بررسی رسالۀ پولس رسول به رومیان فصل 15: اتحاد برادرانه و نقشۀ پولس جهت سفر به روم

بررسی رسالۀ پولس رسول به رومیان فصل 15: اتحاد برادرانه و نقشۀ پولس جهت سفر به روم

اتحاد برادرانه

این بخش در واقع ادامۀ پندها و نصایح فصل قبلی است. با نگرشی بر رومیان 16: 17 و بحث دربارۀ خوردن گوشت یا حفظ روزهای ویژه در باب 14، چنین بر می آید که پولس متوجه شده بود که بعضی از یهودیان مسیحی ساکن روم، مایل به تحمیل رسومات یهودی بر غیر یهودیان مسیحی بودند.

نقشۀ پولس جهت سفر به روم

مسیح برای پولس مشخص کرده بود که او رسول غیریهودیان خواهد بود و مأموریتی ویژه در میان غیر یهودیان خواهد داشت. بنابراین او مصمم بود که سریعاً به سوی روم که پایتخت دنیای غیر یهودی بود عازم شود. او می خواست آن جا را ستاد بشارت در سراسر امپراتوری روم نماید. یکی از دلایلی که تا به حال به انجام چنین کاری مبادرت نورزیده بود، این بود که از همان روز پنتیکاست، در روم کلیسایی تشکیل شده بود (اعمال رسولان 2: 10) و مأموریت پولس این بود که مژدۀ انجیل را به مناطقی ببرد که تا به حال چیزی دربارۀ مسیح نشنیده بودند و نقشۀ او این بود که از مرزهای مختلف ،گذشته و کار خود را به تدریج به سوی غرب پیش ببرد. حالا پس از 25 سال، او در حالی که بذر انجیل را در آسیای صغیر و یونان کاشته بود، آماده بود تا به سوی اسپانیا حرکت کند و در این بین توقفی نیز در روم داشته باشد (آیۀ 24). او سه سال پس از نوشتن این رساله به روم رسید (او احتمالاً به اسپانیا نیز سفر نمود. به اعمال رسولان فصل 28 مراجعه شود).

برگرفته از کتاب راهنمای کتاب مقدس از انتشارات شورای کلیسایی 222