کتاب مقدس کلام خداست (شواهد درونی و بیرونی)

کتاب مقدس کلام خداست (شواهد درونی و بیرونی)

 انسان موجودی است اجتماعی؛ موجودی که خودرا نیازمندارتباط و زندگی با دیگران می بیند که دوستی وانس با دیگران از ضرورتهای سازمان وجودی او به شمار میرود، بنابراین این امر تنها از طریق چند مورد امکان پذیر می باشد:

نژاد، زبان، مذهب، قبیله و هماهنگی فکری و هر دلیلی که به این ارتباط مرتبط باشد.

بنابراین رابطه مبتنی بر تعهد است و این رابطه در میان اندیشمندان به ویژه فیلسوفانی که به مطالعه کتب مقدس ادیان و تأثیر آنها در زندگی اجتماعی و فکری انسان می پردازند، مباحثی را برانگیخته است.

در این مقاله کوتاه سعی بر این است که به خواننده نشان دهیم که کتاب مقدس مسیحیان کلام خدا و قابل اعتماد است همان طور که خدا همۀ کتاب های آسمانی را حفظ کرده است.

قرآن می فرماید:

این ما بودیم که ذکر را نازل کردیم و ما آن را حفظ خواهیم کرد (حجر، آیه 9).

بین معانی و مفاهیم الفاظ در همه کتب آسمانی به نوعی پیام و توالی و سخنان انبیاء همبستگی و انسجام تنگاتنگی وجود دارد و این خود گواه قطعی بر این ارتباط و انسجام با آن چه در کتاب آسمانی مسیحیان است می‌بینیم وجود دارد.

و  در کتب آسمانی این آموزه وجود دارد که به ما می آموزد چگونه با آن استنباط کنیم و دلایل مرتبط با یکدیگر را اقامه کنیم و در کنار علم توحید و صفات خدا به نتایج معینی برسیم تا صحت آن ها اثبات شود و با عقل و منطق از آن ها دفاع کنیم.

با توجه به شواهد و ارجاع به تمامی کتب آسمانی به عنوان انعکاس و تجلی قدرت خدا پی میبریم که کتاب مقدس مسیحیان کلام خداست.

وقتی به شواهد ورودی و قطعی در دو دورۀ عهد عتیق و عهد جدید توجه کنیم میتوانیم به تأثیر به سزایی آن پی برد،و این تاثیر میتواند بر محققین غیریهودی و غیرمسیحی و به هرشخصی که در آن تردید دارد و یا آن را رد کرده، یا در مورد آن شبهه ایجاد شده، پاسخ دهد.

در قرآن کریم آمده است:ما تورات را نازل كرديم كه در آن هدايت و نور است كه پيامبران به وسيلۀ آن داوری می كنند (مائده، 44).

و تصديق كردن آن چه پيش از من از تورات بود، و حلال كردن پاره ای از حرامات را بر شما.» (آل عمران، 50)

از شواهد ارائه شده در کتاب مقدس مسیحیان میتوانیم در زمینۀ آفرینش جهان و اثبات یگانگی و بی شریک بودن خدا، معجزات نازل شده بر پیامبران و پیشگویی های شگفت انگیز و هیجان انگیز و همچنین داستان تولد عیسی مسیح از مریم باکره  مطلع می شویم.

علائم درونی و بیرونی:

ما میتوانیم با مراجعه به برخی از شواهد درونی و بیرونی موجود در کتاب مقدس پی ببریم که این کتاب به ما می آموزد که ادعاهی آن مبنی بر اینکه کلام خداست، صحیح و درست است.

شواهد ذاتی: یعنی اینکه شواهد صریح و روشنی در انجیل یافت شده است که نشان می دهد که منشأ این سخنان ازخداست نه انسان و برجسته ترین دلیل آن وحدت در کتاب مقدس است ؛ اگرچه این کتاب شامل 66 بخش است و در یک دورۀ زمانی تقریباً 1600 سال و در سه قاره و سه زبان از طریق 40 نویسنده نوشته شده است، ولی تا به امروز یک وحدت در آن از ابتدا تا انتها بدون تناقض و توّهم وجود دارد، وحی که بر انبیاء و کسانی که در نگارش آن سهیم بوده اند و کلمات الهی را به ثبت رسانند که هر کلمه ای از آن در کتاب مقدس تأثیر قوی و جذابی بر خواننده دارد و خواننده میتواند به آن به عنوان یک کتاب آسمانی اعتماد کند، کتابی که در واقع از درون کلام خداست.

