بلکه به کشورهای دیگر برای رساندن پیام انجیل مهاجرت نموده اند).
در ضمن، کلیسای ارتدوكس شرقی حدود چهارهزار پيرو در كره جنوبی، يا 0.005 درصد از كل جمعيت را در اختیار دارد.

بر اساس آمار جهانی تا سال 2010 جمعیت مسیحی کُرۀ جنوبی به 29% رسیده است.
دولت کُره تعداد كليساهای پروتستان را ١٧٠٠٠ و كليساهای كاتوليك را ٣٠٠٠ قلمداد می کند كه در مجموع تعداد كليساها ٢٠٠٠٠ هستند.

برگرفته از وب سایت ویکی پدیا با توضیحی از مترجم در پرانتز آخر این مقاله

مترجم: شبنم ابراهیمی نیا