خلاصۀ کتاب چالش ۴۰ روزۀ دعا: دعاهایت را هدر نده (روز چهارم)

خلاصۀ کتاب چالش ۴۰ روزۀ دعا: دعاهایت را هدر نده (روز چهارم)

یوحنا ۹: ۱–۳

* اِلی پسر سه سالۀ جان و تریسا از پنجرۀ اتاق خوابش که در طبقه دوم بود می‌افتد و آسیب مغزی می‌بیند. اِلی الآن لُکنت زبان دارد و لنگان لنگان راه می‌رود. جان و تریسا در طی سه سالِ اول ده‌ها هزار دلار خرج کردند و دعا نموده و روزه گرفتند و مطمئن بودند که خدا پسرشان را شفا می‌بخشد. سه سال ا ز تمام زندگی‌شان کاملاً متوقف شده بود. نه در ایمانشان رشد می‌کردند و نه در چیز دیگری. پس از گذشت سه سال، وضعیت نیمه فلج اِلی را پذیرفتند (البته هنوز هم به دعا برای فرزندشان ادامه می‌دهند) و در چنین شرایطی به زندگی خود ادامه می‌دهند. وقتی اِلی در کلیسا سرود پرستشی می‌خواند، اشک از چشمان همه سرازیر می‌شود.

* تفاوت زیادی بین دعا کردن و عبور با دعا وجود دارد. ما معمولاً دعا می‌کنیم که خدا ما را از مشکلات رهایی دهد. اینطور نیست؟ اما در چنین دعاهایی برای ما هیچ رشدی امکان ندارد.

* آن قدر خود را مشغول دعای رهایی می‌کنیم که هیچ فرصتی به رشد خود هنگام مشکلات نمی‌دهیم .

* اکثر دعاهای ما خودمحورانه است و نه خدا محور.

* اگر گاهی اوقات جواب دعایمان “نه” هست، آن را بپذیریم و برایش شکرگزار باشیم. شاید طرز دعا کردنمان اشتباه است و یا زمان دریافت جواب نرسیده و یا این که به صلاح ما نیست که جواب بگیریم. پس بهتر است وقت خود را هدر ندهیم.

* بهترین جوابی که خدا به دعاهای ما می‌دهد، همیشه باعث جلال خدا می‌شود. برای روشن شدن موضوع مثالی می آورم: وقتی دعا می‌کنم «خدایا به من یک اتومبیل تسلا بده، که همه آن را ببینند، شگفت زده شوند و بگویند این شخص چقدر ثروتمند هست و عجب اتومبیلی دارد.» مطمئن باش پاسخ خدا به چنین دعایی “نه” خواهد بود.

اما اگر چنین دعا کنم که «خدایا اتومبیلی می‌خواهم که با آن بتوانم عزیزانی را که توان آمد و شد به کلیسا را ندارند، کمک کنم و اگر این اتومبیل از نوع تسلای آن باشد بهتر است، در این صورت شاید خدا به تو تسلا ندهد ولی وسیله‌ای می‌دهد که به جای ۴ نفر، ۷ نفر را با آن به کلیسا ببری و برگردانی!

* آیا دعا می‌تواند شرایط ما را تغییر دهد؟ صد البته. ولی اگر شرایط عوض نمی‌شوند، این را نشانه‌ای بدان که می‌بایست از میان مشکلات عبور کنی و اجازه دهی خدا تو را عوض کند و درسی را که به آن نیاز داری بیاموزی.

* بعضی وقت‌ها خدا ما را از مشکلات می‌رهاند و گاهی نیز خیریت ما در این است که از وسط مشکلات و بحران‌ها عبور کنیم و آن‌ها را به جان بخریم.

نوشتۀ مارک بَتِرسون

ترجمۀ آرمینه باباخانیان