بررسی عهدعتیق- حبقوق HABAKUK
نویسنده:
اطلاعات ناچیزی در مورد حبقوق وجود دارد به جز اینکه او معاصر ارمیا بوده و ایمان عظیم او عمیقاً ریشه در سنن مذهبی اسرائیل داشته است. شرح خدمت او به دانیال در چاه شیران که در یکی از کتب آپوکریفا به نام زیبا و اژدها (Bell and Dragon) آمده بیشتر از اینکه جنبه تاریخی داشته باشد جنبه افسانه ای دارد.
تاریخ نگارش:
پیشگویی حمله بابلی ها (1: 6) نشان می دهد که حبقوق در طی سالهای آخر سلطنت یوشیا (640-609 ق.م) یا در آغاز سلطنت یهویاکیم (609-598 ق.م.) در یهودا زندگی می کرد. تاریخ این نبوت معمولاً کمی قبل یا بعد از وقوع جنگ کرکمیش (605 ق.م.) تخمین زده شده است؛ یعنی در زمانی که نیروهای مصری به کمک آخرین پادشاه آشور شتافتند و توسط بابلی ها تحت رهبری نبوپولاسار، نبوکدنصر تارومار شده و تا مرزهای عصر عقب نشینی کردند (ارمیا 46).
حبقوق همانند ارمیا احتمالاً شاهد آغاز اجرای نبوت خود در زمانی بود که اورشلیم به وسیله بابلی ها در 597 ق.م. مورد تهاجم قرار گرفت.
پیغام کتاب:
کتاب حبقوق در میان مطالب نبوتی از بعضی جهات منحصر به فرد است. مثلاً این کتاب شامل هیچ الهامی که تاکید آن بر اسرائیل باشد نیست. این کتاب تقریباً شرح مکالمه ای است که بین نبی و خدا اتفاق افتاده است (به فهرست رجوع کنید). (در حالی که روایت کتاب یونس شامل شرح تضادی است که بین خداوند و یکی از انبیا او وجود دارد). در آغاز دو باب اول، مشاجره حبقوق با خدا بر سر راههای اوست که گرچه غیر عادلانه نیز نباشد از نظر او غیر قابل درک به نظر می رسد. بعد از دریافت پاسخ او ایمانش را به شکل زیبایی اعتراف می کند (باب 3).
به هر حال رویارویی حبقوق با خداوند همانند بخشی از یک گزارش شخصی نیست که به گونه ای حالت عمومیت پیدا کرده است. این کتاب برای قوم اسرائیل تنظیم شده است. بدون شک این کتاب صدای دینداران یهودا را که در تقلای درک راههای خدا هستند، بیان می کند. بنابراین پاسخ خدا به تمام کسانی است که در شک و تردید حبقوق گرفتار هستند و اعتراف حبقوق نیز به صورت سبک مشهوری درآمد که مشخصه آن نشانه های پرستشی موجود در آن است (3: 1).
حبقوق حیران از گسترش شررات، فشار و زور در یهودا و دست و روی دست گذاشتن خداوند است. زمانی که گفته می شود که خداوند آماده است تا کاری به وسیله بابلی های “خشن و تندخو” انجام دهد (1: 6) حیرت او فقط شدت می یابد: چطور خدایی که “چشمانش پاکتر از آن است که به بدی بنگرد” می تواند چنین امتی را برای “تعیین داوری” قومی که از “خودش عادلتر است” (1: 13) به کار گیرد؟
خدا این حقیقت را آشکار می کند که عاقبت، ویرانگر گناهکار خود نیز هلاک خواهد گردید. در آخر حبقوق یاد می گیرد که به اعمال خدا اعتماد داشته و در روح پرستش منتظر عمل او بماند.
ویژگی های ادبی:
نویسنده، کتاب خود را بسیار واضح، با احساساتی قوی و با بکارگیری عباراتی فراموش نشدنی نوشته است (2: 2، 4، 14، 20؛ 3: 2، 17-19). این کتاب در دوران بین عهدین کتاب مشهوری بوده و تفسیر کاملی از دو باب اول آن در بین طومارهای دریای مرده یافت شده است (به دوران بین عهدین رجوع کنید).
فهرست مطالب:
I– عنوان (1: 1)
II– شکایت اول حبقوق: چرا در یهودا مجازات نمی گردند؟ (1: 2-4)
III– پاسخ خدا: بابلی ها یهودا را تنبیه می کنند (1: 5-11)
IV– شکایت دوم حبقوق: چطور خدایی عادل می تواند از بابلی های شریر برای تنبیه قومی که از آنان عادلتر هستند استفاده کند؟ (1: 12-2: 1)
V– پاسخ خدا: بابلی ها تنبیه خواهند شد و ایمان پاداش خواهد یافت (2: 2-20)
VI- دعای حبقوق: بعد از درخواست برای تجلی خشم و رحمت خدا (همانطور که او در گذشته دیده است). او با اعتراف اعتماد و خوشی خود در خداوند، به او نزدیک می گردد (باب 3).
برگرفته از کتاب دائرةالمعارف کتاب مقدس
دریافت لینک کوتاه این نوشته:
کپی شد! |