مسئلۀ زنان بسیار سلیمان و ارتداد او

مسئلۀ زنان بسیار سلیمان و ارتداد او

اشتباهى بزرگ آسمان سلطنت شکوه مند سلیمان را ابرى کرد: ازدواج او با زنان بت پرست. او 700 زن و 300 صیغه داشت (اول پادشاهان ١١ : 3)، که این به خودى خود جنایتی عظیم، هم در حق خودش وهر در حق زنانش بود. این مرد حکیمِ همۀ اعصار، دست کم در این زمینه، ا حمق ساده ای بیش نبود.

بسیاری از این زنان، بت پرست و دختران شاه زادگان کافر بودندکه به دلایل سیاسی به ازدواج او درآمده بودند. سلیمان که معبد خدا را بنا کرده بود، براى آنان نیز مذبح هاى بت پرستی بنا کرد. به این ترتیب، همان بت پرستی که داود، با غیرت آن را سرکوب کرده بود، در خودِ قصر دوباره پا گرفت. این عمل، دوران پر شکوهی را که داود طلیعه دار آن بود، به پایان رساند و قوم اسرائیل نیز راه خود را به سوی نابودى در پیش گرفت! این غروبِ عصر طلایی اسرائیل بود. این ارتدادِ حیرت آورِ دوران کهن سالى سلیمان، یکی از تا تأثرآورترین صحنه های کتاب مقدس است. شاید مقصود خدا از ذکر داستان سلیمان ارائۀ مثالی بوده از این که تجمل گرایی و لذت طلبى بى پایان، چه بر سر بهترین افراد مى آورد.

تجزیۀ سلطنت

سلطنت اسرائیل از زمان شاؤل تا سلیمان 120 سال طول کشیده بود: 40 سال شائول (اعمال 13: 21)؛ 40 سال داود (دوم سموئیل 5: 4)؛ و 40 سال سلیمان (اول پادشاهان 11: 42). پس از مرگ سلیمان سلطنت تجزیه شد: ده قبیله، حکومت شمالی را تشکیل مى دادندکه «اسرائیل» نامیده می شد؛ و قبیله های یهودا و بنیامین حکومت جنوبی را به وجود آوردندکه «یهودا» خوانده می شد. حکومت شمالى کمى بیش از 200 سال دوام آورده و در سال٧٢١ ق.م. به دست آشور منهدم شد. حکومت جنوبى نیزکمى بیش از 300  سال ادامه یافت و در حدود سال 600 ق.م. به دست بابل نابود گردید.

تجزیۀ ده قبیله «از جانب خدا» (اول پادشاهان 11: 11، 31؛ 12: 15) و به عنوان مجازاتى براى ارتداد سلیمان، و درسى براى حکومت یهودا، صورت گرفت.

برگرفته از کتاب راهنمای کتاب مقدس از انتشارات شورای کلیسایی 222