5 مِلاک تشخیص معلمان دروغین
عیسی در انجیل (کتاب های متی، مرقس، لوقا و یوحنا) چهارده بار به شاگردان خود هشدار داد که مراقب رهبرانی باشند که حقیقت را تحریف می کنند و مردم را به گمراهی می کشانند (متی ۷: ۱۵؛ ۱۶: ۶ و ۱۱؛ ۲۴: ۴ و ۲۴؛ مرقس ۴: ۲۴؛ ۸: ۱۵؛ ۱۲: ۳۸-۴۰؛ ۱۳: ۵؛ لوقا ۱۲: ۱؛ ۱۷: ۲۳؛ ۲۰: ۴۶؛ ۲۱: ۸). کلام خدا در جاهای دیگر به قومش تعلیم می دهد که معلمان، واعظان و رهبران کلیسا را «امتحان» نمایند تا بدانند که آیا قلب آن ها در رابطۀ درست با خدا قرار دارد یا نه. آیا زندگی و پیغام آن ها با اصول و معیارهای کلام خدا مطابقت دارد یا نه (اول تسالونیکیان ۵: ۲۱؛ اول یوحنا ۴: ۱). موارد ذکر شده در زیر، روش هایی برای تشخیص و آزمایش معلمان و انبیای دروغین است:
(1) شخصیت آن ها را بررسی کنید. آیا به طور مداوم و با ثابت قدمی در دعا وقت می گذرانند؟ آیا با همۀ دل به خدا متعهد هستند؟ آیا افراد صادق، با وقار و از نظر اخلاقی پاک هستند؟ آیا «ثمرات روح» در آن ها آشکار است (یعنی، در شخصیت الهی خود رشد می کنند و نشان می دهند که روح خدا در آن ها ساکن است، (غلاطیان ۵: ۲۲-۲۳)؟ آیا به راستی به کسانی که مسیح را نمی شناسند، توجه می کنند و محبت نشان می دهند (یوحنا ۳: ۱۶)؟ آیا از شرارت بیزارند و عدالت را دوست می دارند (عبرانیان ۱: ۹)؟ آیا علیه گناه موعظه می کنند و از زندگی شان از گناه، به هر وجهی که باشد، به دور است (متی ۲۳؛ لوقا ۳: ۱۸-۲۰)؟
(۲) به انگیزه های آن ها توجه کنید. مسیحیان صادق و خالص، به طور خاص به این چهار مورد توجه نشان می دهند:
(الف) به مسیح فراتر از هر چیز دیگری احترام می نهند (دوم قرنتیان ۸: ۲۳؛ فیلیپیان ۱: ۲۰).
(ب) کلیسا را به سوی رشد روحانی و تقدس رهنمون می شوند (یعنی، پاکی اخلاقی، کاملیت روحانی، دوری از شرارت و تعهد به خدا برایشان مهم است؟ اعمال ۲۶: ۱۸؛ اول قرنتیان ۶: ۱۸؛ دوم قرنتیان ۶: ۶-۱۸).
(ج) گمراهان را به سوی نور بخشش الهی و رابطۀ شخصی با عیسی مسیح رهنمون می شوند (اول قرنتیان ۹: ۱۹-۲۲). و
(د) پیغام مسیح را همان طور که در تمامی عهد جدید آشکار شده است، اعلان و از آن دفاع می کنند (فیلیپیان ۱: ۱۶؛ یهودا آیۀ ۳).
(3) «ثمرۀ» زندگی و پیغامشان را ارزیابی می کنند. درست مثل هر موجود زندۀ دیگر، انسان ها نیز چیزی را تولید می کنند که خودشان در اصل هستند. این اصل چه از نظر فیزیکی و چه از نظر روحانی صادق است. شخص خدانشناس در نهایت میوۀ زندگی اش (یعنی، تأثیر و ثمرۀ شخصیتش) خداشناسی خواهد بود. پیغامشان حقیقت را پیچیده جلوه می دهد، باعث سردرگمی مردم می شود و به تفرقه در کلیسا می انجامد. ثمرۀ واعظان دروغین، بیشتر پیروان و رهروانی است که شخصیتی سطحی دارند و به کلام خدا متعهد نیستند (متی ۷: ۱۶؛ ر.ک. به مقالۀ اعمال نفس گناهکار و ثمره های روح خدا).
(۴) ببینید که تا چه اندازه به کلام خدا اتکاء می کنند. این مورد، کلید اصلی شناخت پیام آور دروغین است. اگر ایمان، تعلیم و پیامشان با اصل مفاد عهد عتیق و عهد جدید همخوانی ندارد، باید پیغامشان را رد کرد. آن ها به کلام مکتوب خدا آن طور که در کتاب مقدس آشکار شده است، ایمان ندارند. یعنی تمام آن را الهام خدا نمی دانند و نمی پذیرند که باید به تمامی تعلیم های آن متعهد باشیم و به همین علت باید به تمامی تعلیم هایشان به دیدۀ شک نگریست (دوم یوحنا ۱: ۹-۱۱؛ برای بررسی بیشتر مفهوم «الهام» کلام خدا، ر.ک. به مقالۀ تمامی کتاب مقدس الهام خداست). اگر خادمی، خود به حقیقت کلام خدا معتقد و متعهد نباشد، می توان اطمینان داشت که نه خودش و نه پیغامش هیچ یک از جانب خدا نیست.
(۵) در نهایت، امانت داری (یعنی درستی و صداقت شخصی) آن ها را در زمینۀ دارایی کلیسا بسنجید. آیا آن ها از قبول پول زیاد برای شخص خودشان سر باز می زنند؟ آیا مسائل مالی کلیسا را در نهایت راستی، دقت و مسئولیت پذیری اداره می کنند؟ آیا دامنۀ کار خدا در چهارچوب قوانین الهی و معیارهای رهبران و مبشران عهد جدید گسترش می دهند (اول تیموتائوس ۳: ۳؛ ۶: ۹-۱۰)؟
ما باید به یاد داشته باشیم که با وجود تمامی تلاش های قوم وفادار خدا در این زمینه و ارزیابی کردن زندگی و پیغام رهبران، باز هم معلمان دروغینی وجود خواهند داشت که برای شیطان کار خواهند کرد و کسی به راستی آن ها را نخواهد شناخت تا روزی که خدا تصمیم بگیرد شخصیت حقیقی آن ها را فاش سازد.
دریافت لینک کوتاه این نوشته:
|
کپی شد! |
