بازگشت ثانوی عیسی مسیح بر اساس متن انجیل متی باب های 24 و 25

بازگشت ثانوی عیسی مسیح بر اساس متن انجیل متی باب های 24 و 25

متی باب 24، دربارۀ بازگشت دوبارۀ عیسی است. او در حالی که کمتر از سه روز به مرگش باقی مانده بود، اگر چه می دانست که شاگردان متعجب خواهند شد، ترجیح داد که با قلبی آکنده از درد از امید پر جلالی سخن بگوید که تا به حال آن ها فاقد آن بودند و تا این زمان حتی رؤیای آن در ذهنشان مجسم نشده بود.

عیسی بارها در مورد بازگشت ثانوی خویش سخن گفت:

«اما چون پسر انسان در جلال خود با جمیع ملائکه مقدس خویش آید آنگاه بر کرسی جلال خود خواهد نشست.» (متی 21: 31).

«پسر انسان خواهد آمد در جلال خویش به اتفاق ملائکه خود و در آن وقت هر کسی را موافق اعمالش جزا خواهد داد.» (متی 16: 27).

«همچنان که برق از مشرق ساطع شده و تا به مغرب ظاهر می شود ظهور پسر انسان نیز چنین خواهد شد.» (متی 24: 27)

«چنان که ایام نوح بود ظهور پسر انسان نیز چنین خواهد بود.» (متی 24: 37)

«همچنان که در ایام لوط شد…بر همین منوال خواهد بود در روزی که پسر انسان ظاهر شود.» (لوقا 17: 28-30)

»آنگاه پسر انسان را خواهند دید که بر ابری سوار شده با قوت و جلال عظیم می آید.» (لوقا 21: 27).

«هر که….از من و سخنان من شرمنده شود، پسر انسان نیز وقتی که با فرشتگان مقدس در جلال پدر خویش آید از او شرمنده خواهند گردید.» (مرقس 8: 38).

«….می روم تا برای شما مکانی حاضر کنم…و باز می آیم و شما را برداشته با خود خواهم برد تا جایی که من می باشم، شما نیز باشید.» (یوحنا 14: 2 و 3).

بازگشت ثانوی مسیح با صدای بلند شیپور همراه خواهد بود (متی 24: 31) همان طور که قوم با یکدیگر جمع شده بودند (خروج 19: 13 و 16 و 19). پولس رسول نیز بارها به این موضوع اشاره می کند: «کرنا صدا خواهد کرد» (1قرنتیان 15: 52)، «خود خداوند با صدا و با آواز رئیس فرشتگان و با صور خدا از آسمان نازل خواهد شد» (1تسالونیکیان 4: 16). پولس با اشاره به این نکات، نشان می دهد که آمدن دوبارۀ مسیح، واقعه ای پر جلال تر از آن چه سخنان می توانند ابراز کنند، می باشد. واقعه ای کاملاً ناگهانی و به شکل طرفة العینی در وقایع تاریخ، به وقوع خواهد پیوست. مسیح با آمدن دوباره به زمین، همۀ متعلقان خود را از میان زندگان و مردگان در یک جا جمع خواهد نمود.

باید توجه داشت که کلمات عیسی دربارۀ آمدن ثانوی، به هیچ وجه به معنی آمدن برای داوری اورشلیم (70 میلادی) یا نزول روح القدس در روز پنتیکاست یا ملحق شدن ایمانداران به او در مرگ نیست.

بهتر است که در تفسیر بعضی از وقایعی که در کنار بازگشت ثانوی، لازم الوقوع می باشند، بیش از حد، تعصب به خرج ندهیم. آن چه کاملاً واضح است این است که عیسی به بازگشت ثانوی خویش به عنوان یک واقعۀ تاریخی مشخص می نگریست که در آن، او خود شخصاً ظاهر می شود تا آنانی را که با خونش فدیه شده اند، به نزد خویش و به جلال ابدی رهنمون سازد.

در عین حال باید این نکته را نیز در نظر داشت که نباید بیش از اندازه به جزئیات این مسئله، باعث تشکیل نظریۀ خاصی در ذهن ما بگردد که عملاً همانند ابری، امید روشن بازگشت ثانوی مسیح را از قلب ما بزدانید. بعید نیست بسیاری اگر ببینند که عیسی تئوری و نقشۀ زمان بندی شدۀ آنان حرکت نمی کند، بس نومید و بی ایمان گردند.

می گویند روزی ملکۀ ویکتوریا عمیقاً تحت تاثیر موعظۀ «ف.و.فارار» (F.W.Farrar) که در مورد بازگشت ثانوی مسیح بود، قرار گرفت. او خطاب به واعظ گفت: «کشیش فارار، من باید در روز آمدن مسیح زنده باشم تا تاج سلطنتی انگلیس را زیر پای های او بنهم».

متی 24: 45-51، دربارۀ خادمین وفادار و دانا سخن می گوید. این قسمت به بعد، سخنان عیسی در ارتباط با بیداری و هوشیاری است. بازگشت ثانوی، اصلی ترین بخش تفکرات عیسی را تشکیل می داد، ما نیز باید مثل عیسی فکر کنیم.

متی 25: 1-13، دربارۀ مَثَل  ده باکره سخن می گوید. این مَثَل فقط یک نکته را خاطر نشان می سازد و آن این که ما باید بر خداوند عیسی متمرکز باشیم و برای آمدن او خود را آماده نماییم.

متی 25: 14-30، دربارۀ مَثَل قنطارها سخن می گوید. این مَثَل بدین معنی است که ما برای خدمتی عظیم تر تربیت می شویم. آن چه که تعیین کنندۀ موقعیت و منزل ما در آینده است و به وفاداری خدمت کنونی ما بستگی دارد.

متی 25: 31-46، سخن از صحنۀ نهایی داوری می کند. یکی از بخش های جالب کتاب مقدس، تصویری است از کارهای عام المنفعۀ ما که چگونگی وضعیت ما را در ابدیت مشخص می کند.

برگرفته از کتاب راهنمای کتاب مقدس از انتشارات شورای کلیسایی 222