خطر تعلیم اطلاعات محض بدون به کار گیری کلام خدا

من معتقدم اولین مشکل درموعظه های کشیشان آمریکایی عدم ارائه به کارگیری کلام خدا به مردم می باشد. بسیاری از کشیشان از نمونه آکادمیک در موعظه هایشان استفاده می کنند که به جز یک سخنرانی محض چیزی را نصیب اعضای کلیسایشان نمی کند که در نتیجه آن، اغلب مردم بدون هیچ گونه تغییری در زندگی شان جلسات عبادتی را ترک می کنند.

عدم به کار گیری کاربرد عملی در موعظه ها، منجر به ایجاد کلیساهای نیمه خالی و فقیر در سراسر کشور شده است. بسیاری از مشکلات اخلاقی که جامعۀ ما با آن دست و پنجه نرم می کند، نتیجه همین عدم کاربرد عملی شخصی می باشد. ما بدون اینکه اشاره ای به چگونگی به کار گیری کلام خدا در زندگی کرده باشیم، به مردم آموزه ها و دانش کتاب مقدسی می آموزیم.

در 15 سالِ اول کلیسایمان در شهر سَدِلبَک در ایالت کالیفرنیا، ساختمانی در اختیار نداشتیم. در واقع، در طول این 15 سال از 79 ساختمان مختلف استفاده کردیم. به حدّی که از چادر هم برای جلسات پرستشی خود استفاده کردیم. ما در زمستان منجمد می شدیم، در بهار خیسِ آب می شدیم، در تابستان از گرما می سوختیم، و در پاییز هم باد ما را با خود می بُرد. علی رغم همه این مشکلات، کلیسای ما به رشد خود ادامه داد. وقتی خدا از طریق موعظه و تعالیم، زندگی ها را عوض می کند، مردم مطمئناً با ناملایمت های زیادی روبرو می شوند.

یکشنبۀ آینده، هزاران پیام در کلیساهای سراسر دنیا به گوش مردم خواهد رسید. اگر چه کشیشان حرف های زیادی خواهند زد، اما بسیاری از مسیحیان باز هم مثل سابق، به آنچه شنیده اند، کمتر عمل خواهند کرد!

نتیجه چیست؟ جامعۀ کلیسایی همچنان به کشمکش های خود ادامه می دهد چون مردم  در زندگی شان به کلام خدا عمل نمی کنند.

راستی چرا کشیشان بیشتری در وعظ و خطابه هایشان طرز به کار گیری کلام خدا را به مردم نمی آموزند؟

* تصور می کنیم که خودِ مردم به پیام ما عمل خواهند کرد و این گونه نتیجه می گیریم که اگر به مردم کتاب مقدس را تعلیم داده و تفسیر کنیم، آنها به خودی خود متوجه کاربرد عملی آن خواهند شد. اما معمولاً این گونه نیست. برای به کار بردن کلام خدا در زندگی مان نیاز به تلاشی سخت می باشد و اکثر مردم برای این مطلب نمی خواهند زحمتی به خود بدهند.

* عمل به کلام خدا را به روح القدس محول می کنیم. مشکل چنین تفکری در این است: این شما هستید که ابزاری در دستان روح القدس می باشید تا هدف های او را عملی سازید! او به وسیله شما حرف خواهد زد، اما این سهم شماست که طرز عمل به کلام خدا را برای مردم توضیح دهید.

* کاربرد عملی بسیار محکوم کننده است و باعث می شود مردم احساس خوبی نداشته باشند. ما می ترسیم که اگر کاربرد عملی کتاب مقدس را ارائه دهیم، مردم  این گونه برداشت کنند که در زندگی آنها دخالت می کنیم و به ما خواهند گفت لطفاً به ما کاری نداشته باشید!

