کتاب مقدس در بارۀ نجات یا رستگاری خانوادگی چه می گوید؟

کتاب مقدس در بارۀ نجات یا رستگاری خانوادگی چه می گوید؟

رستگاری یا  نجات خانوادگی چنین ایده ای را در خود دارد که کل ‏خانواده ها یا خانواده ها به یکباره ‏نجات می یابند. نجات تمام خانواده با ‏ایمان رهبر خانواده انجام می شود. اگر ‏پدر یا رئیس خانه خود را مسیحی اعلام ‏کند، در این صورت ریاست یک خانواده ‏مسیحی را بر عهده دارد و اعضای ‏خانوادۀ او به طور پیش فرض، بر اساس ‏تصمیم پدر یا شوهر خانواده، مسیحی به شمار می آیند.  بر ‏اساس مفهوم رستگاری خانوادگی، خدا کل ‏واحد خانواده را نجات می بخشد و نه فقط ‏فردی را که ابراز ایمان می کند!

درک صحیح از تعلیم کتاب مقدس در مورد ‏نجات خانوادگی باید با دانش به آنچه ‏کتاب مقدس در مورد نجات به طور کلی به  ما می ‏آموزد، آغاز شود. ما می دانیم که تنها ‏یک راه نجات وجود دارد و آن ایمان به ‏عیسی مسیح است (متی 7: 13-14؛ یوحنا ‏‏6: 67- 68؛ 14 :6؛ اعمال رسولان 4: 12؛ ‏افسسیان 2: 8). و این را نیز می دانیم که فرمان ایمان آوردن خطاب به افراد است و عمل ایمان یک عمل شخصی است. بنابراین، رستگاری تنها ‏می تواند به فردی برسد که شخصاً به ‏مسیح ایمان داشته باشد. ایمان به مسیح ‏کاری نیست که پدر بتواند برای یک پسر ‏یا دختر انجام دهد. این واقعیت که یکی ‏از اعضای خانواده ایمان می آورد، تضمین کنندۀ ایمان آوردن بقیۀ خانواده نیست.‏

خود عیسی نشان می دهد که اتفاقاً انجیل اغلب ‏خانواده ها را از هم جدا می کند. در ‏متی 10: 34-36 عیسی می‌فرماید: «گمان مبرید که آمده ام تا صلح به زمین بیاورم. نیامده ام تا صلح بیاورم، بلکه تا شمشیر بیاورم! زیرا آمده ام تا: پسر را بر پدر، دختر را بر مادر و عروس را بر مادرشوهرش برانگیزانم. دشمنان شخص، اهل خانۀ خودش خواهند بود.» این ‏کلمات مفهوم نجات خانوادگی را کاملاً ‏تضعیف می کند.‏

اگر مردم به صورت فردی نجات می ‏یابند، پس چگونه باید آن قسمت هایی از ‏کتاب مقدس را که به نظر می رسد حاوی ‏وعدۀ نجات خانوادگی است تفسیر کنیم؟ ‏چگونه می‌توانیم نیاز به ایمان هر فرد ‏برای نجات و آیاتی مانند اعمال رسولان ‏‏11: 14 را با هم آشتی دهیم؟ در این آیه به ‏کرنیلیوس وعده داده می شود که خانواده ‏اش نجات خواهد یافت. اول از همه، ‏مانند هر آیه ای در کتاب مقدس، ‏باید ژانر یا نوع کتابی را که این ‏اتفاق می افتد در نظر بگیریم. این ‏مورد خاص در کتاب اعمال رسولان یافت می شود که ‏روایتی تاریخی از رویدادهای واقعی است. یک ‏اصل در مورد تاریخ کتاب مقدس این است ‏که به هیچ رویدادی که در آن ثبت شده نمی توان به طور ‏خودکار در هر موقعیتی عمل کرد. برای ‏مثال، شمشون دروازه‌های شهر غزّه را  از بنیاد کَند‏ و آنها را به بالای تپه برد ‏‏(داوران 16: 3)، اما این بدان معنا ‏نیست که اگر موهای خود را بلند کنیم، ما  هم مانند شمشون ‏می‌توانیم به شاهکارهای قهرمانانۀ مشابهی دست بزنیم!‏

