بُتهای مذکور در کتاب مقدس: بعل
بعل Baal
لغت فوق به معنای صاحب و حکمروا می‌باشد.
بَعْل یکی از بزرگترین خدایان و بت اعظم کنعانیان بوده و مورد پرستش آنان قرار می‌گرفته است. معمولا در معابد بعل، بتهای دیگر از جمله اشیره وجود داشته، که با هم مورد پرستش مردم قرار می‌گرفته است. کنعانیان نخست زاده خود را در سن کودکی به صورت زنده در قربانگاه بعل می‌سوزانیدند و برای جلب توجه بعل خود را زخمی می‌کردند. در زمانی که ایلیا انبیای بعل را که چهارصد و پنجاه نفر بودند، برای چالش به کوه کرمل دعوت کرد، انبیای بعل خود را برای آنکه بعل به خواست آنان پاسخ دهد، زخمی کردند. جدئون به فرمان خداوند مذبح بت بعل را که متعلق به پدرش، یوآش بوده است، خراب می‌کند. به علت نزدیکی قوم اسرائیل با قومهای بت پرست، در بسیاری از موارد قوم اسرائیل و پادشاهانش روی به پرستش بتهای آنها و از جمله بعل می‌آوردند. منسی و اخاب پس از به سلطنت رسیدن به پرستش بعل روی آورده و در خانه خدا برای بعل مذبح ساخته و آنرا بین قوم ترویج دادند. تعداد چهارصد و پنجاه تن از انبیای بعل بر سر سفره ایزابل همسر اخاب غذا می‌خوردند و تعداد مذبح‌های این بت به تعداد کو چه‌های اورشلیم بوده که نشان دهند وسعت پرستش این بت در نزد مردم بوده است. در کنار معابد بعل خانه لواط کارها و زنان روسپی قرار داشته است. یوشیا پس از شنیدن کتاب عهد خداوند، دستور خراب کردن و پاکسازی خانه خداوند و مذبح‌ها را از بت بعل داده و تمامی آنان سوزانیده شدند. یهویاداع خانه بعل را ویران و قربانگاه‌ها و مجسمه‌های آنان را شکسته و کاهن آنرا کشت. خداوند به ایلیا گفت که هنوز هفت هزار نفر در قوم اسرائیل وجود دارد که بت بعل را مورد پرستش قرار نداده‌اند.
توضیحات:
بَعْل نام بتی است که کنعانیان آنر از تاثیر مرودک خدای بابلیان که خدای خورشید بوده، ساختند. بَعْل در بسیاری از سرزمینهای بین النهرین پرستیده شده و کنعانیان آنرا خدای باروری و حاصلخیزی و توفان دانسته و از خدایان اعظم آنها بوده است. بعل پسر اشیره الهه مادر طبیعت و ایل خدای آفریننده بوده است.
دو دلیل اصلی پرستش بعل به ثمر آوردن و ویرانگری وی بوده است. از یک طرف بعل به پرستش کننده گان گرمی و نور می‌داده و از طرف دیگر گرمای سوزان تابستان باعث نابودی گیاهانی که خود بَعْل آفریننده آنها بوده، می‌گردیده است. و افرادی که بر اثر خشکسالی یا آتش سوزی یا بلایا دچار خسارت می‌شدند، سبب آنرا خشم بَعْل می‌دانستند و به این منظور نخست زاده خود را زنده در قربانگاه بَعْل می‌سوزاندند. مجسمه آنر در خانه‌ها نگاه داشته و می‌بوسیده‌اند. هر شهر برای خود بت بعل و قربانگاه داشته که معمولا نام بَعْل همراه با آن شهر می‌آمده است، برای مثال بعلِ حرمون یا بعلِ ترسوس.
