چگونه ترس از خدا زندگی ما را تحت تأثیر قرار می دهد؟

چگونه ترس از خدا زندگی ما را تحت تأثیر قرار می دهد؟

ترس از خدا فراتر از یک تعلیم، اصل یا ایدۀ کتاب مقدسی است و به طرق بسیاری با زندگی روزانۀ ما مرتبط است:

(1) اولاً اگر ما می توانیم از خدا بترسیم از فرمان های او اطاعت خواهیم کرد و طبق کلامش زندگی نموده و به گناه، «نه» می گوییم. یک دلیل این که خدا در کوه سینا ترس را بر بنی اسرائیل الهام کرد آن بود که آن ها باید می آموختند که از گناه خودداری نموده و آن را رد و از شریعت او اطاعت کنند (خروج 20: 20). موسی در آخرین سخنانش به بنی اسرائیل مکرراً ترس خدا را به خدمت و اطاعت از او ربط می داد. (برای مثال تثنیه 5: 29؛ 6: 2 و 24؛ 8: 6؛ 10: 12؛ 13: 4؛ 17: 19؛ 31: 12). طبق گفتۀ مزمور نویس، ترس از خدا برابر است با خوشی نمودن در اوامر او (مزامیر 112: 11) و پیروی از قوانین شریعتش (مزامیر 119: 63). سلیمان تعلیم می دهد که «به ترس خداوند، از بدی اجتناب می شود» (امثال 16: 6؛ م.ک با 8: 13). در کتاب جامعه، تمامی وظیفۀ نسل بشر در دو ضرورت ساده خلاصه می شود: «از خدا بترس و اوامر او را نگاه دار» (جامعه 12: 13). بر عکس، هر کسی که از زندگی گناه آلود و مخالفت خدا خشنود است،  این گونه است که «ترس خدا در نظر او نیست» (مزامیر 36: 1-4).

(2) ترس خدا نه تنها باید زندگی فردی را تحت تأثیر قرار دهد، بلکه باید خانواده ها را نیز متأثر نماید. خدا به پیروانش امر می کند که به فرزندانشان ترس خدا را از طریق تربیت آن ها برای نفرت از گناه و دوست داشتن اوامر خدا، بیاموزند (تثنیه 4: 10؛ 6: 1-2 و 6-9). کتاب مقدس بارها بیان می کند که «ترس خداوند آغاز حکمت است» (مزامیر 111: 10، امثال 9: 10؛ م.ک با ایوب 28: 28؛ امثال 1: 7). هدف اساسی یک مسیحی برای فرزندانش باید این باشد که آن ها بیاموزند طبق اصول حکمت خدا زندگی کنند (امثال 1: 1-6). قدم مهم اول، آموزش ترس خدا به آن هاست (ر.ک به مقالۀ والدین و فرزندان).

(3) ترس خدا اثری تقدیس کننده (یعنی تطهیر، جدایی از گناه، بلوغ روحانی) بر قوم خدا دارد، درست همان گونه که کاربرد حقایق کلام خدا عمل می کند (یوحنا 17: 17)، ما را وا می دارد تا از گناه نفرت داشته باشیم و از بدی اجتناب کنیم (امثال 3: 7؛ 8: 13؛ 16: 6). موجب می شود در آنچه می گوییم دقت کنیم (امثال 10: 19؛ جامعه 5: 2 و 6-7). ما را از تضعیف وجدان و حساسیت اخلاقی مان نسبت به آنچه درست است، حفظ می کند. ترس خدا از لحاظ روحانی اثری پاک کننده، تطهیر کننده و احیا کننده دارد که می تواند تا به ابد دوام داشته باشد (مزامیر 19: 9).

(4) ترس مقدس و با احترام از خدا، قوم خدا را بر می انگیزد تا او را با تمام وجود بپرستند. کسانی که حقیقتاً از خدا می ترسند، او را به عنوان مالک همه چیز ستایش و احترام خواهند نمود (مزامیر 22: 23). داود می گوید، جماعت پرستندگان همان «ترسندگان» خدا هستند (مزامیر 22: 25). در آخر زمان، وقتی فرشتۀ اعلام کنندۀ انجیل جاودانی «خبر خوش» عیسی مسیح به همۀ ساکنان زمین ندا می دهد که از خدا بترسند، بلافاصله اضافه می کند که «و او را تمجید نمایید…او را که آسمان و زمین و دریا و چشمه های آب را آفرید، پرستش کنید» (مکاشفه 14: 6-7).

(5) خدا وعده داده است تا همۀ ترسندگان خود را پاداش دهد. «جزای تواضع و خدا ترسی، دولت و جلال و حیات است» (امثال 22: 4). سایر پاداش های وعده داده شده شامل امنیت و حفاظت از مرگ (امثال 14: 26-27)، تدارک و تأمین نیازهای روزانه (مزامیر 34: 9؛ 111: 5) و عمر طولانی (امثال 10: 27) می باشد. آن هایی که همراه با ترس آمیخته با احترام زندگی می کنند، می دانند که «برای آنانی که از خدا بترسند و به حضوری وی خائف باشند، سعادتمندی خواهد بود» علی رغم آن چه در دنیای اطراف آن ها اتفاق می افتد (جامعه 8: 12-13).

(6) در نهایت، ترس خدا به خشنودی متواضعانه و ارامش روحانیِ فراگیر می انجامد. عهد جدید ترس خدا را مستقیماً به الهام از روح القدس ربط می دهد (اعمال 9: 31). کسانی که از خدا نمی ترسند از حضور و حفاظت او هیچ درکی ندارند، یا درک کمی دارند (تثنیه 1: 26). اما آن کسانی که از خدا می ترسند و از کلامش اطاعت می کنند، درک عمیقی از امنیت روحانی و مسح (یعنی قدرت بخشیدن) روح القدس دارند. آن ها می توانند اطمینان داشته باشند که در نهایت، خدا «آن ها را از مرگ نجات خواهد داد» (مزامیر 33: 18-19؛ ر.ک به مقالۀ مرگ، و اطمینان از نجات).