شفای زخم های طرد شدگی

شفای زخم های طرد شدگی

«در محاکمۀ من، همه مرا ترک کردند. لیکن خداوند با من ایستاد و از دهان شیرها رهایی یافتم.» (دوم تیموتائوس ۴: ۱۶-۱۸)

طـرد شدن دردناک است، مانند پرت شدن کوهنورد از کوه، ولی اگر مانند کوهنوردی که با طناب به قلّۀ کوه وصل است به خداوندی که صخرۀ نجات است وصل شده باشیم، هرگز در طرد شدن ها نابود نمی شویم.

حقیقت تلخ اینست:
وقتی دوست نماها بفهمند دیگر پولی نداری، ترکت می کنند.
وقتی در قضاوت ناعادلانۀ مردم محکوم شوی، ترکت می کنند.
وقتی در محاسبات فرصت طلب ها سود آور نباشـی، ترکت می کنند.
وقتی بیماری ات مسـری باشد حتی افراد خانواده، ترکت می کنند.
وقتی به خواسته های همراهانت عمل نکنی، آن ها هم ترکت می کنند.

ولی واقعیت شیرین اینست:
کسی که مصاحبت نزدیک با خدا داشته باشد، به خاطر طـرد شدن ها ضربه نمی خورد و امید زندگی را از دست نمی دهد زیرا قبلاً به طناب محبت خدایی که هرگز گسیخته نمی شود وصل شده است. کلام خدا می گوید:
«شما را به ریسمان های محبت جـذب نمودم.» (هوشع ۱۱: ۴)

چنین افرادی مانند دانیال وقتی توسط دیگران طرد شدند، پیروزی بر شیرهای درنده را تجربه خواهند کرد زیرا قبل از رفتن به چاه شیران، پنجرۀ قلبشان را به روی خدا باز کرده اند. (دانیال ۶: ۱۱)

پولس ها- دانیال ها- ایوب ها- داود ها- مریم ها برای فرداهایی که می دانستند افراد آن ها را ترک می کنند در زندگی امروز شان طرحی داشتند. چنان که کوهنورد قبل از فرو ریختن احتمالی کـوه، طناب خود را محکم می سازد.

لطفاً همین حالا خودتان را به ریسمان های محبت خــدا سفت ببندید زیرا این طرح خدا برای حفاظت شما در هنگام طـرد شدن از طرف کسانی است که روزی قسم می خوردند “مانند کوه پشت سرت ایستاده ام” ولی در موقع نیاز، مثل آدم برفی در بهار غیب شدند.

جلیل سپهر
@jalilsepehr