شیعیان کیستند؟ ریشه های تاریخی (قسمت سوم)

شیعیان کیستند؟ ریشه های تاریخی

در قرن ششم، پیامبر اسلام، محمد، که مسلمانان او را بی‌سواد می‌دانند، اعلام کرد که او وحی‌هایی از یک فرشته خدا دریافت کرده است. او این وحی‌ها را با مردم خود به زبانی جذاب و زیبا به اشتراک گذاشت که گروهی شروع به پذیرش محمد به عنوان پیامبر خود کردند. این وحی‌ها در نهایت به قرآن، کتاب مقدس اسلام، که به معنای «خواندن» است، جمع‌آوری شدند. محمد در پیام خود، از ضرورت تسلیم به اراده الله صحبت کرد.

امروز، واژه «اسلام» که همچنین به معنای «صلح» است، با واژه مشتق «تسلیم» تعریف می‌شود و بیست و یک درصد از جمعیت جهان (۱/۴۴۹/۰۰۰/۰۰۰ نفر) که اسلام را به دومین دین بزرگ جهان پس از مسیحیت تبدیل می‌کند، سعی در زندگی بر اساس این تسلیم دارند. این عده عمدتاً در شمال آفریقا، خاورمیانه، آسیای مرکزی و جنوب و شرق آسیا سکونت دارند. در ضمن حدود یک‌پنجم از بیش از ۵۳۰/۰۰۰ دانشجوی بین‌المللی در ایالات متحده از چهل کشور اسلامی می‌آیند.

در تاریخ ۸ ژوئن ۶۳۲ میلادی، محمد درگذشت و بلافاصله پس از مرگ او، دو سنت بزرگ شکل گرفت که بر سر اینکه چه کسی باید جانشین پیامبر بزرگ شود، تقسیم شدند در حالی که محمد تمام قبایل در حال جنگ پراکنده در بیابانهای وسیع عربستان را حول شهر مکه در کنار سواحل دریای سرخ که امروزه تحت عنوان شبه جزیره عربستان شناخته می‌شود، متحد کرده بود. چهار «خلیفه راشدین» یکی پس از دیگری جانشین او شدند: ابوبکر از ۶۳۲ تا ۶۳۴؛ عُمر از ۶۳۴ تا ۶۴۴؛ عثمان از ۶۴۴ تا ۶۵۶ و علی از ۶۵۶ تا ۶۶۱ میلادی.

علی، چهارمین خلیفه راشدین، با یک جنگ قدرت بین یک دولت مسلمان قدرتمند سوری و مردم خود مواجه بود و در سال ۶۶۱ میلادی توسط یک سرباز خوارج در راه رفتن به نماز در یک مسجد ترور شد.

پس از قتل خلیفه علی، پیروان او که به تدریج به شیعه‌ها معروف شدند، ادعا کردند که حق حاکمیت از آن خانواده محمد است. آن‌ها استدلال کردند که وقتی رهبری بر اساس عوامل دیگر تعیین می‌شود، فاجعه نزدیک است. علی به عنوان پسرعمو و شوهر فاطمه، دختر محمد و خدیجه، خویشاوند پیامبر اسلام بود و بنابراین رهبر مشروع مسلمانان به شمار می‌رفت. مسلمانان شیعه ادعا می‌کنند که این‌ روش اختیار دادن به یک رهبر است. این اختیار به خاطر شور و هیجانی که از ترور علی و به دنبال  آن، پسرش حسین به وجود آمد، قدرت بیشتری در جامعه پیدا کرد و روی آن سرمایه‌گذاری شد.

علی به دلیل اینکه برخی او را برای رهبری ضعیف می‌دانستند، ترور شد و پسرش، حسین، نوه محمد، ادعای رهبری کرد. مردم منطقه‌ای که اکنون عراق نامیده می‌شود، حسین را برای رهبری فراخواندند و حسین پذیرفت. اما در کربلا (سال ۶۸۰ میلادی) در مسیر خود از مدینه، او و خانواده‌اش در مبارزه برای قدرت توسط نیروهای یزید کشته شدند. مرگ حسین و خانواده‌اش منبع تمایل به شهادت است که شیعه‌ها را به حرکت درمی‌آورد و آن‌ها معتقدند که این شهادت راهی به بهشت می‌گشاید. خانواده حسین در برابر چشمانش کشته شدند و سر حسین به عنوان غنیمت به یزید تسلیم شد. از این رو، وفاداری به این خط جانشینی و قدرت عاطفی شهادت علی و پسرش حسین، شیعه را از دیگر شاخه‌های اسلام متمایز می‌کند. در مقابل، مسلمانان سنی بیشتر بر اجماع جامعه و استدلال منطقی در امور ایمان تأکید می‌ورزند.

منبع مقاله: https://www.equip.org/articles/who-are-the-shia/