برای بعل هدایا که معمولا نوبر محصولات و یا هدایای ریختنی ( نوشیدنی ) آورده و برای آن بخور می‌سوزانیدند و در مراسم و جشنهای ویژه که سالی یک بار هنگام مرگ و رستاخیز بعل انجام می‌گرفت در معبد رقصهای شهوانی انجام گرفته و معمولا همراه با قربانی کردن بوده است. دختران بابت نذر خود مدتی در معبد خدمت کرده و نیازهای جنسی کاهنان و زائرین را برطرف می‌کردند. هم جنس گرایی نیز یکی از مراسمی بوده که باعث خشنودی بعل می‌گردیده است.
منابع کتاب مقدس: داوران باب ۲، ۶ – پادشاهان اول باب ۱۴، ۱۶، ۱۸، ۱۹ – پادشاهان دوم باب ۱۱، ۱۶، ۲۱، ۲۳ – اعداد باب ۲۲ – هوشع باب ۱۳ – ارمیا باب ۷، ۱۱، ۱۹، ۳۲
داوران باب ۲ آیه ۱۳
۱۳ و یهوه را ترك كرده، بعل و عشتاروت را عبادت نمودند.
داوران باب ۶ آیه ۳۰
۳۰ پس مردان شهر به یوآش گفتند: «پسر خود را بیرون بیاور تا بمیرد زیرا كه مذبح بعل را منهدم ساخته، و اشیره را كه نزد آن بود، بریده است.»
پادشاهان اول باب ۱۸ آیه ۱۹
۱۹ پس الا´ن بفرست و تمام اسرائیل رانزد من بر كوه كرمل جمع كن و انبیای بعل را نیز چهارصد و پنجاه نفر، و انبیای اشیریم را چهارصد نفر كه بر سفرة ایزابل می‌خورند.»
پادشاهان اول باب ۱۶ آیه ۳۲ تا ۳۳
۳۲ و مذبحی به جهت بعل در خانة بَعل كه در سامره ساخته بود، برپا نمود. ۳۳ و اَخاب اشیره را ساخت و اَخاب در اعمال خود افراط نموده، خشم یهُوَه، خدای اسرائیل را بیشتر از جمیع پادشاهان اسرائیل كه قبل از او بودند، به هیجان آورد.
پادشاهان دوم باب ۲۳ آیه ۴ تا ۷
۴ و پادشاه، حِلْقیا، رئیس كهنه و كاهنانِ دستة دوم و مستحفظانِ در را امر فرمود كه تمامی ظروف را كه برای بَعْل و اَشِیرَه و تمامی لشكر آسمان ساخته شده بود، از هیكل خداوند بیرون آورند. و آنها را در بیرون اورشلیم در مزرعه‌های قِدْرُون سوزانید و خاكستر آنها را به بیت ئیل برد. ۵ و كاهنانِ بتها را كه پادشاهان یهودا تعیین نموده بودند تا در مكان‌های بلندِ شهرهای یهودا و نواحی اورشلیم بخور بسوزانند، و آنانی را كه برای بَعْل و آفتاب و ماه و بروج و تمامی لشكر آسمان بخور می‌سوزانیدند، معزول كرد. ۶ و اَشیرَه را از خانة خداوند، بیرون از اورشلیم به وادی قدرون برد و آن را به كنار نهر قدرون سوزانید، و آن را مثل غبار، نرم ساخت و گَرد آن را بر قبرهای عوام الناس پاشید. ۷ و خانه‌های لوّاط را كه نزد خانة خداوند بود كه زنان در آنها خیمه‌ها به جهت اَشیرَه می‌بافتند، خراب كرد.
پادشاهان دوم باب ۱۱ آیه ۱۸
۱۸ و تمامی قوم زمین به خانة بَعْل رفته، آن را منهدم ساختند و مذبح هایش و تماثیلش را خرد درهم شكستند. و كاهن بَعْل، مَتّان را روبروی مذبح‌ها كشتند و كاهن ناظران بر خانة خداوند گماشت.
اعداد باب ۲۲ آیه ۴۱
۴۱ و بامدادان بالاق بلعام را برداشته، او را به بلندیهای بعل آورد، تا از آنجا اقصای قوم خود را ملاحظه كند.
