شُکر نعمت، نعمتت افزون کند، کُفر نعمت از کَفَت بیرون کند!
شکر نعمت، نعمتت افزون کند، کفر نعمت از کَفَت بیرون کند!
در داستانها آمده در زمانهایی دور، پادشاهی زندگی میکرد که هر بار که میوه میخورد، نوبر میوه و بهترین قسمت آن را به وزیر خود میداد.
روزی قسمتی از یک خربزه را برید و به وزیر داد و وزیر، خربزه را با خوشحالی گرفت و خورد. قسمتی هم برای خودش برداشت و با اولین گاز متوجه شد که خربزه از تلخی زیاد مانند زهر است.
پادشاه رو به وزیر کرد و گفت: پس چرا چیزی نمیگویی که مزۀ این خربزه تلخ است و قابل خوردن نیست؟ چطور با اشتیاق آن را میخوری؟
وزیر گفت: سالهاست که از دست تو میوههای شیرین و خوشمزه گرفتم، درست نیست یک بار که میوهای تلخ از دستانت گرفتم، شکایت کنم.
این داستان زیبایی است که باعث میشود تا ما به خود نگاهی کنیم. در مسیر زندگی، بارها از دستان خداوند، برکتهای بینظیری را دریافت کردیم. بارها از مسائلی سخت، گذر کردیم. او ما را از خطرها در امان نگاه داشته و از ما تا امروز حفاظت کرده است.
درست نیست که اگر یک اتفاق تلخ در زندگی ما میافتد، سریعاً دهانمان را به شِکوه و شکایت باز کنیم. خوب است در همان شرایط هم دهانمان را به شکرگزاری باز کنیم.
از قدیم به ما یاد دادهاند که: شکر نعمت، نعمتت افزون کند، کفر نعمت از کَفَت بیرون کند.
یکی از مسائل عمیق در کتابمقدس، مسئلۀ شکرگزاری است. با این عمل، قلب پدر آسمانی را شاد میکنیم.
شکرگزاری عادت رفتاری است که در گفتار، کردار، افکار، احساسات و شخصیت ما نمود پیدا میکند، و نتیجۀ آن گشوده شدنِ درهای برکات آسمان بر روی زندگیِ ماست.
در انجیل لوقا باب ۱۷ داستان ده جذامی را میبینیم که توسط عیسی شفا مییابند، ولی فقط یک نفر از آنها بازمیگردد تا بابت شفایی که اتفاق افتاده تشکر کند. (این اتفاق بارها در زندگی انسانها رخ میدهد، اما مانند آن 9 جذامی دیگر، بدون تشکر از خدا به زندگی خود ادامه میدهند).
به چند نمونه از شکرگزاری در کلام خدا توجه کنید:
1- عیسی مسیح قبل از اینکه با 5 نان و دو ماهی، هزاران نفر را غذا دهد، شکرگزاری میکند.
2- عیسی مسیح قبل از زنده کردن ایلعازر، شکرگزاری کرده و میگوید پدر تو را شکر میگویم که همیشه صدای مرا میشنوی.
3- عیسی مسیح در شام آخر، نان را بدست میگیرد و شکرگزاری میکند.
4- یونس در اعماق دریا و در دهان ماهی بزرگ، شکرگزاری کرده و میگوید من به آواز تشکر برای تو قربانی خواهم گذرانید و البته مثالهای زیاد دیگری در کلام خدا وجود دارد.
مردان و زنان خدا در تاریکترین قسمتهای زندگی خود روی زمین، شکرگزار خداوند بوده و با قدرت دعا، پرستش و شکرگزاری از نقاط تاریک زندگی خود عبور کردهاند.
دفتری دارم و در آن لیستی را تهیه کردم که هر روز با شکرگزاری به حضور خدا میروم. البته نکته جالب این است که در دعا، روحالقدس مطالبی را به جهت شکرگزاری به یادم میآورد که حتی در دفترم ننوشتهام. پیشنهاد می کنم، این دفتر را تهیه کنید و مطالب را یادداشت کنید. در ضمن روحالقدس در عمق دعا، شما را به جهت شکرگزاری هدایت خواهد نمود.
پولس رسول در رساله فیلیپیان میگوید:
«برای هیچ چیز اندیشه مکنید، بلکه در هرچیز با صلات و دعا با شکرگزاری، مسؤولات خود را به خدا عرض کنید.» (فیلیپیان 6:4)
زمانی که با دعا و شکرگزاری زندگی کنیم و با خدا مشارکت کنیم، آیۀ 7 در زندگی ما عملی میشود.
«و سلامتی خدا که فوق از تمامی عقل است، دلها و ذهنهای شما را در مسیح عیسی نگاه خواهد داشت.» (فیلیپیان 7:4 )
نکتۀ قابل تأمل در آیه 6 این است که طبق گفته پولس رسول، ما باید در هرچیز شکرگزار خدا باشم، نه فقط برای زمانهای برکت، خوشی و سلامتی، بلکه در هر شرایط و هرچیزی از جمله، جفا، سختی، دوریها و تنگیها نیز باید با شکرگزاری به حضور خدا رفت.
نوشتۀ: شبان پیام خراسانی
دریافت لینک کوتاه این نوشته:
کپی شد! |