در اعمال رسولان فصل 11، این واقعیت که خدا به ‏کرنیلیوس وعده داده بود که تمام ‏خانواده اش نجات خواهد یافت، به این ‏معنا نیست که همان وعده در تمام دنیا ‏برای همۀ خانواده ها در همۀ زمان ها ‏صدق می کند. به عبارت دیگر، اعمال ‏رسولان 11: 14 یک وعدۀ خاص به شخص خاصی ‏در یک مقطع زمانی خاص بوده است. ما باید ‏مراقب تفسیر چنین وعده هایی باشیم که آن را به تمام جهان اطلاق نکنیم و آنها را نباید جدا از موقعیت ‏های تاریخی شان تفسیر کنیم.‏

دوم اینکه خدا چگونه به وعدۀ خود به ‏کرنیلیوس عمل کرد، دارای اهمیت خاصی است. در اعمال رسولان فصل ‏‏10 کرنیلیوس از پطرس در خانۀ خود ‏استقبال می کند و می گوید: «اینک همۀ ما در حضور خدا حاضریم» (اعمال رسولان 10: 33). به ‏عبارت دیگر، تمام خانوادۀ کرنیلیوس ‏جمع شده بودند تا هر آنچه را که پطرس ‏موعظه می کرد بشنوند. همگی انجیل را ‏شنیدند و همه پاسخ دادند. همۀ اعضای ‏خانوادۀ کرنیلیوس ایمان آوردند و ‏تعمید گرفتند (اعمال رسولان 11: 15-‏‏18). این دقیقاً همان چیزی است که خدا ‏وعده داده بود. خانوادۀ کرنیلیوس به خاطر ایمان آوردن کرنیلیوس نجات نیافتند، بلکه به این ‏دلیل که خود آنها هر یک فرداً فرد ایمان آوردند.‏

قسمت دیگری که نوید نجات خانوادگی را ‏دارد اعمال رسولان 16: 31 است. در اینجا ‏زندانبان فیلیپی از پولس و سیلاس می ‏پرسد: «ای سروران، چه کنم تا نجات یابم؟» مبشرین در پاسخ می‌گویند: «به ‏خداوند عیسی مسیح ایمان آور که تو و اهل خانه ات نجات خواهید یافت.» باز هم ‏این قول به یک فرد خاص در زمینۀ ‏خاصی داده می شود. با این حال، این یکی ‏حاوی یک وعدۀ اضافی است که به وضوح ‏جهانی است و همۀ دوره ها و زمینه های ‏زمانی را در بر می گیرد. این وعده ‏مربوط به نجات خانوادگی نیست، بلکه ‏با هر آیۀ دیگری در کتاب مقدس که از ‏نجات صحبت می کند، کاملاً سازگار است. ‏این وعده چنین است که اگر به خداوند ‏عیسی مسیح ایمان داشته باشید «نجات خواهید ‏یافت.» همچنین، رستگاری خانوادۀ این ‏زندانبان در نتیجۀ شنیدن کلام خدا و ‏پاسخ انفرادی هر یک از آنها با ایمان نصیب آنها شد: ‏پولس و سیلاس «کلام خداوند را برای او و ‏همۀ کسانی که در خانه اش بودند، بیان  کردند.» (اعمال ‏رسولان 16: 32). ). همان طور که خدا  وعده داده بود، تمام خانواده انجیل ‏را شنیدند و همگی نجات یافتند، اما نجات آنها در نتیجۀ نجات عضوی از خانوادۀ زندانبان ‏نبود. آنها نجات یافتند چون هر یک از آنها فرداً فرد به ‏انجیل ایمان آوردند.‏