پادشاهان اول باب ۱۹ آیه ۱۸
۱۸ اما در اسرائیل هفت هزار نفر را باقی خواهم گذاشت كه تمامی زانوهای ایشان نزد بَعْل خم نشده، و تمامی دهنهای ایشان او را نبوسیده است.»
هوشع باب ۱۳ آیه ۲
۲ و الا´ن گناهان می‌افزایند و از نقره خود بتهای ریخته شده و تماثیل موافق عقل خود می‌سازند كه همه آنها عمل صنعتگران می‌باشد و درباره آنها می‌گویند كه اشخاصی كه قربانی می‌گذرانند گوساله‌ها را ببوسند.
ارمیا باب ۱۹ آیه ۵
۵ و مكان‌های بلند برای بعل بنا كردند تا پسران خود را به جای قربانی‌های سوختنی برای بعل بسوزانند كه من آن را امر نفرموده و نگفته و در دلم نگذشته بود.
پادشاهان اول باب ۱۴ آیه ۲۴
۲۴ و الواط نیز در زمین بودند و موافق رجاسات امّت‌هایی كه خداوند از حضور بنی اسرائیل اخراج نموده بود، عمل می‌نمودند.
پادشاهان دوم باب ۱۶ آیه ۳
۳ و نه فقط به راه پادشاهان اسرائیل سلوك نمود، بلكه پسر خود را نیز از آتش گذرانید، موافق رِجاسات امّت‌هایی كه خداوند، ایشان را از حضور بنی اسرائیل اخراج نموده بود.
پادشاهان دوم باب ۲۱ آیه ۶
۶ و پسر خود را از آتش گذرانید و فالگیری و افسونگری می‌كرد و با اصحاب اجنّه و جادوگران مراوده می‌نمود. و در نظر خداوند شرارت بسیار ورزیده، خشم او را به هیجان آورد.
ارمیا باب ۱۱ آیه ۱۳
۱۳ زیرا كه ای یهودا شماره خدایان تو بقدر شهرهای تو می‌باشد و برحسب شماره كوچه‌های اورشلیم مذبح‌های رسوایی برپا داشتید یعنی مذبح‌ها به جهت بخور سوزانیدن برای بعل.
ارمیا باب ۳۲ آیه ۲۹
۲۹ و كلدانیانی كه با این شهر جنگ می‌كنند آمده، این شهر را آتش خواهند زد و آن را با خانه‌هایی كه بر بامهای آنها برای بعل بخور سوزانیدند و هدایای ریختنی برای خدایان غیر ریخته خشم مرا به هیجان آوردند، خواهند سوزانید.
ارمیا باب ۷ آیه ۹
۹ آیا مرتكب دزدی و زنا و قتل نمی‌شوید و به دروغ قسم نمی‌خورید و برای بَعل بخور نمی‌سوزانید؟ و آیا خدایان غیر را كه نمی‌شناسید پیروی نمی‌نمایید؟
پادشاهان اول باب ۱۸ آیه ۲۶ تا ۲۸
۲۶ پس گاو را كه به ایشان داده شده بود، گرفتند و آن را حاضر ساخته، نام بعل را از صبح تا ظهر خوانده، می‌گفتند: «ای بعل ما را جواب بده.» لیكن هیچ صدا یا جوابی نبود و ایشان بر مذبحی كه ساخته بودند، جست و خیز می‌نمودند. ۲۷ و به وقت ظهر، ایلیا ایشان را مسخره نموده، گفت: «به آواز بلند بخوانید زیرا كه او خداست! شاید متفكّر است یا به خلوت رفته، یا در سفر می‌باشد، یا شاید كه در خواب است و باید او را بیدار كرد!» ۲۸ و ایشان به آوازبلند می‌خواندند و موافق عادت خود، خویشتن را به تیغها و نیزه‌ها مجروح می‌ساختند، به حدی كه خون بر ایشان جاری می‌شد.
برگرفته از وب سایت: www.razgah.com
دریافت لینک کوتاه این نوشته:
|
کپی شد! |
