1- سرنوشت افراد غیرمسیحی چیست؟ چه اونهایی که پیام انجیل رو شنیده باشند و ایمان نیاورده باشند، چه کسانی که این پیام رو هرگز نشنیده باشند . 2- اگر ایمانداری مسیحی، از ایمان خود برگردد، نجات را از دست خواهد داد ؟ 3- حکم تغییر دین در مسیحیت چیست؟ بطور مثال در اسلام حکم کسی که دین خود را تغییر بدهد مرگ هست.

پاسخ سؤالات شما، به ترتیب و بطور خلاصه در زیر آمده است. در ضمن برای مطالعه عمیق تر پاسختان در وب سایت پرپاسخ جستجو کنید و مقالات مربوطه را یافته و مطالعه عمیق تر بفرمایید. 

1- عیسی مسیح فرمود حکمی که در زمان داوری از مردم خواهد شد، این خواهد بود که چرا به پسر خدا ایمان نیاوردند. در واقع عیسی مسیح می فرماید حکم خدا و داوری او بر افراد در باره کارهای نیک و بد ایشان نخواهد بود بلکه انتخاب عیسی مسیح یا عدم پذیرش او، منجر به حیات جاودانی یا هلاکت خواهد بود. اما درباره کسانی که پیغام انجیل را نشنیده اند، تلاش همه ما مسیحیان این است که بنوعی به افرادی که نشنیده اند، پیغام خبر خوش انجیل را به آنها برسانیم و برای همین مسیحیان از جان خود می گذرند و در دورافتاده ترین مکانهای دنیا می روند و این خبر خوش را می رسانند. اما اگر کسی پیام را نشنید و وفات یافت، سؤالی است احتمالی، که جوابهای زیادی دارد و یکی از این جوابها این است که بعضی از این افراد در آخرین لحظات زندگی خود، از طریق خوابها یا رؤیاها با نجات عیسی مسیح آشنا شده اند و شکوه و جلال مسیح را دیده اند و ایمان آورده اند و نیز بهتر است درباره احتمالاتی که خود هیچ درباره آنها آگاهی نداریم قضاوت نکنیم و مهم این است که بدانیم، می بایست خبر خوش را بطرزی اضطراری به مردم دنیا برسانیم و هر نوع کوتاهی در این امر باعث هلاکت مردم خواهد شد. آنچه از کلام خدا مشخص است این است که داوری به خاطر ایمان یا عدم ایمان به عیسی مسیح خواهد بود و این مسئله تعیین کننده مکان ابدیت ما خواهد بود.

2- در مورد از دست دادن نجات یک ایماندار به مسیح، می بایست بدانیم که اگر کسی پس از ایمانش به مسیح بصورت خداپسندانه زندگی نکند و یا ایمانش را انکار کند و رها کند، مسلماً نجات را از دست خواهد داد و اگر هم به الهیات کالوینیستی ایمان داشته باشیم، باز هم به این نتیجه خواهیم رسید که چنین شخصی اصلاً از ابتدا نجات نیافته بود ودر نتیجه نجات نخواهد یافت.

3- در ایمان مسیحی شخص مرتد یا شخصی که ایمانش را انکار کند دو حالت دارد: یا پس از انکار ایمانش بر می گردد و توبه می کند و پشیمان می شود، که در آنصورت مورد لطف و مرحمت و بخشش خدا قرار می گیرد و اگر توبه نکند و پشیمان نشود و کاملاً ایمان خود را ترک کند، باز هم مطابق ایمان مسیحی و کتاب مقدسی، همه ما مسیحیان مؤظف به دعا برای او و محبت کردن او و پذیرفتن او به عنوان دوست خود می باشیم. عیسی مسیح فرمود: دشمنان خود را محبت کنید چه رسد به برادری که اشتباهاً در خطا افتاده یا ایمانش را انکار کرده. پس در هر دو صورت ما مسیحیان خوانده شده ایم که هم دشمنان و هم دوستان خود را محبت کنیم و حتی برای لعن کنندگان خود برکت بطلبیم. در مسیحیت اعدامی برای شخصی که ایمانش را ترک کرده نداریم. توجه داشته باشید که پطرس رسول پس از انکار عیسی مسیح، مورد لطف و نگاه محبت آمیز عیسی مسیح قرار گرفت و محبت بی مانند عیسی مسیح، او را شرمنده ساخت و با گریه و پشیمانی عمیق از گناه انکار مسیح، توبه و بازگشت کرد و باز هم تبدیل به یکی از رسولان بزرگ کلیسای مسیح شد!!!