آیۀ سوم در عهد جدید که برخی برای ‏تعلیم نجات خانوادگی از آن استفاده می ‏کنند، اول قرنتیان  7: 14 است: «زیرا ‏شوهر بی ایمان به واسطۀ همسرش تقدیس می شود و زن بی ایمان  به واسطۀ شوهرش. در غیر این صورت ‏فرزندان شما ناپاک می بودند؛ اما چنین نیست، بلکه آنان مقدّسند.» به نظر می رسد این آیه ‏تعلیم می دهد که یک همسر بی ایمان می ‏تواند بر اساس ایمان همسرش به مسیح ‏نجات یابد و نیز باز هم به نظر می رسد که ‏مقصود این آیه این است که فرزندان آنها در حضور خداوند ‏مقدس خواهند بود زیرا یکی از والدین ‏آنها نجات یافته است. اما این نتیجه ‏گیری با تعلیم کل کتاب مقدس ناسازگار ‏است.‏

در زمینه ای که این متن دارد، واژۀ تقدیس به نجات یا ‏مقدس شدن در برابر خدا اشاره نمی کند بلکه به حرمت خودِ رابطۀ زناشویی ‏اشاره دارد. پولس تعلیم داد که ‏مسیحیان نباید «زیر یوغ ناموافق با بی ایمانان» قرار گیرند (دوم قرنتیان ‏‏6: 14). ترس برخی در کلیسا این بود که ‏از آنجایی که با شخص بی ایمانی ازدواج کرده ‏بودند، در گناه زندگی می کردند و ‏ازدواج آنها «نامقدس» بود و ‏فرزندانی که از آن پیوند نصیب آنها شده بود، نامشروع ‏بودند. پولس باعث فروکش کردن ترس آنها می شود: «اگر برادری همسر بی ایمان دارد و آن زن حاضر است با  او زندگی کند، آن برادر نباید زن خود را طلاق گوید. همچنین اگر زنی شوهر بی ایمان دارد و آن مرد حاضر است با او زندگی  کند، آن زن نباید شوهر خود را طلاق گوید.» رابطۀ ‏زناشویی آنها بر اساس ایمان همسر ایماندار تقدیس شده ‏‏(در نظر خدا مقدس یا جدا شده است). همچنین فرزندان حاصل از این ازدواج ‏نزد خدا مشروع هستند.‏

این واقعیت که اول قرنتیان 7: 14 صحبتی از ‏نجات خانواده نمی کند، به روشنی ‏در سؤالی که پولس در اول قرنتیان 7 :16 ‏در ادامۀ سخن خود می پرسد، دیده می شود: «ای زن، از ‏کجا می دانی که باعث نجات شوهرت نخواهی شد؟ و ای مرد، از کجا می دانی که همسرت را نجات نخواهی داد؟» اگر ‏نجات خانوادگی تعلیم صحیحی بود، زن با نجات شوهرش از قبل ‏نجات را دریافت کرده بود و نیز بالعکس. و ‏پولس نیازی به اشاره به زمان آینده برای نجات آنها نمی داشت.‏

کتاب مقدس وعدۀ نجات خانوادگی را نمی ‏دهد. اما این بدان معنا نیست که یک ‏پدر یا مادر خداپسند تأثیر روحانی ‏عمیقی بر فرزندان آن خانواده ندارند. ‏رهبر یک خانواده مسیر خانواده را از ‏بسیاری جهات، از جمله از نظر روحانی، تعیین می ‏کند. ما باید صمیمانه امیدوار باشیم، ‏دعا کنیم و برای نجات خانواده‌هایمان ‏تلاش کنیم. مواقعی وجود دارد که خدای ‏ابراهیم، خدای ساره و سپس اسحاق و ‏سپس یعقوب می شود. همان طور که چارلز ‏اسپرجان گفته: «اگرچه فیض در خون جاری ‏نیست، و تولدتازه از خون و تولد از پدر و مادر نیست، ‏با این حال بارها. . . اتفاق ‏می افتد که خدا به وسیلۀ یکی از ‏اهالی خانواده، بقیه را به سوی خود می کشاند. ‏او فردی را فرا می خواند، و سپس از او ‏به عنوان نوعی دام روحانی استفاده می ‏کند تا بقیۀ اعضای خانواده را وارد ‏تور صید انجیل بکند.»‏

منبع مقاله: https://www.gotquestions.org/household-salvation.html

ترجمۀ کشیش ورژ باباخانیان