* کاربرد عملی به زمان و تلاش بیشتری نیاز دارد. ما به حدّی برای تفسیر کتاب مقدس وقت صرف می کنیم که دیگر فرصتی برای ارائه کاربرد عملی باقی نمی ماند. برای تفکر و کارپردازی  کاربرد عملی بر اساس کتاب مقدس، به وقت بیشتری  نیاز داریم.

* از این می ترسیم که به ما لقب «ساده لوح» بچسبانند. شما باید بیشتر به تغییری که خدا در زندگی ها در کلیسا انجام می دهد اهمیت بدهید تا اینکه باعث خشنودی دیگر کشیشان و رهبران مذهبی باشید.

برای من مهم نیست که دلایل شما کدام یک از موارد بالا است. برای شما و کلیسایتان این امر بسیار خطرناکی است که بدون اینکه طرز بکار گیری کلام خدا را در نظر بگیرید، فقط اطلاعات را به آنها منتقل کنید و دلایل آن عبارتند از:

شناخت کتاب مقدس بدون عمل به آن، باعث غرور و تکبر می شود

کتاب مقدس می فرماید: «دانش مایۀ تکبر است، حال آن که محبت، بنا می کند» (اول قرنتیان 8: 1). بعضی از جسمانی ترین و شرورترین افرادی که با آنها آشنا هستم، مخزن دانش کتاب مقدسی هستند. آنها می توانند از اول تا آخر کتاب مقدس را برایتان تعریف کنند، ولی از آن برای محکوم کردن دیگران استفاده می کنند و می توانند هر عبارت آن را به خوبی تشریح کرده و از هر آموزه ای دفاع کنند، ولی متأسفانه افراد دوست داشتنی نیستند.

کتاب مقدس می فرماید: «اگر قدرت نبوت داشته باشم و بتوانم جملۀ اسرار و معارف را درک کنم، و اگر چنان ایمانی داشته باشم که بتوانم کوهها را جابه جا کنم، اما محبت نداشته باشم، هیچ هستم.» (اول قرنتیان 13: 2)

بدون عمل به کلام خدا، دانش کتاب مقدسی به درد کسی نمی خورد بلکه فقط منجر به غرور و تکبر شخص می شود که همان گونه که امثال 16: 18 به ما می آموزد پیشرو نابودی است!

دانش کتاب مقدسیِ بدون عمل، به داوری منتهی می شود

یعقوب 4: 17 می فرماید: « بنابراین، هر که بداند چه کاری درست است و آن را انجام ندهد، گناه کرده است.» دانش عمیق تر مسئولیت عمیق تری به همراه خود دارد. اکثر افراد در کلیساهای ما، کمتر به آنچه از کتاب مقدس می دانند، عمل می کنند. هر گاه که کتاب مقدس را به مردم تعلیم می دهیم و آنها به آنچه یاد گرفته اند، عمل نمی کنند، باعث شدت داوری خدا بر جماعتمان می شویم و این مسئله بایستی ما را به وحشت وا دارد.

همکار عزیزِ کشیش، کار شما بنای پُل می باشد. هر بار که موعظه می کنید، در حال ساختن پُلی بین حقیقت ازلی و ابدی کلام خدا و دنیای معاصر ما هستید. ما در بارۀ ایمانی موعظه می کنیم که یک بار برای همیشه به مقدسین سپرده شده است (یهودا 1: 3). ما حق هیچ تغییری در پیام خدا نداریم، ولی نحوۀ ارائه و عمل به این پیام در هر نسلی قابل انطباق است.

هرگز نباید فراموش کنیم که اگر طرز عمل به کلام خدا در زندگی را به مردم آموزش نمی دهیم، می بایست منتظر نتایج فجیعی باشیم.

ما به کشیشانی نیاز داریم که مانند مردان یساکار در اول تواریخ 12: 32، قادر به شناخت زمانهایی باشند که در آن زندگی می کنند و نیز جماعتهای خود را برای عمل به حقایق کتاب مقدس ترغیب کنند و آنها را به چالش بکشند.

نوشته: کشیش ریک وارِن

ترجمه: آرمینه باباخانی