فرشتگان و انسانها از چه جهات با هم تفاوت دارند؟
فرشتگان و انسانها از چه جهات با هم تفاوت دارند؟
فرشتگان از همان آغاز، قوۀ تخیل انسان را تسخیر کردهاند. شاید جذابترین ویژگی فرشتگان این باشد که آنها گاهی وجود نامرئی خود را در قلمرو روح رها میکنند تا شباهت انسانی پیدا کنند و با ما تعامل داشته باشند. به دلایل بسیاری، فرشتگان انسانها را به خود جذب میکنند. فرشتگان با ما فرق دارند. آنها مخلوقات منحصر به فرد خدا هستند که در حال حاضر فقط از دریچۀ کتاب مقدس به طور مؤثر قابل درک هستند.
واژۀ «فرشته» در زبان عبری و یونانی به معنای «پیامآور» است که نشاندهندۀ مقام یا وظیفۀ رسمی چنین موجودی است. فرشتگان آفریده شدهاند تا پیامآوران خدا باشند و برای خدمت به اهداف او فرستاده شوند. فرشتگان از جهاتی شبیه انسان هستند. آنها موجودات برتری هستند که خدا آنان را با هوش و ذکاوت، اخلاق و روحانیت آفریده است. آنها خدا را میپرستند و ارادۀ او را بر زمین اجرا میکنند (مزمور ۲۰:۱۰۳). مانند انسانها، فرشتگان دانش محدودی دارند (متی ۳۶:۲۴)، اگرچه کتاب مقدس نشان میدهد که فرشتگان دانش و رتبۀ بالاتری نسبت به انسانها دارند (عبرانیان ۷:۲-۹؛ مرقس ۳۲:۱۳)، اما یکی از اهداف فرشتگان خدمت به قوم خداست (عبرانیان ۱۴:۱). خدا فرشتگان را مأمور میکند تا از قومش محافظت کنند (مزمور ۱۱:۹۱-۱۲)، آنان را از خطر نجات دهند (دوم پادشاهان ۳۵:۱۹)، پیامهای الهی را به آنان منتقل کنند (عبرانیان ۲:۲)، آنان را راهنمایی کنند (خروج ۲۰:۲۳)، و مؤمنان را تشویق کنند و دلداری دهند (اول پادشاهان ۵:۱۹-۷).
کتاب مقدس تعداد زیادی از تفاوتهای میان فرشتگان و انسانها را نشان میدهد. فرشتگان موجودات روحی هستند (عبرانیان ۱۴:۱)، به این معنی که آنان بدن فیزیکی ندارند. انسانها از همۀ موجودات آفریده شدۀ دیگر متمایز هستند زیرا هم بدن مادی و هم روح و جان غیرمادی دارند. از آنجایی که فرشتگان غیرمادی و غیرفیزیکی هستند، مانند انسانها رنج و آسیب جسمی را تجربه نمیکنند، و همچنین مرگ بدنی را تجربه نمیکنند (لوقا ۳۶:۲۰).
خدا نیز یک موجود روحانی است، اما ذات او نامحدود است، در حالی که فرشتگان موجودات روحی محدودی هستند. ماهیت روحانی فرشتگان مانع از آن نمیشود که حضور خود را به انسانها بشناسانند؛ معمولاً وقتی فرشتگان به مردم ظاهر میشوند، خود را به شکل موجودات بشری نشان میدهند (دانیال ۱۶:۸؛ ۲۱:۹). آنها در خوابها و رؤیاها (متی ۲۰:۱؛ اشعیا ۱:۶-۸) و نیز در حالتی هشیار و بیدار ظاهر میشدند (پیدایش ۱:۱۹-۸؛ مرقس ۵:۱۶؛ لوقا ۱۳:۲).
کتاب مقدس اغلب به فرشتگان خصوصیات مافوق بشری کاملاً متفاوت از آنچه مردم عادی دارند نسبت میدهد. در جاهای مختلف، چنین گفته شده که انواع خاصی از فرشتگان «چشمانی چون مشعلهای فروزان»، پاهایی «چون ستونهای آتش» و «شش بال» دارند (دانیال ۵:۱۰-۷؛ اشعیا ۲:۶؛ مکاشفه ۱:۱۰-۳؛ ۶:۱۵؛ ۱:۱۸). فرشتگان «از قدرت و اقتدار بسیار بیشتر» از انسانها برخوردارند (دوم پطرس ۱۱:۲،؛ همچنین به دوم تسالونیکیان ۷:۱ مراجعه کنید). فرشتگان به جنگ روحانی میپردازند (افسسیان ۱۲:۶).
