کتاب مقدس در مورد تشخیص غرور و تکبر در خود و راههای غلبه بر آن چه می‌گوید؟
کتاب مقدس در مورد تشخیص غرور و تکبر در خود و راههای غلبه بر آن چه می‌گوید؟
اغلب برایمان سخت است وقتی دیگران ما را شخصی مغرور خطاب می‌کنند و در بسیاری از اوقات حاضر به پذیرش اینگونه انتقادها نیستیم. راستی آیا تاکنون از خود پرسیده‌ای چطور می‌توانی غرور و تکبر را در خود تشخیص دهی و بر آن مسلّط شوی؟ در واقع امثال سلیمان ۱۷:۱۸ به نوعی مَثَل ما ایرانی‌ها را به ما می‌گوید که: “هر کس تنها به قاضی رود، راضی برمی‌گردد”. اما واقعیت این است که این دلخوشی تا زمانی دوام دارد که با مدعی خود روبرو شویم! بودن ما در جماعت کلیسایی و برخوردهایمان در چنین جماعتی می‌تواند بسیاری حقایق را در مورد شخصیت ما برملا سازد.
انسان به علت سقوط از جایگاهی که خدا برای او تعیین کرده بود و نیز به خاطر عدم رابطه با خالق خویش و بی‌توجهی به عظمت، جلال و شکوه او با نادانی و جهالت خویش موجودی مغرور و متکبر شده است و از آن زمان غرور در ذات و جوهر او لانه کرده است. انسانی وجود ندارد که در دام غرور نیفتد. تاریخ کتاب مقدس به ما یادآور می‌شود که اشخاص متکبر محکوم به سقوط و افراد فروتن و متواضع مورد لطف و مرحمت خدا قرار می‌گیرند.
تشخیص غرور در خود یک سفر روحانی مهم است، به ویژه از دیدگاه کتاب مقدس. کتاب مقدس بینش‌ها و مثال‌های متعددی را ارائه می‌دهد که می‌تواند به تو کمک کند تا غرور را در زندگی‌ات شناسایی و با آن مقابله کنی. در اینجا یک رویکرد کاربردی براساس کتاب مقدس برای کمک به تو در تشخیص غرور آمده است:
۱- کتاب مقدس در مورد غرور به ما چه می‌گوید؟
غرور اغلب به‌عنوان یک ویژگی منفی در کتاب مقدس توصیف می‌شود. این ویژگی با خودبزرگ‌بینی و کمبود تواضع مرتبط است. در اینجا به دو آیۀ کلیدی که ماهیت غرور را نشان می‌دهند اشاره می‌کنیم:
- امثال سلیمان ۱۸:۱۶: «غرور پیشروِ نابودی است، و دل متکبر پیشروِ لغزش».
این آیه هشدار می‌دهد که غرور می‌تواند به سقوط منجر شود و بر اهمیت تواضع تأکید می‌کند. - یعقوب ۶:۴: «خدا در برابر متکبّران می‌ایستد، اما فروتنان را فیض می‌بخشد».
این آیه‌ها بیانگر تضاد میان غرور و تواضع هستند و نشان می‌دهند که غرور ما را از خدا دور می‌کند.
۲- برای تشخیص غرور خود، این سؤالها را از خود بکن:
- آیا به دنبال شناخته شدن یا تأیید توسط دیگران هستم؟
- متی ۱:۶: «آگاه باشید که پارسایی خود را در برابر دیدگان مردم به جا میاورید، به این قصد که شما را ببینند».
بر انگیزه‌های خود برای انجام کارهای نیک تأمل کن. آیا به دنبال خود بزرگ‌بینی هستی یا فروتنانه خدمت می‌کنی؟
- آیا در پذیرش انتقاد مشکل دارم؟
- امثال سلیمان ۱:۱۲: «هر که تأدیب را دوست بدارد، دوستدار معرفت است، اما آن که از توبیخ نفرت کند، وحشی است».
غرور اغلب خود را به‌صورت حالت دفاعی به خود گرفتن یا عدم تمایل به یادگیری نشان می‌دهد. آیا نسبت به بازخوردهای دیگران باز هستی؟
- آیا خودم را با دیگران مقایسه می‌کنم؟
- غلاطیان ۴:۶: «هر کس باید اعمال خود را بیازماید. در آن صورت فخر او به خودش خواهد بود، بی‌آنکه خود را با دیگران مقایسه کند».
مقایسه می‌تواند ناشی از غرور یا عدم امنیت شخص باشد. آیا ارزش خود را در مقایسه با دیگران می‌سنجی؟
۳. غرور چگونه خود را نشان می‌دهد؟
غرور می‌تواند از طریق رفتارها و نگرش‌های زیر ظاهر شود. آیا نشانه‌های زیر را در خود می‌یابی؟
- گستاخ هستی؟
- ۱ پطرس ۵:۵: «ای جوانان، شما نیز تسلیم مشایخ باشید. همگی در رفتارتان با یکدیگر فروتنی را بر کمر بندید، زیرا، خدا در برابر متکبران می‌ایستد، اما فروتنان را فیض می‌بخشد».
آیا خود را بالاتر از دیگران به حساب می‌آوری یا آنان را حقیر می‌شماری؟
- در برابر انتقاد دیگران، به خود حالت دفاعی می‌گیری و توبیخ دیگران را پذیرا نیستی؟
- امثال سلیمان ۱:۱۲: «هر که تأدیب را دوست بدارد، دوستدار معرفت است، اما آن که از توبیخ نفرت کند، وحشی است».