شواهد داخلی

الف – پیشگویی ها: پیشگویی های مندرج در کتاب مقدس یکی از شواهد درونی کتاب مقدس به شمار می رود که حاوی صدها مورد برای آیندۀ برخی از ملت ها مانند بنی اسرائیل و دیگر ملل است و یا پیشگویی های مربوط به برخی شهرهای خاص و پیشگویی های مربوط به آیندۀ انسان ها و همینطورحدود 300 پیشگویی دیگر که مربوط به آمدن مسیح در عهد عتیق یهودیان نوشته شده است، قابل انکار نیست.

قابل ذکر است که این پیشگویی ها به تولد مسیح از یک باکره محدود نمی شد و یا اینکه از چه طوایفی بوده، بلکه این پیشگویی ها شامل چگونگی مصلوب شدن، مرگ و رستاخیز مسیح پس از سه روز است.

این پیشگویی‌ها با چنان دقت و جزئیاتی بیان شده که نمیتوان به راحتی از کنار این آن گذشت، رویدادهای آینده که فقط در این کتاب یافت میشود.

کارکرد عهد عتیق مقدمه ای برای پیشگویی های عهد جدید بوده وهدف عهد جدید تحقق کامل و همه جانبۀ تمام پیشگویی های عهد عتیق است. وجود معجزات و پیشگویی ها در کتاب مقدس این را بیان می کندکه کتاب مقدس کلام خداست وکتابی است که بر طبق واقعیت نگارش شده است.

ب – وعده‌ها: در کتاب مقدس «وعده‌های» بسیار زیادی از جانب خداوند وجود دارد و او تنها کسی است که قادر به اجرای این وعده‌ها می باشد زیرا او تنها وجودی است که قادر به انجام آن است و این وعده‌های مقدس واقعی در عهد عتیق و جدید در زندگی مؤمن وارسته بسیار ملموس است، که وقتی او این وعده ها را میبیند و حوادث دنیا و رویدادها را دنبال می کند، تاریخ صداقت این وعده های خداوند را برای او آشکار می کند و یکی از مهمترین وعده های که می توان به آن اشاره کرد وعده خدا برای حفظ و محافظت از کتاب مقدس است.

قرآن می فرماید:

کتاب را به حق بر تو نازل کرد که تصدیق کننده آنچه پیش از آن بود، و تورات و انجیل را نازل کرد (آل عمران)

ج _نظریات علمی: اگر دقت کنیم می بینیم که کتاب مقدس به عنوان آغازی در سفرهای اولیه خود حاوی نظریه ها و مباحث علمی فراوانی است که دانشمندان برخی از آنها را آشکار کرده اند و برخی هنوز در دست تحقیق علمی هستند، هر چند که این کتاب یک کتاب علمی نیست ولی با علم نیز مغایرتی ندارد.

کتاب مقدس یک کتاب معنوی و الهی است؛ طبق شواهد موجود علمای بنی اسرائیل در قدیم بیش از 300 داروی  پزشکی را با استفاده از پندهای کتاب مقدس در نسخه های پزشکی خود مورد استفاده و استخراج کردند وهمچنین در کتاب مقدس در مورد آفرینش به خلقت گیاهان قبل از خلقت حیوانات اشاره شده است که با علم حدیث اثبات شده است، در واقع کتاب مقدس قدیمی ترین مرجع برای بسیاری از مسائل علمی و علوم شیمیایی و سایر علوم به صورت دقیق و مفصل است، البته ما انتظار نداشتیم که در مطالب

کتاب مقدس اثری صریح در مورد علوم جدید پیدا کنیم، زیرا مطالب کتاب مقدس به زبان ساده نگارش شده است که متناسب با تمامی سطوح فرهنگی  می باشد ولی با وجود این سادگی که در کتاب مقدس وجود دارد، به نظر من خواندن و درک آن  دشوار نیست و این ویژگی خاصی به این کتاب آسمانی می دهد که مخلوق ذهن انسان نیست بلکه به واسطه انسان از زبان و کلام خداست.

