افسسیان فصل های 5و6: تعهدات جدید

افسسیان فصل های 5و6: تعهدات جدید

در این دو باب، پولس به ادامۀ مطالب مربوط به 4: 17 می پردازد که شامل تعهداتی است که باید در زندگی تازۀ خود به جا آورند.

زنا (5: 3-14): شامل بی عفتی فساد و روابط نامشروع است. این مورد یکی از گناهان رایج عصر پولس بود. در اکثر بخش ها جزء رسوم بی ایمانان محسوب می شد. پولس بارها به ضد این گناه هشدار می دهد (به توضیحات مربوط به اول قرنتیان 7 و اول تسالونیکیان 4: 1-8 مراجعه شود).

سرود (5: 18-21): در این بخش عبادت شاد مسیحی در مقابل ضیافت های پر سر و صدا و پر از لهو ولعب قرار داده شده است (آیه های 18و19) و خواندن سرود، طبیعی ترین، ساده ترین، مطلوب ترین بخش عبادت محسوب می شود که از لحاظ نقش احیاکنندگی خاص در جلسات عبادتی ایفا می کند.

زنان و شوهران (5: 22-23): شخص مسیحی باید ایمان خود را در همۀ بخش ها و روابط موجود در زندگی از جمله روابط شغلی، اجتماعی و خانوادگی خویش نشان دهد. در این بخش، رابطۀ زن و شوهر به رابطۀ میان کلیسا و مسیح تشبیه شده است (آیه های 25و32). پولس آنان را به ایجاد محبت و گذشت دو جانبه ترغیب می نماید و نشان می دهد که شوهر، به هیچ وجه حق ندارد با زن خویش مثل برده رفتار نماید. زن و شوهر به دلیل آن که هر یک وظیفه و نقش متفاوتی در اجتماع انسانی ایفا می کنند، به یک دیگر وابسته اند. هر یک از آنان، هر چقدر به دیگری خدمت کند، به خودش خدمت نموده (آیۀ 28). «هر که زوجۀ خود را محبت نماید خویشتن را محبت می نماید». بنابراین شواهران باید به این مطلب توجه خاصی داشته باشند.

والدین و فرزندان (6: 1-4): این یکی از موارد ده فرمان بود که به کسانی که ما را به این دنیا آورده اند، احترام بگذاریم و در این صورت عمر دراز خواهیم داشت. این یکی از وعده های خدا است و یکی از واقعیت های طبیعت محسوب می شود. در این بخش به پدران هشدار داده می شود که نسبت به فرزندان خود سخت گیر نباشند. این مطلب در کولسیان 3: 21 نیز ذکر گردیده است. اختیارات والدین در آن روزها بسیار شدید بود و با درشت خویی بر فرزندان اعمال می شد. اما امروزه می بینیم که عموماً بر خلاف دوران قبل، والدین نسبت به فرزندان اهمال می ورزند. در این بخش فقط از پدران اسم برده شده، چون مادران به طور طبیعی ملایم تر هستند. به نظر می رسد که تربیت کودکان در آن روزها آسان تر از امروز بود، چرا که فرزندان آن زمان تحت نفوذ دائمی محیط خطرناک بیرون از خانواده نبودند.

غلامان و اربابان (6: 5-9): نیمی از جمعیت روم و در واقع بخش وسیعی از جمعیت تمام امپراتوری ها را برده ها تشکیل می دادند وحتی بسیاری از مسیحیان نیز برده بودند. پولس در این بخش خاطر نشان می سازد که خدمت وفادارانۀ بردگان نسبت به اربابشان یکی از واجبات ایمان مسیحی است. این یکی از تعالیم برجستۀ الهی است که هر ایماندار در اجرای وظایف موجود در زندگی زمینی، هر چقدر هم که پست باشد، باید طالب رضامندی مسیح باشد، چرا که چشمان او دائماً ما را می نگرند و از ما انتظار دارند که اعمال شایستۀ ایمان در ما ببینند. به همین ترتیب اربابان نیز باید در رفتار با زیر دستان خویش این موارد را در نظر بگیرند.

اسلحۀ مسیحی (6: 10-20): این بخش نشان می دهد که جنگ مسیحی، فقط درگیری با وسوسه های جسمانی نیست. او به موجودیت قدرت های نامرئی اشاره می کند که بدون کمک مسیح، ما در مقابل آنان ضعیف و درمانده هستیم، راستی، عدالت، سلامتی، ایمان، نجات، کلام خدا و دعا اسلحه هایی هستند که تیرهای دشمن نامرئی را دفع می کنند.

برگرفته از کتاب راهنمای کتاب مقدس از انتشارات شورای کلیسایی 222