لحظه‌ای در این امر تأمل کن که چگونه به بازخوردها واکنش نشان می‌دهی؟ وقتی کسی از شما انتقاد می‌کند، آیا حالت دفاعی به خود می‌گیری و به طرف مقابل کینه می‌ورزی؟ این نشانه‌ای از غرور در توست. شخص فروتن انتقاد سازنده را به عنوان فرصتی برای رشد خود می‌پذیرد.
- قدردان و شکرگزار نیستی؟
- اول تسالونیکیان ۱۸:۵: «در هر وضعی شکرگزار باشید، زیرا این است ارادۀ خدا برای شما در مسیح عیسی».
آیا اغلب نسبت به آنچه داری، ناسپاس هستی؟ غرور می‌تواند ما را وادار کند که به جای اینکه برای نعمت‌های خود شکرگزار باشیم، بر آنچه کم داریم تمرکز کنیم. یک قلب فروتن برکت خدا را در زندگی‌اش ارج می‌نهد و به خاطر نیکویی‌ها و مهربانی اطرافیانش قدردان و شکرگزار است. برعکس، شخص متکبر برکت خدا را نادیده می‌انگارد و همیشه از دیگران انتظارها و توقعات بیجا دارد. - دائم در حال خودستایی هستی؟
- امثال سلیمان ۲:۲۷: «بگذار دیگری تو را بستاید، نه دهان خودت؛ غریبه‌ای، نه زبان خودت».
یکی از علایم بارز غرور و تکبر خودستایی است که بلافاصله اطرافیان ما متوجه آن می‌شوند. - بخشیدن شخص خاطی برای تو امر دشواری است؟
- اول یوحنا ۱۱:۲: «آن که از برادر خود نفرت دارد، در تاریکی است و در تاریکی گام برمی‌دارد».
- امثال سلیمان ۱۰:۱۳ «از تکبر جز نزاع برنخیزد».
برای شخص خودپسند و مغرور، بخشیدن دوست یا برادر امر مشکلی است و دائم در تنفر و عدم بخشش زندگی می‌کند.
۴- راههای کاربردی برای غلبه بر غرور و خودخواهی کدامند؟
کتاب مقدس راههای کاربردی زیر را به منظور غلبه بر خودخواهی و غرور به ما توصیه می‌کند:
- خود را در آینۀ کلام خدا دیدن و عمل به آنچه کلام به ما نشان می‌دهد.
- رسالۀ یعقوب ۲۳:۱و۲۴: «هر کس که کلام را می‌شنود اما به آن عمل نمی‌کند، به کسی مانَد که در آینه به چهرۀ خود می‌نگرد و خود را در آن می‌بیند، اما تا از برابر آن دور می‌شود، از یاد میبرد که چگونه سیمایی داشته است».
پذیرش مکاشفۀ کلام خدا زیر نور روح خدا به همراه دعا وضعیت درونی ما را آشکار می‌سازد و اصلاح فوری خودمان باعث رهایی ما از غرور و تکبر است.
- تفکر در فضیلت‌های اخلاقی دیگران و ارج نهادن بر آنها.
- فیلیپیان ۳:۲: «هیچ کاری را از سَرِ جاه‌طلبی یا تکبّر نکنید، بلکه با فروتنی دیگران را از خود بهتر بدانید».
کتاب مقدس نه تنها ما را از تکبر نهی می‌کند بلکه راه حلّ آن را نیز به ما گوشزد می‌کند. با تفکر در فضیلت‌های اخلاقی دیگران و ارج نهادن آنها می‌توان مانع هر گونه جاه‌طلبی شد. - با خدمت به اطرافیان بر هرگونه خودخواهی غلبه کنیم.
- رومیان ۱:۱۵و۲: «باید ناتوانیهای ضعیفان را متحمل شویم و در پی خشنودی خویش نباشیم. هر یک از ما باید همسایۀ خود را خشنود سازد، در آنچه برای او نیکو باشد و باعث بنایش شود».
با خدمت به همنوعان و مقدسین در کلیسای خداوند می‌توان بر هرگونه زندگی خودمحور چیره شد. - با روح‌القدس همکاری کنیم.
- غلاطیان ۲۲:۵و۲۳: «اما ثمرۀ روح…فروتنی و خویشتنداری است».
به وسیلۀ همکاری و زندگی با روح‌القدس و اطاعت از الزام او می‌توان بر غرور و خودخواهی مسلّط شد. - با رشد در محبت خدا در تعامل با مقدسین بر هرگونه غرور و تکبر پیروز شویم.
- اول قرنتیان ۴:۱۳-۷: «محبت بردبار و مهربان است؛ محبت حسد نمی‌برد؛ محبت فخر نمی‌فروشد و کبر و غرور ندارد. رفتار ناشایسته ندارد و نفع خود را نمی‌جوید؛ به آسانی خشمگین نمی‌شود و کینه به دل نمی‌گیرد؛ محبت از بدی مسرور نمی‌شود، امّا با حقیقت شادی می‌کند. محبت با همه چیز مدارا می‌کند، همواره ایمان دارد، همیشه امیدوار است و در همه حال پایداری می‌کند».
افسسیان ۱۸:۳: «با همۀ مقدسین، به درازا و پهنا و ژرفا و بلندای محبت مسیح پی ببرید».
با رشد دائم در مهر و محبت خدا به وسیلۀ تعامل با دیگر مسیحیان (مقدسین) و اصلاح‌پذیری از آنان، پیروزی بر هرگونه غرور و تکبر ممکن است.
گردآوری و نوشتۀ کشیش ورژ باباخانیان
دریافت لینک کوتاه این نوشته:
|
کپی شد! |
