َانبیاء و پیامبران کتاب مقدس: دَبوره

لغت فوق به معنای شیرین سخن می‌باشد. 

دَبورَه نام یک نبیه و همسر لَفِیدُوت و چهارمین داور از داوران اسرائیل بود. دَبورَه زیر نخلی که به نخل دَبورَه معروف بود و در مابین راه رامه و بیت ئیل در كوهستان افرایم قرار داشت می‌نشست و مردم اسرائیل برای رسیدگی به شكایتهایشان نزد او آمده و وی آنان را داوری می‌کرد. 
زمانیکه اسرائیل رو به زوال رفته و قدرتش کاهش می‌یافت، دبوره برخاست تا همچون مادری از اسرائیل حمایت كند. به همین سبب مردم به او لقب مادر اسرائیل دادند. دَبورَه، باراق را احضار کرد و او را مامور جنگ با پادشاه کنعان نمود، دَبورَه نبوت کرد که وی در جنگ با کنعانیان پیروز خواهد شد. 
باراق، مامور جنگ با سیسَرا که فرمانده قوای یابین پادشاه کنعانیان که در حاصور سلطنت و مدت بیست سال بر اسرائیلیان حاکم و به آنان ظلم می‌کرد، گردید. باراق سپاهی ده هزار نفری از قبایل نفتالی و زبولون جمع آوری کرد، و به کوه تابور رفته و منتظر جنگ با سپاه سیسَرا که دارای نهصد ارابه جنگی بود، گردید. سیسَرا پس از آگاهی از اردوی باراق در کوه تابور، با سپاهیان خود از حروشت حقوئیم به كنار رود قیشون برای جنگ با باراق حركت نمود. سپاه باراق شامل ۱۰۰۰۰ نفر مرد جنگی از طایفه زبولون و نفتالی بود. بر اثر بارندگی وطغیان رودخانه قیشون، ارابه های جنگی سیسرا نتوانستند، وارد جنگ شوند و سیسرا شکست خورده، فرار کرد و به چادر حابَر قینی رفت، و زمانی که در چادر پنهان و به خواب رفته بود توسط زن حابر، یاعیل، بوسیله میخ چادر که زن حابر بر روی شقیقه وی گذاشت و با چکش آنرا به شقیقه‌اش فرو کرد، به قتل رسید و اسرائیلیان از سلطه پادشاه کنعان خارج گردیدند. در داوران باب پنج سرودی در باره پیروزی دبوره و باراق بر سیسرا نوشته شده است. 
توضیحات: 
ریشه نام دَبورَه به معنای کلمه خدا می‌باشد و دبوره به زنبور عسل نیز معنی می‌شود و به شخصی گفته می‌شود که کلام او همچون عسل شیرین است.

  منابع کتاب مقدس:     داوران باب ۴ و ۵

  داوران باب ۴ آیه ۱ تا ۷ 
۱ و بنی اسرائیل بعد از وفات اِیهود، بار دیگر در نظر خداوند شرارت ورزیدند. ۲ و خداوند ایشان را به دست یابین، پادشاه كنعان، كه در حاصور سلطنت می‌كرد، فروخت؛ و سردار لشكرش سِیسَرا بود كه در حَروشَت امتها سكونت داشت. ۳ و بنی اسرائیل نزد خداوند فریاد كردند، زیرا كه او را نهصد ارابة آهنین بود و بر بنی اسرائیل بیست سال بسیار ظلم می‌كرد. ۴ و در آن زمان دَبورَة نبیه، زن لَفِیدُوت، اسرائیل را داوری می‌نمود. ۵ و او زیر نخل دَبورَه كه در میان رامه و بیت ئیل در كوهستان افرایم بود، می‌نشست، و بنی اسرائیل به جهت داوری نزد وی می‌آمدند. ۶ پس او فرستاده، باراق بن اَبینوعَم را از قادش نفتالی طلبید و به وی گفت: «آیا یهوه، خدای اسرائیل، امر نفرموده است كه برو و به كوه تابور رهنمایی كن، و ده هزار نفر از بنی نفتالی و بنی زبولون را همراه خود بگیر؟ ۷ و سِیسَرا، سردار لشكر یابین را با ارابه ها و لشكرش به نهر قیشون نزد تو كشیده، او را به دست تو تسلیم خواهم كرد.»  

  داوران باب ۴ آیه ۱۲ تا ۱۵ 
۱۲ و به سِیسَرا خبر دادند كه باراق بن اَبینوعَم به كوه تابور برآمده است. ۱۳ پس سِیسَرا همة ارابه هایش، یعنی نهصد ارابة آهنین و جمیع مردانی را كه همراه وی بودند، از حَروشَت امتها تا نهر قیشون جمع كرد. ۱۴ و دَبورَه به باراق گفت: «برخیز، این است روزی كه خداوند سِیسَرا را به دست تو تسلیم خواهد نمود؛ آیا خداوند پیش روی تو بیرون نرفته است؟» پس باراق از كوه تابور به زیر آمد و ده هزار نفر از عقب وی. ۱۵ و خداوند سِیسَرا و تمامی ارابه ها و تمامی لشكرش را به دم شمشیر پیش باراق منهزم ساخت، و سِیسَرا از ارابة خود به زیر آمده، پیاده فرار كرد.  

  داوران باب ۵ آیه ۷ 
۷ حاكمان در اسرائیل نایاب و نابود شدند، تا من، دَبورَه، برخاستم، در اسرائیل، مادر برخاستم.

برگرفته از وب سایت: www.razgah.com