دعای مصرانۀ یک بیوه زن، مَثَلی به منظور تعلیم اصرار در دعاها

دعای مصرانۀ یک بیوه زن، مَثَلی به منظور تعلیم اصرار در دعاها

(به لوقا 18: 1-8 رجوع شود.)

این داستان، تا حدی شبیه داستان شخصی است که نصف شب دَرِ خانۀ دوست خود را کوبید (لوقا ۱۱: ۵-۱۳). پیغام اصلی همۀ این مثل ها این است که خدا نسبت به صبر و اصرار و ماندن در دعا احترام خاصی قائل است. در متی ۶: ۷ عیسی، در عین حال به ما نسبت به تکرار باطل و ورد گونه هشدار می دهد. او اضافه می کند که «پدر شما همۀ احتیاجات شما را قبل از آن که از او سؤال کنید می داند». اما به نظر می رسد که این دو مورد یعنی تکرار و اصرار در دعا با هم سازگار نیستند. آیا حقیقتاً عیسی کدام یک از این دو را به ما پیشنهاد می کند؟ مسلماً همیشه وفق دادن دو جنبۀ یک حقیقت، کار آسانی نیست. خواستۀ حقیقی ما باید این باشد که در تسلیم معتدل به ارادۀ الهی به  سر ببریم. خدا از ما می خواهد که احتیاجات و خواسته های خود را به خدا اعلان کنیم. و این باید در حالتی باشد که در صورت تأخیر در جواب، به خودمان اجازۀ دل سردی ندهیم. یادگیری روش دعا کردن امری است که ما آن را در طول زندگی با به کارگیری نظم و استقامت فرا می گیریم.

به عنوان مثال، برای داشتن دعای مؤثر، ما باید یاد بگیریم که چگونه دیگران را ببخشیم (مرقس ۱۱: ۲۵). در متی ۷: ۱۲ دعا به طور مستقیم با حکم اعظم مسیح (قانون طلایی) ارتباط داده شده است. این مسلم است که اولین قدم واجب در دعا، داشتن ایمان است. باید به این نکته توجه داشت که جهت گرفتن جواب در دعا، بسیاری از شرایط، باید در ابتدا به وسیلۀ خود ما ایجاد گردند. وعده های خدا برای کسانی که به او ایمان دارند، شگفت انگیز و عالی هستند. باید توجه داشت که عیسی در این بخش تأکید زیادی بر ایمان می کند.

برگرفته از کتاب راهنمای کتاب مقدس از انتشارات شورای کلیسایی 222