در واقع، می توان گفت که کتاب مقدس در مورد مسائل علمی که پس از چندین قرن توسط انسان کشف شده صحبت می کند، برای مثال میتوان به:

چرخۀ آب در طبیعت (ایوب 36 :27و28)

زمین توسط نیروی گرانش در جای خود نگه داشته می شود (ایوب 7: 26)

خون انسان در میان همه ملل و اقوام یکی است (اعمال رسولان 17: 26)

لزوم جداسازی بیماران مبتلا به علائم مسری (لاویان 13: 46)

ضرورت خلاص شدن از شر فضولات انسانی (تثنیه 23: 12و 13)

– تجزیه عناصر در طبیعت (دوم پطرس 3: 10)

تنوع بافت ها در موجودات مختلف (اول قرنتیان 15: 39)

انسان از خاک زمین آفریده شده است (پیدایش 2: 7)

ترتیب ظهور موجودات زنده (ترکیب ظاهر گیاهان، سپس گیاهان، سپس درختان (پیدایش 1: 11)

تمام آبها در یک مکان جمع شدند (پیدایش 19 :1-16)

زمین در آغاز خود بدون حیات بود (پیدایش 1: 2)

من ابدی نیستم» (پیدایش 1:1)

زمین گرد است (اشعیا 40: 22)

اشاره کرد.

شواهد خارجی: در مورد شواهد خارجی می توان به حقایق تاریخی موجود در کتاب مقدس اشاره کرد ؛ زیرا این کتاب وقایع مهم تاریخی را ذکر می کند که وقتی برای اثبات این موارد تحقیق می کنیم، مانند سایر اسناد تاریخی، صحت و اعتبار وقایع نوشته شده در آن ثابت میشود و این صحت و سقم وقایع را منبع و مرجع قرار میدهد. برای شناخت وقایع دنیای باستان می توان گفت وقتی در آن وقایع اعتبار و سند پیدا میشود، یعنی گواه بر صحت و سقم آن است.

موضوعات و آموزه های دینی ذکر شده در کتاب مقدس

الف – نویسندگان کتاب مقدس: به دلیل هویت شخصیت نویسندگان کتاب مقدس و تلاش آنها برای رساندن حقیقت از طریق وحی به آنها، خداوند از افراد زیادی که در طبقات مختلف جامعه زندگی می کردندبه جهت نگارش کتاب مقدس استفاده کرده است که بیشتر این افراد مردم عادی بودند، ولی این مردم با ایمان و با روحی الهی به درستی کاری که می کردند یقین دارند.

در مورد نویسندگان عهد جدید باید بگویم، آنها شخصاً عیسی را دیدند  و در آن دوره با او زندگی کردند و زندگی و مرگ و زنده شدن او از میان مردگان زندگی آنها را تحت تأثیر قرار داده و همچنین زندگی بسیاری از پیروانی که به او ایمان داشتند تاثیر گذاشته و حیات آنها را تغییر داده و این امر موجب خروج آنها از پنهان شدن و ترس و انتشار پیام انجیل شد و این نشان دهنده درستی آنچه نگارش کردن بوده است.

حملات و تلاش برای از بین بردن کتاب مقدس در ادوار مختلف بیش از هر کتاب دیگری وجود داشته و همچنین، با شروع از امپراتوران روم… و سازمان های لائیک و ملحدان، وجود دارد اما این کتاب ثابت استوار ماند و یکی از پرفروش ترین کتابهای در جهان است.

ب – آموزه های اخلاقی: در کتاب مقدس احکام اخلاقی بسیاری وجود دارد؛ از جمله موعظه بر سرکوه در انجیل به آن اشاره شده است که از نظر اعجاز و عظمت، تأثیر اخلاقی در زندگی مردم، افشای عقاید انحرافی و خرافات و نهی از جهل، طغیان، تأمل برانگیز است و بطلان بت پرستی و پرستش ارواح و شیاطین، مردم را به محبت، برابری و ترک صفت حسادت تشویق می کند.

کتاب مقدس مسیحیان تعلیم میدهد؛ عشق در واقع صبر است، عشق مهربان است.  حسادت ندارد، غرور ندارد (اول قرنتیان 13:4).

ما در کتاب مقدس یک قدرت مطلق و خلاق می بینیم که به ما  این اطمینان را می دهد که این کتاب کلام خداست.