نویسندۀ کتاب عبرانیان بر ماهیت سریع و لطیف فرشتگان در هنگام انجام ارادۀ خدا تأکید میورزد که او: «فرشتگانش را بادها میسازد، و خادمانش را شعلههای آتش» (عبرانیان ۷:۱). در فرار شگفتانگیز پطرس از زندان، فرشتهای نورانی ظاهر شد، چندین نگهبان از آن غافل شدند، زنجیرها را رها کردند، از دروازههای آهنین سنگین عبور کردند و قبل از اینکه زندانبان بداند برایش چه اتفاقی افتاده، رسول مسیح را آزاد کرد. و ناگهان فرشته ناپدید شد (اعمال رسولان ۱۰:۶-۱۲).
برخلاف انسانها که با طبیعت گناهآلود به دنیا میآیند (رومیان ۱۲:۵)، همۀ فرشتگان در ابتدا به عنوان مخلوقات مقدس آفریده شدند (یهودا آیۀ ۶، همچنین حزقیال ۱۵:۲۸ را ببینید). برخی از آنان که به خدا وفادار ماندند «برگزیده شدند» (اول تیموتائوس ۲۱:۵)، در حالی که برخی دیگر از ارادۀ آزاد خود برای طغیان علیه خدا استفاده کردند و گناه ورزیدند (دوم پطرس ۴:۲) . الاهیات مسیحی چنین نتیجه میگیرد که فرشتگان، تحت نوعی آزادی مشروط، در یک برهه از زمان مورد آزمایش قرار گرفتند که در آن، همه این فرصت را داشتند که در حالت اولیۀ قدوسیت خود باقی بمانند. آنانی که امتحان را با موفقیت پشت سر گذاشتند و طغیان نکردند، انتخاب شدند و تأئید شدند تا برای همیشه در تقدس بمانند. آنانی که در این آزمایش راه خطا را پیش گرفتند به «ارواح ناپاک» یا «دیوها» تبدیل شدند (مرقس ۲۳:۱؛ لوقا ۸:۲؛ ۲۴:۱۱) و اکنون تأئید شدهاند که در وضعیت شرارتبار و سرکش خود باقی بمانند.
تفاوت فرشتگان با انسانها این است که خدا برای آنان نقشۀ نجات و رهایی ندارد (اول پطرس ۱۰:۱-۱۲). اگرچه آنان نمیتوانند فیض نجاتبخش خدا را تجربه کنند، اما به شدت به کاربرد آن برای انسان علاقه دارند (لوقا ۱۵:۱۰؛ اول قرنتیان ۹:۴؛ افسسیان ۱۰:۳). فقط انسانها به صورت خدا آفریده شدهاند (پیدایش ۲۶:۱-۲۷)، تا به شباهت پسر او عیسای مسیح در بیایند (رومیان ۲۹:۸). به فرشتگان سرکش این فرصت داده نشد که گناهانشان آمرزیده شود. در عوض، آنان منتظر «آتش جاودانی که برای ابلیس و فرشتگان او آماده شده» هستند (متی ۴۱:۲۵). اما گناهان انسانها میتوانند از طریق ایمان به خداوند عیسای مسیح بخشیده و با فیض خدا بازخرید شوند (افسسیان ۸:۲-۹؛ رومیان ۹:۱۰-۱۰). انسانها «اندکی کمتر از فرشتگان» ساخته شدند (عبرانیان ۷:۲، ۹). با این حال، مؤمنان پس از نجات، رستاخیز و جلال یافتن، فرشتگان را داوری خواهند کرد (اول قرنتیان ۳:۶)، بنابرین در دنیای کنونی ایمانداران مسیحی کمتر از فرشتگان و در دنیای آینده مقام آنان از فرشتگان برتر خواهد بود.
فرشتگان و انسانها بهطور قطع با هم متفاوت هستند، اگرچه شباهتهایی با هم دارند. عزیزان ما که دار فانی را وداع گفتهاند به فرشتگان تبدیل نمیشوند. فرشتگان نه کسانی هستند که قبلاً مردهاند، و نه انسانهای جلال یافته (عبرانیان ۲۲:۱۲-۲۳). عیسی تعلیم داد که فرشتگان مانند انسانها ازدواج نمیکنند و تولید مثل نمیکنند (متی ۳۰:۲۲). هنگام آفرینش زمین، فرشتگان (و نه انسانها) حضور داشتند و فریاد شادی برای خدا برآوردند (ایوب ۴:۳۸-۷). اگرچه فرشتگان مخلوقات خاص و منحصر به فردی هستند، اما فقط انسانها محبت نجاتبخش خدا را که توسط عیسای مسیح به ما نشان داده شد، دریافت میکنند (یوحنا ۱۶:۳).
منبع مقاله: https://www.gotquestions.org/angels-humans-different.html
ترجمۀ کشیش ورژ باباخانیان
دریافت لینک کوتاه این نوشته:
کپی شد! |