چرا خدا فرعون را به خاطر دروغ اَبرام مجازات کرد (پیدایش ۱۷:۱۲)؟

چرا خدا فرعون را به خاطر دروغ اَبرام مجازات کرد (پیدایش ۱۷:۱۲)؟

در پیدایش باب ۱۲، اَبرام و همسرش سارای (که بعداً نام‌هایشان به ابراهیم و سارا تغییر یافت) به دلیل قحطی در سرزمین کنعان به مصر سفر کردند. اَبرام به همسرش توصیه کرد تا به مردم مصر بگوید که او خواهرش است و نه همسرش. البته از یک جهت این واقعیت داشت که سارای خواهر ناتنی اَبرام بود. دلیل او برای گفتن این نیمه‌دروغ، حفاظت از خودش بود. چون سارای بسیار زیبا بود، اَبرام می‌ترسید کسی او را بکشد و سارای را به عنوان همسر بگیرد. برنامه این بود که او را فقط به عنوان خواهرش معرفی کند تا اَبرام به خوبی توسط کسانی که ملاقات می‌کرد، پذیرفته شود.

در مصر، زیبایی سارای توجه فرعون، فرمانروای آن کشور را جلب کرد. سارای به خانۀ فرعون برده شد و هدایای زیادی به اَبرام داده شد (پیدایش ۱۶:۱۲). در پیدایش ۱۷:۱۲ آمده است: «اما خداوند به خاطر سارای همسر اَبرام، فرعون و اهل خانه‌اش را به بلایای سخت مبتلا کرد». این موضوع گیج‌کننده به نظر می‌رسد. به هر حال، پادشاه قربانی فریب اَبرام و سارای بود.

نتیجۀ این مجازات دلیل آن را مشخص می‌کند. وقتی فرعون فهمید که سارای همسر اَبرام است، اَبرام را فراخواند و گفت: «این چه کاری است که در حق من کردی؟ چرا به من نگفتی که او همسر توست؟ چرا گفتی، ‘خواهر من است’ که او را به زنی گرفتم؟ اینک، این همسرت. او را برگیر و برو!» (پیدایش ۱۸:۱۲-۱۹). اگر خدا آن بلا را بر فرعون و خانه‌اش نازل نکرده بود، او ممکن بود متوجه نمی‌شد که چه خطایی رخ داده است. ابتلا به بلا باعث کشف این شد که سارای همسر اَبرام است.

اگر فرعون سارای را نگه می‌داشت، اَبرام نمی‌توانست از سارای صاحب پسری شود که وعدۀ خدا به او را برآورده سازد (پیدایش ۲:۱۲؛ ۱۹:۱۷). اَبرام با گفتن دروغ (یا نیمه‌دروغ) خطا کرد، اما خدا به لطف خود مداخله کرد تا عهد خود با اَبرام را حفظ کند.

در نهایت، فرعون همسر اَبرام را بازگرداند و برای او محافظت فراهم کرد: «آنگاه فرعون در بارۀ اَبرام فرمانهایی به افراد خود داد، و آنها او را با همسر و هر آنچه داشت روانه کردند» (پیدایش ۲۰:۱۲). با وجود خطای اَبرام، خدا برای تحقق وعده‌اش عمل کرد. اَبرام با همسرش سارای، حفاظت پادشاه و ثروتی افزوده، مصر را ترک گفت.

این واقعه مثال خوبی است از اینکه چگونه خدا گاهی اجازه می‌دهد اتفاقات بد در زندگی کسی به عنوان بخشی از یک تصویر بزرگتر رخ دهد. خدا از ابتلای خانۀ فرعون به بلا استفاده کرد تا خیریتی برای اَبرام به ارمغان بیاورد. ما ممکن است همیشه ندانیم چرا اتفاقات بد رخ می‌دهند، اما این به این معنا نیست که آن‌ها بدون هدف هستند. خدا یک هدف بزرگتر در پس هر چیزی که در زندگی ما رخ می‌دهد دارد (ارمیا ۱۱:۲۹). همانطور که پولس در رومیان ۲۸:۸ تعلیم داد که: «می‌دانیم که برای آنانی که خدا را دوست می‌دارند و بحسب ارادۀ او خوانده شده‌اند، همه چیزها برای خیریت ایشان با هم در کار می‌باشند».

اَبرام به طور ناعاقلانه‌ای به حیله‌گری خود متوسل شد تا جانش را حفظ کند و در یک دروغ گرفتار شد. خدا ثابت کرد که قدرت او کامل است و او تنها کسی است که قدرت نجات دارد. علاوه بر این، می‌بینیم که خدا در همۀ چیزها، از جمله رنج، هدفی بزرگتر دارد. ارادۀ او حاکم است و نام او جلال خواهد یافت.

منبع مقاله: Why did God punish Pharaoh for Abram’s lie (Genesis 12:17)? | GotQuestions.org
ترجمۀ کشیش ورژ باباخانیان