انجیل حقیقت کلام، تحقق پیام و تاریخ آن، تأثیر آن بر مردم، تقلید از آن، نورانیت آن با حکمت الهی و تسلیم در برابر احکام آن است و این بیانگر این است که کلام مکتوب خداوند است و  در می یابیم که خداوند در طول زمان آن را حفظ کرده و گفته های آن به تهمت و تحریف نمی گذارد.

فخرالدین رازی درباره اعتبار کتاب مقدس می گوید: چگونه می توان به کتابی که کلمات و جملات آن به فراوانی که در شرق و غرب معروف است آن را تحریف شده بدانیم، در واقع تغییر و تحریف کتاب مقدس غیرممکن بود زیرا در میان افراد زیادی از فرقه ها و امتهای مختلف در گردش بوده است، این کتب در نسخه های متعددی در دست یهودیانی که در سراسر جهان که پراکنده بودند وجود داشته و تغییر و تحریف آن غیر ممکن به نظر میآید.

منبع: فخرالدین رازی، کتاب مفاتیح الغیب، صفحه 205

صفات خداوند در کتاب مقدس

کتاب مقدس به روشنی تأیید می کند که همه مخلوقات توسط یک خالق آفریده شدند وذهن انسان طوری طراحی شده که قادر باشد و بفهمد که اینکه خدایی وجود دارد (اشعیا 44:8).

این خدا نامحدود، ابدی و تغییر ناپذیر است (یعقوب 1: 17).

و او تنها قادر مطلق و صاحب تمام قدرت و حکمت است (پیدایش 17:1).

در همه چیز اول است (پیدایش 1:1 و سموئیل 2: 5). ما می بینیم که بسیاری از این صفات باشکوه به نام خدا در کتاب مقدس ذکر شده است، و همچنین «گروهی از صفات او کاملاً در طبیعت، هدایت و تمام کارهای او در کتاب مقدس  آشکار است و او دارای این صفات است و تنها او شایسته این صفات است، در اینجا می توان به این نکته اشاره کرد که صفت قدوسیت تنها در کتاب مقدس ذکر شده است.

با توجه به اهمیت و تاثیر ابدی که کتاب مقدس در  زندگی ما دارد، باید بصورت عینی و منصفانه به آن نگاه کردو آن را قدر بدانیم و همچنین باید آن را مطالعه کنیم و به هر چیزی که در آن است اعتماد کنیم.

به نظر من محبت خدا به انسان و علاقه به عدالت بین او و انسان به شکلی قوی و صریح در کتاب مقدس بدرستی بیان شده است.

آفرینش عالم و هدف او از این خلقت به تدریج در معارف و آیات  نقل شده که نشانه، نعمت و عنایت اوست.

معجزات در کتاب مقدس:

می توان گفت که هیچ انسانی نمی تواند معجزات مبتکرانه و شگفت انگیزی را که خداوند در کتاب مقدس درحق انسان انجام داده است را انجام دهد.

معجزات نقل شده در کتاب مقدس امری خارق‌العاده توأم با تمرد، سالم از مخالفان، به دست مدعی نبوت در موافقت با ادعای او ظاهر می‌شود (الشوم، محمد قاسم، علوم القرآن، ص 151).

فخر رازی می‌گوید: معجزه های کتاب مقدس ماوراء الطبیعه و به دور از قدرت انسانی است، زیرا هیچ انسانی قادر به انجام معجزات خدا نیست.

در اینجا اشاره به معجزه، به این معنی نیست که قوانین پزشکی زیر پا گذاشته شده بلکه تأثیر معجزه در پیام عیسی مسیح در کتاب مقدس که انجیل را از همه کتاب ها متمایز می کند، مهم و ضروری است، معجزات الهی عیسی مسیح نمی تواند مورد سؤال قرار گیرد و نیازی به استدلال یا اثبات ندارند چرا که همه آنها معجزات الهی بودند.

در عهد جدید به معجزات عیسی مسیح و اولین معجزه او در جشن عروسی در قنا اشاره کرده، جایی که او آب را به شراب تبدیل کرد (یوحنا 2: 1-10)

برخی از آیات در مورد معجزات در کتاب مقدس:

و عیسی به آنها نگاه کرد و گفت: با مردم ممکن است، اما با خدا نه، زیرا همه چیز با خدا ممکن است (مرقس 10:27).

