باستان شناسی و کتاب مقدس: تکه های سفالی، هویت و حفاری لاکیش، دوران زندگی ارمیا
تکه های سفالی لاکیش (Lachish Ostraca)، دوران زندگی ارمیا
در حفاری های لاکیش، شهری فلسطینی واقع در جنوب غربی، حیرت انگیزترین یافته ها، نامه هایی بود که در زیر لایه ای از زغال چوب سوخته و خاکستر قرار داشت. تعداد آن ها که به 18 عدد می رسید، مطالب عبری با دست خط فینیقی باستانی بودند. سه نامۀ دیگر در اواخر جنگ در سال 1938 کشف شدند.
تقریباً تمامی این نامه ها به وسیلۀ شخصی به نام هوشیا (Hoshiah) نوشته شده که از پاسداران و نظامیان Jaosh بود و یکی از فرماندهان بالا رتبۀ پادگان لاکیش محسوب می گردید. در آن دوران فلسطین قبل از سقوط اورشلیم در سال 586 ق.م.، بارها تحت هجوم و حملۀ بابلی ها قرار گرفت. تقریباً ده سال قبل از سلطنت یهویاکیم (Jehoiakim)، بابلی ها به فلسطین حمله کرده و قسمتی از لاکیش را سوزاندند. این نامه های خاص در زیر لایه ای از خاکستر پیدا شدند که مربوط به تخریب نهایی شهر است. بنابراین، تاریخ نامه ها حدود 587 ق.م. تعیین می گردد، یعنی زمانی که نبوکدنصر (Nebuchadnezzar)، آخرین محاصرۀ اورشلیم، لاکیش و عزیقه (Azekah) را انجام داد.
تعیین هویت لاکیش
این تپۀ بزرگ یکی از بزرگ ترین متصرفات فلسطین در 30 مایلی جنوب غربی اورشلیم، 20 مایل دورتر از مدیترانه و 50 مایلی غرب حبرون است. در نامه های آمارنا و منابع مصری قدیمی به آن اشاره شده است. اهمیت استراتژیکی آن به دلیل قرار گرفتن در جادۀ اصلی است که از مرکز فلسطین به مصر می رود. آنجا به منطقۀ حاصل خیز Shephelah مشرف بود (ناحیه ای که سرازیری است). شهری نظامی بود و مانعی مناسب میان دشت های فلسطین و کشور اردن علیا محسوب می گردید. لاکیش یکی از شهرهای مهم نظامی یهودا و یکی از دژهایی بود که توسط بنی اسرائیل در تسخیر فلسطین تصرف گردید (یوشع 10: 31-35). تصور می شود که محل Umm-Lakish همان لاکیش باشد. سپس مکانی در جنوب Tell el-Hesy به وسیلۀ Sir Flinders Petrie یکی از پیشتازان باستان شناسی، حفاری شد و بالآخره (Willian Foxwell Albright) محل دقیق آن را در تپۀ بزرگ Tell el-Duweir، تعیین کرد.
نبودکدنصر لاکیش را در 586 الی 588 ق.م. تسخیر کرد (ارمیا 34: 7). بقایای بزرگ آتش سوزی در جاده ای که به طرف دروازه و مجاور دیوار وجود دارد، نشان می دهد مهاجمین به علت جمع آوری نشدن درختان بریده شده زیتون که همانند یک منبع سوخت عمل می کرد، امید زیادی به این آتش داشتند.
حفاری لاکیش
مرکز باستان شناسی Wellcome-Marston در سال 1933 تحت مدیریت J.L.Starkey شروع به حفاری کرد. در سال 1938 استارکی توسط راهزن های عرب کشته شد و کار توسط Lankester Harding و Charles H.Inge ادامه یافت.
برگرفته از کتاب دائرةالمعارف کتاب مقدس
دریافت لینک کوتاه این نوشته:
کپی شد! |