فهرست و معانی اسامی کتاب مقدس: میکا، میکاه و میکایا
میکا (کیست مانند یهوه) 2سموئیل 9: 12 Micah
نامی رایج در میان یهودیان بود و در کتاب مقدس این اسم به پنج نفر اطلاق شده است:
1) پسر مفیبوشت و نوۀ یوناتان (1تواریخ 8: 34-35؛ 2سموئیل 9: 12).
2) بزرگِ یکی از خانواده های رؤبین (1تواریخ 5: 5).
3) شخصی لاوی از خاندان آساف (1تواریخ 9: 15).
4) نام شخصی از خاندان قهات (1تواریخ 23: 20؛ 24: 24-25).
5) نام پدر عبدون، شخصی که یوشیا پس از یافتن کتاب تورات، ایشان را فرستاد تا به سبب تمامی گناهان قوم از خدا مسئلت کنند (2تواریخ 34: 20). نام او در 2پادشاهان 22: 12 میکایا نامیده شده است.
میکاه (کیست مانند یهوه) میکاه 1: 1 Micah
نام نبی که کتابی در کتاب مقدس به نام او موجود است (میکاه 1: 1) و (ارمیا 26: 18). او در مورشت جت، شهر کوچکی در یهودا نزدیک شهر فلسطینی جت زندگی می کرد. احتمال می رود مدتی این شهر تحت تسلط جت بوده باشد. این شهر کوچک در 20 تا 25 مایلی جنوب غربی اورشلیم واقع بود. او معاصر اشعیا بود و در طول سلطنت های یوتام (742-735 ق.م.)، آحاز (735-715 ق.م.) و حزقیا (715-678 ق.م.) پادشاهان یهودا، در هر دو پادشاهی شمالی و جنوبی خدمت می کرد و خودش را متعلق به سامره و اورشلیم می دانست. مردی بود که برای هموطنان رنج کشیده و پایمال شده اش دلسوزی می نمود. سخنان او نشان می دهد که از احساسات قوی و ارزش های اخلاقی برجسته ای برخوردار بوده است.
میکایا 2پادشاهان 22: 12 Micaiah
1) نام مادر ابیا پادشاه یهودا که پس از پدرش، رحبعام، پادشاه شد (2تواریخ 12: 2). در 2تواریخ 11: 20 نام وی «معکه» ذکر شده است.
2) نام پدر عکبور (2پادشاهان 22: 12) که در 2تواریخ 34: 20 «میکا» نامیده شده است.
3) یکی از پنج نفری که یهوشافاط آنها را برای تعلیم شریعت به شهرهای یهودا فرستاد (2تواریخ 17: 7).
4) جد زکریا؛ شخصی بود که در زمان تخصیص حصار کرنا می نواخت (نحمیا 12: 35).
5) یکی از بزرگان کرنا نواز در زمان تخصیص حصار (نحمیا 12: 41).
6) شخصی که به بزرگان در مورد چیزهایی که باروک از نبوت ارمیا می خواند گزارش می داد (ارمیا 36: 11-13).
7) وی پسر یمله و نبی ای در اسرائیل در زمان پادشاهی اخاب بود. وی هنگامی که یهوشافاط خواست در مورد جنگ با ارام نظر خدا را بفهمد نبوت کرد که در این جنگ شکست خورده و اخاب نیز کشته خواهد شد. ولی اخاب سخن وی را نادیده گرفته او را به زندان انداخت. نبوت وی در مورد اخاب عملی گردید. انبیای دروغین اخاب، وی را به این جنگ تشویق کردند و پس از نبوت میکایا، صدقیا که به نظر می رسید رهبر انبیای دروغین باشد به صورت وی سیلی زد (1پادشاهان 22: 8).
برگرفته از کتاب دائرةالمعارف کتاب مقدس
دریافت لینک کوتاه این نوشته:
کپی شد! |