عیسی به او گفت: اگر بتوانی ایمان بیاوری، همه چیز برای مؤمن ممکن است (مرقس 9:23).

او گفت: آنچه نزد مردم محال است با خدا ممکن است (لوقا 18:27).

اینک خداوند، خدای هر جسم، آیا برای من سختی وجود دارد؟ (ارمیا 32:27).

وقتی عیسی آن را شنید، به او پاسخ داد: «نترس، فقط ایمان بیاور، زیرا شفا خواهد داد» (لوقا 8:50).

زیرا هیچ چیز نزد خدا غیرممکن نیست (لوقا 1:37).

عیسی مسیح در کتاب مقدس:

وقتی عیسی مسیح را در انجیل جستجو می کنیم، اصل و مبنای شناسایی او و رستاخیزش به یکدیگر مربوط می شود، بشارت دادن در مورد مسیح در دوران باستان و قبل از نگارش اناجیل در کتب عهد عتیق وجود داشته است.

زنده بودن عیسی پس از مرگ او اساس دیدگاه و شناخت تبلیغی و بشارتی کتاب مقدس است.

در کتاب اعمال رسولان لوقا میگوید: عیسی ناصری، آن مردی که خدا در حضور شما با معجزات، شگفتی‌ها و نشانه‌هایی که در میان شما انجام داد، ظاهر شد، همانطور که می‌دانید، آن مردی که صلح و سلامتی را برای شما آورد. طبق مطالب عهد عتیق و دستور خدا او به دست كفار به چوبی از درخت مصلوب شد و خدا او را دوباره زنده كرد و از وحشت مرگ نجات داد… و همه شاهديم… وقتی این سخنان را شنیدند، دلهایشان شکست، سپس به پطرس و بقیه رسولان گفتند ای برادران، چه کنیم؟ پطرس به آنها گفت: توبه کنید و بگذارید هر یک از شما به نام عیسی مسیح تعمید گیرد برای آمرزش گناهان و شما عطای روح القدس را دریافت خواهید کردند (اعمال رسولان 28:2).

لوقا درباره ماجرای تولد عیسی مسیح می گوید: خداوند فرشته جبرئیل را به شهری در جلیل به نام ناصره نزد باکره ای به نام مریم فرستاد، او نامزد مردی از خاندان داوود به نام یوسف بود، پس فرشته بر او ظاهر شد و به او گفت: سلام بر تو اى كه خداوند به او عنایت كرده است.  خداوند با توست، مریم از سخنان فرشته مضطرب شد و با خود گفت: این سلام چه معنایی برای او دارد، فرشته به او گفت: نترس، مریم، تو نزد خدا مبارک هستی. تو آبستن شده و پسری به دنیا میآوری و نام او را عیسی خواهی گذاشت و او بزرگ خواهد شد.»

در اینکه عیسی مسیح مورد برکت خداوند و مریم باکره است، بحثی وجود ندارد اما اصل مسئله در این است که یوسف میخواست او را مخفیانه رها کند.» در حالی که او در این باره فکر می کرد، فرشته خداوند در خواب به او ظاهر شد و به او گفت: «ای یوسف بن داوود، از ازدواج با مریم نترس. زیرا او از روح القدس حامله است و پسری به دنیا خواهد آورد.» شما نام او را عیسی بگذارید، زیرا او قوم خود را از گناهانشان نجات می دهد.

کتاب مقدس به شرایطی اشاره می کند که مریم در آن عیسی مسیح را به دنیا آورد، جایی که: در آن روزها سزار آگوستوس دستور سرشماری ساکنان امپراتوری را صادر کرد، این سرشماری انجام شد… هر یک از یهودیان برای ثبت نام به شهرو دیار خود رفتند. یوسف هم همراه با مریم از جلیل از شهر ناصره به یهودیه شهر خاندان خود عزیمت کرد، زیرا او از خاندان داوود بود و برای، ثبت نام در زمان تولد طفل در بیت لحم باقی ماند. زمان زایمان مریم فرا رسید، او پسر نخست خود را به دنیا آورد، او را قنداق و در آخور گذاشت، زیرا جایی برای اقامت پیدا نکرده بودند (لوقا 2: 8).

لازم به ذکر است که داستان تولد عیسی مسیح یکی از شگفت انگیزترین داستان های تاریخ است، شخصی که برای اثبات توانایی و قدرت خود بر روی دریا راه رفت.

