فهرست و توضیحاتی مختصر از مکان های کتاب مقدس: کابول، کاسفیا، کالح، کبون، کپدکیا، کتلیش، کتیم و کرمل

کابول (بی ارزش)     یوشع 19: 27         Cabul

دو منطقه به این نام خوانده شده است:

1) روستایی در مرز قبایل اشیر و زبولون که به فاصلۀ 10 مایلی شمال شرقی کوه کرمل در تپه های جلیل واقع است (یوشع 19: 27).

2) منطقه ای شامل دو شهر که سلیمان به پادشاه صور پیشکش داد (1پادشاهان 9: 10-13). حیرام از هدیۀ سلیمان راضی نبود و آن را «کابول» به معنی «بی ارزش و به درد نخور» نامید. احتمالاً سلیمان آنجا را پس گرفت و حصاردار کرد و یهودیان ساکن این مناطق شدند (2تواریخ 8: 2).

کاسِفیا (کاسفیا)     عزرا 8: 17           Casiphia

منطقه ای در امپراطوری فارس که در زمان اسارت بنی اسرائیل، منطقۀ سکونت لاویان بوده و رؤسای آانان که عدو و برادرانش بودند به عزرا پیوستند (عزرا 8: 17).

کالَح      پیدایش 10: 12           Caleh

شهری در آشور که به وسیلۀ نمرود بنا گردید (پیدایش 11-12). قبل از اینکه آشور نصیرپال  دوم (Ashur Nasir Pal) این شهر را به عنوان پایتخت انتخاب نماید شهری مهم محسوب می گردید و در محل تلاقی رودخانۀ زاب (Zab) و رودخانۀ دجله و به فاصلۀ 20 مایلی جنوب نینوا قرار داشت (پیدایش 10: 11).

کَبُون    یوشع 15: 40        Cabbon

منطقه ای در کوهستان یهودا در نزدیکی عجلون (یوشع 15: 40) که نام دیگر آن «مکبینا» (1تواریخ 2: 49) بوده است.

کَپَّدُکیِا      اعمال 2: 9       Cappadocia

نام جزیره ای در منطقه آسیای صغیر که از شرق با رودخانۀ فرات، در شمال با پنطس، در غرب با لیکاؤنیه و در جنوب با تاروس (Taurus) هم مرز است. منطقه ای کوهستانی و برهوت بوده که بلندترین قلۀ آن 100/13 پا ارتفاع دارد. اولین اشاره به آن در آثار تاریخی مربوط به زمان حمورابی یعنی زمانی که کپدکیه قسمتی از امپراطوری بابل محسوب می شد، بر می گردد. در سال 200 ق.م. به وسیلۀ حتیان فتح گردید و بعدها  به قلمرو فارس و سرانجام به قلمرو روم پیوست. در روز پنتیکاست اهالی آن در اورشلیم حضور داشتند (اعمال 2: 9) و پطرس به پراکندگان در قپدوقیه اشاره کرده است (1پطرس 1: 1).

کِتلِیش     یوشع 15: 40          Kithlish

شهر کوچکی در دشت یهودا واقع در نزدیکی «عجلون» (Eglon) که موقعیت جغرافیایی آن نامعلوم است.

کِتّیم       اعداد 24: 24      Chittim

بعضی معتقدند که قبرس و بعضی دیگر اعتقاد دارند که سواحلی در سمت غربی فلسطین است (پیدایش 10: 4؛ 1تواریخ 1: 7؛ اشعیا 23: 1 و 12؛ ارمیا 2: 10؛ حزقیال 27: 6؛ دانیال 11: 30).

کَرمَل (با ثمر)                        یوشع 15: 55                         Carmel

معنی لغوی آن «سرزمین حاصلخیز» است (اشعیا 35: 2؛ ارمیا 46: 18؛ عاموس 1: 2).

1) مرتفع ترین ناحیۀ فلسطین با ارتفاع متوسط 1500 پا که به قبیلۀ اشیر تعلق گرفت (یوشع 19: 26). آنچه که بیش از همه کرمل را مطرح می سازد وقایع مربوط به ایلیای نبی و الیشع است. محل ملاقات زن شونمی با الیشع بوده (1پادشاهان 4: 25) . گفته می شود ایلیا در این منطقه از آسمان آتش بر سر سپاهیان اخاب نازل کرد. او از اخاب خواسته بود تا مشورت خود را با بعل خدای عقرون متوقف سازد.

2) نام شهری کوهستانی در یهودا (یوشع 15: 55) که نابال در آنجا زندگی می کرد (1سموئیل 25: 2، 5، 7) ابیجایل زن داود نیز از اهالی این شهر بوده است (1سموئیل 27: 3؛ 1تواریخ 3: 1). شاؤل بعد از پیروزی بر عمالیق ستونی در آنجا برپا کرد (1سموئیل 15: 12).

امروزه نیز به نام کرمل و به فاصلۀ 9 مایلی حبرون شناخته می شود.

برگرفته از کتاب دائرةالمعارف کتاب مقدس