سلام وقت بخیر،من ایمان دار به مسیح هستم،مسئله ای ذهنم را درگیر کرده، و این هست که کسی که در طول زندگیش انسان خوبی بوده کسی را ازار نداده،نیکوکار بوده و به انسان و حیوانات کمک کرده و قلب پاکی دارد اگر مرتکب گناهانی بشود جایگاه این انسان بعد از مرگ جهنم خواهد بود یا بهشت؟با در نظر گرفتن اینکه خوبی های این فرد نسبت به گناهانش برتری دارد ایا بخاطر یک گناه به عنوان مثال خودکشی،ایا این انسان بعد از مرگ جایگاهش در جهنم خواهد بود؟چون میدانیم خودکشی یک گناه هست،ولی اگر فرد انسان خوبی بوده و خوبی هایش برتری دارد،و کل زندگیش در رنج و ستم بوده ایا بخاطر یک یا دو گناه جایگاهش در جهنم خواهد بود؟و اگر چنین است آیا عدالت خدا زیر سوال نمیرود؟(البته من به عدالت خدا ایمان دارم)خوشحال میشوم به پرسشم پاسخ دهید.خداوند پشت و پناهتان

پوریای عزیز سلام و روز به خیر،

برای سؤال مهمی که کرده اید تشکر می کنم و خوشحالم که به وب سایت ما مراجعه کرده اید و مشتاق شناخت حقیقت هستید. عیسی مسیح فرمود: " حقیقت را خواهید شناخت و حقیقت شما را آزاد خواهد کرد." و در یک موقعیت دیگر فرمود: " من راه و راستی و حیات هستم، هیچکس نزد پدر جز به وسیله من نمی آید." عیسی مسیح راستی و حقیقت مطلقی است که می تواند انسانها را رهایی داده و الگوی کاملی برای زندگی و پیروی او ارائه دهد.

در کتاب مقدس اشاره شده که وقتی عیسی مسیح آمد و بر صلیب جریمه گناهان ما را با قربانی شدن خود پرداخت و سه روز پس از مرگش از میان مردگان با پیروز برخاست و مرگ نتوانست او را در خود نگه دارد، با این مرگ فداکارانه و رستاخیزش از مردگان بخشش گناهان و آمرزش گناهان ما و نیز تولد تازه و حیات تازه را برای ما مهیا کرد. در واقع عیسی مسیح می فرماید: این اعمال و کارهای نیک ما نیست که باعث رهایی ما و نجات ما و ورود ما به ابدیت می باشد بلکه ایمان ما به کاری که عیسی مسیح بر روی صلیب و با رستاخیز خویش تمام کرده و همه چیز را مهیا ساخته. البته نباید این سوء تفاهم بوجود آید که پس ما هر طور می خواهیم زندگی خواهیم کرد، چون عیسی مسیح جریمه را پرداخته و ما می توانیم با بی بند و باری زندگی خود را ادامه دهیم و هر طور که می خواهیم زندگی می کنیم و در همین حین حیات ابدی را به ارث می بریم!!!! خیر. در واقع با توبه از گناهانمان و اعلام پشیمانی از آنها و با پذیرفتن فدیه گناهان ما یعنی کاری که مسیح بر صلیب و رستاخیز خویش کرد، ما عضوی از خانواده خدا یعنی کلیسا می شویم و در این کلیسا یا جامعه ای که عیسی مسیح بنیان گذاشته با دیگر ایمانداران تلاش می کنیم که به جامعه مان خدمت و محبت کرده و خبر خوش انجیل را با زندگی پاک و پرقدرتی که مسیح توسط روحش به ما توانایی آن را می دهد، به تمام عالمیان می رسانیم. در واقع، ما با اعمال نیک خود با خدا معامله نمی کنیم و افتخاری برای ما بخاطر اعمال نیک ما وجود ندارد، چون کتاب مقدس می فرماید حتی اعمال نیک ما در برابر قدوسیت مطلق خدا مانند کهنه پاره ای کثیف می باشد، چه رسد به گناهانمان و تنها با قربانی عیسی مسیح و رستاخیز او توان ایستادن به حضور خدا داریم و این همه فقط محض فیض خداست و همه فخر و جلال از آن خدا می شود و نه اینکه ما به خدا به خاطر اعمال نیک خود فخر بفروشیم.

پس ما مسیحیان به فیض و رحمتهای بیکران خداوند ما عیسی مسیح آویزان هستیم و اطمینان کامل از رهایی خود از گناهانمان داریم و با همه ایمانداران به مسیح در کلیسایش به کمک و یاری روح خدا تلاش می کنیم که به صورت مسیح در بیاییم. هیچکس کامل نیست جز خدای پدر و پسر و روح القدس و این سه شخصیت ما را در رشد ما برای شباهت به مسیح به همراه کلیسای مسیح کمک می کنند.

در محبت مسیحایی،

کشیش ورژ باباخانیان