در آن طرف شبانانی بودند که در بیابان می‌ماندند و شب‌ها به نوبت بر گله هایشان نگهبانی می‌کردند، پس فرشته خداوند بر آنها ظاهر شد و جلال خداوند در اطراف آنها درخشید، بنابراین آنها بسیار ترسیدند و فرشته به آنها گفت: «نترسید، شهر داوود نجات‌دهنده‌ای است که مسیح خداوند است، و برای شما این علامت را خواهید یافت که نوزادی را « قنداق‌شده در آخور» خواهید دید.» با فرشته عده‌ای ظاهر شدند از لشکر آسمان که خدا را ستایش می‌کنند و می‌گویند {به جلال خدا در اعلی‌السلام و بر زمین سلامتی، کسانی که مورد لطف او قرار می‌گیرند} و هنگامی که فرشتگان به آسمان رفتند، شبانان به آنها گفتند: «بیایید. اجازه دهید به بیت لحم برویم تا این واقعه ای را که خداوند به ما گفته است ببینیم.} و با عجله آمدند و مریم و یوسف و کودک را در آخور یافتند و آنچه دیدند آنچه را که فرشته به آنها گفته بود گفتند، پس همه گفتند. کسانی که شنیدند از سخنان آنها متحیر شدند و مریم همه اینها را به یاد آورد و در دل خود به آن فکر کرد و شبانان بازگشتند و همانطور که فرشته به آنها گفته بود برای هر آنچه شنیدند و دیدند خدا را تمجید و ستایش کردند (لوقا 2: 8). مریم و همسرش از شنیدن این خبر الهی خوشحال شدند و خدا را به خاطر این موهبت الهی شکر کردند.  و مریم گفت: روح من خداوند را تسبیح می گوید و روح من در خداوند منجی من شادی می کند، زیرا او به من به عنوان بنده حقیر خود نگاه کرده است، همه نسل ها به من تبریک خواهند گفت، زیرا خداوند متعال کارهای بزرگی برای من انجام داده است، نام او مقدس است. و رحمت او نسل به نسل برای کسانی است که از او می ترسند… (لوقا 1:46).  و مریم سه ماه پیش الیصابات ماند و سپس به خانه خود بازگشت.

در داستانها انجیل میخوانیم که عیسی در معبد اروشیلم مفقود میشود ولی زمانی که با والدینش روبرو میشود با کمال شجاعت و آرامش به پدر و مادرش می گوید آیا نمی دانستید که باید با پدرم باشم (لوقا 2:50).

او پیروانی داشت که او را دوست داشتند. او نپذیرفت که دختران اورشلیم برای او گریه کنند (لوقا 27:23) عیسی از مریم مجدلیه خواست که تا زمان بازگشت به آسمان نزد پدرش مریم به او دست نزند. (یوحنا 17:20).

عیسی گفت در انحصار یک جامعه اجتماعی هستم. او از هر طبقه اجتماعی، نژاد، طایفه، کلیسا یا مادر و خانواده آزاد بود و آماده کار بر اساس اراده پدرش بود.

(حواریون، فرانسوا، شادی ایمان، شادی زندگی، ص 130).

میلاد مسیح در قرآن کریم:

درباره داستان ولادت عیسی مسیح در قرآن کریم و احادیث نبوی، در می یابیم که پیشگویی حاملگی مریم به اراده الهی بود همچنین نزول جبرئیل از آسمان بر حضرت مریم، حکایت از درستی و ولایت آن حضرت دارد. طبق آنچه در کتاب مقدس ذکر شده است.

مِنْ أَهْلِها مَكانًا شَرْقِيًّا (16) فَاتَّخَذَتْ مِنْ دُونِهِمْ حِجابًا فَأَرْسَلْنا إِلَيْها رُوحَنا فَتَمَثَّلَ لَها بَشَرًا سَوِيًّا (17) قالَتْ إِنِّي أَعُوذُ بِالرَّحْمنِ مِنْكَ إِنْ كُنْتَ تَقِيًّا (18) قالَ إِنَّما أَنَا رَسُولُ رَبِّكِ لِأَهَبَ لَكِ غُلامًا زَكِيًّا (19 ) قالَتْ أَنَّى يَكُونُ لِي غُلامٌ وَلَمْ يَمْسَسْنِي بَشَرٌ وَلَمْ أَكُ بَغِيًّا (20) قالَ كَذلِكِ قالَ رَبُّكِ هُوَ عَلَيَّ هَيِّنٌ وَلِنَجْعَلَهُ آيَةً لِلنَّاسِ وَرَحْمَةً مِنَّا وَكانَ أَمْرًا مَقْضِيًّا (21) فَحَمَلَتْهُ فَانتَبَذَتْ بِهِ مَكَانًا قَصِيًّا(22)(سورة مريم آيات 22- 16).

و قرآن کریم در سوره انبیاء قویاً تأیید می کند که بارداری مریم در زمان باکرگی و فرزندی که در شکم او قرار داشت در اراده خدا و در محافظت خدا بود، پس از روح خود در او دمیدیم و او را آیه قرار دادیم:

در این آیه صحت و درستی داستان مریم مادر عیسی دختر عمران را می یابیم که عورت خود را از گناه حفظ کرده بود، پس خداوند جبرئیل را نزد او فرستاد و بر او دمید و خداوند با آن روح قوت، فرزندی بنام عیسی را آفرید، پس او آبستن شد و این نشانه و دلیل قدرت خداوند و درس عبرتی است برای همه موجودات تا به خداوند ایمان بیاوردند.  و نیز در قرآن کریم می‌فرماید:

و فرزند مریم و مادرش را نشانه‌ای قرار دادیم و هر دو را بر تپه‌ای با حکم و منبع پناه دادیم (سوره عیسی، مادر مؤمنان آیه 50 أب وجعلنا لهما مأوى.

إِذْ قَالَتِ الْمَلَائِكَةُ يَا مَرْيَمُ إِنَّ اللَّهَ يُبَشِّرُكِ بِكَلِمَةٍ مِنْهُ اسْمُهُ الْمَسِيحُ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ وَجِيهًا فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ وَمِنَ الْمُقَرَّبِينَ (سورة آل عمران آية :45).

هنا في هذه الآية نرى أن الله يبشرمريم بولادة ولد يكون وجوده بكلمة من الله

يعنى به او مى گويد باش و خواهد شد و نام اين پسرعيسى بن مريم است كه در دنيا و آخرت اعتبار و عظمت دارد و يكى از مقربان خدا در روز قیامت است.

و با مردم در گهواره و پیری و نیکوکاران سخن می گوید (سوره آل عمران، آیه 46).  و نوزاد پس از تولد در گهواره به خواست پروردگارش با مردم سخن می گوید و همچنین در سنین پیری به آنچه خداوند به او وحی کرده است با مردم سخن می گوید.

شکی نیست که آنچه در انجیل و قرآن کریم در مورد بارداری مریم و تولد عیسی مسیح آمده است به خواست خداوند و اراده و فرمان اوست.

القاب عیسی مسیح:

متکلمان در بررسی شخصیت عیسی مسیح که «علم مسیح» نامیده می‌شود و این شخصیت را از طریق لقب‌هایی که به او داده‌اند شناسایی می‌کنند و برخی از القاب عیسی این چنین بود:

بن مریم

مسیح – پسر انسان – کلمه – پسر – معلم – پسر خدا – نور – زندگی – راه – المنتظر

این القاب بیانگر بعد انسانی و الهی  عیسی مسیح است.

(باستر، سلیم، الهیات مسیحی و انسان معاصر، ج 1، ص 138).

عیسی از شاگردانش پرسید: من برای تو کیستم؟ پطرس به او پاسخ داد: تو مسیح هستی (مرقس 30:30).  مسیح مهمترین لقب عیسی است که در عهد جدید 470 بار خوانده شده و به کار رفته است و این لقب معمولاً به کاهنان، پادشاهان و پیامبرانی داده می شود که آنها را به نشانه خدمت به خدا با روغن متبرک مسح می کردند.

و موسی هارون و پسرانش را به کاهنان خدا مسح کرد (خروج 30:30) و همچنین «سموئیل داود را به پادشاهی مسح کرد» (اول سموئیل 16:13) و اشعیا او را به روح القدس مسح کرد (اشعیا 61:1). و خدا از طریق ناتان نبی به داوود وعده داد که از نسل او پادشاهی برپا خواهد کرد.» او پادشاهی خود را برای همیشه برقرار خواهد کرد (دوم سموئیل 13: 7)

مؤمنان در عهد عتیق نسل به نسل زندگی می کردند و منتظر تحقق آن پیشگویی یعنی آمدن پادشاهی از فرزندان داوود و پیامبرانی بودند که ویژگی های او را توصیف می کرد و انتظار و شوق مسیح موعود برای آنها شدیدتر بود و آن را «دوران آمدن مسیح» نامیدند. به ویژه در دوران حکومت روم قبل از میلاد عیسی مسیح.

یکی از القابی که عیسی خود را می نامد و یکی از قدیمی ترین القاب ذکر شده در عهد عتیق و جدید است، عنوان پسر انسان است که طبق توضیحات کتاب مقدس حدود 85 بار ذکر شده است. به نبوت دانیال نبی برمی گردیم که می گوید: «و من در رؤیاهای شبانه دیدم، پس پسر انسان نمایانگر «آینده» است. و با فرمانروایی، جلال و پادشاهی آمد. ملل و امتها به هر زبانی او را می پرستند، و فرمانروایی او فرمانروایی ابدی است که تمام نخواهد شد و پادشاهی او نابود نخواهد شد (دانیال 14:13). این نبوت به ما نشان می دهد که مردی سلطان و ملکوتی در آخرالزمان ظهور می کند و اقتدار او همه پادشاهان را از میان بر میدارد و او با اقتدار خدمت میکند و مثل سلاطین نیست.

متنظران مسیح موعود تنها منحصر به اهل عهد عتیق نیست، بلکه شامل همه مردم می‌شود، چنانکه افلاطون فیلسوف معروف یونانی می‌گوید: ما باید منتظر کسی باشیم که «به ما بیاموزد که چگونه با خدا و با انسان‌ها رفتار کنیم.»

کرام، یوسف، تاریخ فلسفه غرب، ص 123)

لقب «معلم یا استاد» در حدود 40 بار در عهد جدید ذکر شده است و شاگردان مسیح، همراهان و عموم مردم او را با این لقب خوانده اند (مرقس 17:10).

او در عهد جدید به عنوان یک معلم دوره گرد ذکر شده است (متی 9:35).

لازم به ذکر است که اکثریت مردمی که به او گوش می دادند از افراد ساده و کارگر، ضعیف، شکارچی، کشاورز، زن، متکلمان یهودی، کاتبان، فریسیان، ثروتمندان و غیره بودند. کلام او  فصیح و دلنشین و برنده بودو کلام خداوند در او نهفته بود. نباید فراموش کنیم که «شخصیت او، شجاعت را در بیان او آشکار میکند. استرس و فشارهای کاهنان و رومیان بر او بسیار دشوار است.» معروف ترین موعظه عیسی موعظه روی کوه است (متی 7: 5).  مشهورترین و واضح ترین سخن او در مورد خداست که او را  پدرمعرفی میکند (لوقا 11:32).

همچنین لقب ناصریِ عیسی، حکایت از بعد انسانی او دارد چون او مثل هر انسانی در زمان و مکان خاصی پیدا شد که مکان و شهر او ناصره نام داشت.

عیسی به این لقب معروف بود و مردم او را عیسی ناصری می نامیدند.

این لقب یازده بار در عهد جدید ذکر شده است؛ در کتاب اعمال رسولان و روایت رستاخیز در اناجیل به ما اطمینان می دهد که کسی که از مردگان برخاست همان عیسی ناصری بود (مرقس 6:16) (لوقا 19:24).

نتیجه:

در پایان، باید بگویم که این مقاله برای من بسیار مهم و ارزشمند می باشد، زیرا در پژوهش خود به این نتیجه رسیدم که اگر با انصاف و به دور از تعصب کتاب مقدس را جستجو کنیم، پی خواهیم برد که کتاب مقدس همان کلام خداست.

امیدوارم اطلاعات به کار رفته در محتوای این مقاله برای شما همه چیز را برآورده کرده باشد و همچنین آرزو می کنم تمامی علاقه مندان به این موضوع از این مقاله برای آشکار ساختن و درک این حقیقت که کتاب مقدس کلام خداست بهره ببرند.

 

نویسنده: دکتر روُوف سبهانی دارای دکترای معارف اسلامی/ استاد فلسفه اسلامی

مترجم: کشیش آبیلا یوحنا مارو