کتاب مقدس درباره تسخیر ارواح چه می گوید؟ آیا این امروزه هم امکان دارد؟ اگر دارد، علائم آن چیست؟

کتاب مقدس مثالهایی دربارة مردم تسخیر شده و یا متاثر بوسیلة ارواح ناپاک به ما می دهد. در اینجا به چند قسمت از کتاب مقدس اشاره می کنیم: متی 9: 32-33و 12: 22و 17 : 18، مرقس 5 : 1-20و 7: 26-30، لوقا 4: 33-36، لوقا 22: 3، اعمال رسولان 16: 16-18. در بعضی از این آیات، تسخیر ارواح باعث اشکالات جسمانی مثل لال بودن، علائم صرع، کوری، و غیره می شود. در موارد دیگر، باعث می شود که شخص کارهای شریرانه انجام دهد مثل یهودا که نمونة بارزی در این مورد است . در اعمال رسولان 16: 16-18، روح بد به آن کنیز قدرت غیبگویی می داد. مرد تسخیر شده با روح ناپاک در جرجسیان، که بوسیلة لشگری از ارواح پلید تسخیر شده بود (لژیون)، قدرتی مافوق قدرت انسان داشت و لخت در قبرستان بسر می برد. پادشاه شائول، بعد از بی اطاعتی از خداوند، بوسیلة یک روح پلید مضطرب می شد (1 سموئیل 16: 14-15، 18: 10-11، 19: 9-10) و حالت افسردگی به او دست می داد و قصد کشتن داوود را می کرد. بنابراین علائم احتمالی زیادی برای تسخیر ارواح وجود دارند، مثل مشکلات جسمانی که نمی توان آنرا به مسئلة فیزیولوژیکی نسبت داد، تغییر در شخصیت مثل افسردگی یا روحیة تهاجمی، قدرت مافوق طبیعی، غرور، رفتار برخلاف جامعه، و غیبگویی. یادآوری این مطلب مهم است که تقریبا همة این خصوصیات می توانند دلایل دیگری داشته باشند، پس مهم است که هر افسردگی یا هر صرعی را تسخیر ارواح نخوانیم. از طرف دیگر، فرهنگهای غربی احتمالا دخالتهای شیطانی را در زندگی انسانها به اندازة کافی جدی نمی گیرند.

علاوه بر این خصوصیات جسمانی و احساسی، ممکن است شخص تحت تاثیر شریر دچار اشکالات روحانی شود. این اشکالات عبارتند از نبخشیدن (2 قرنتیان 2: 10-11) و اعتقاد و پخش تعالیم غلط، بخصوص دربارة عمل نجات بخش عیسی مسیح (2 قرنتیان 11: 3-4 و 13-15، 1 تیموتاووس 4 : 1-5، 1 یوحنا 4: 1-3).

در رابطه با اثر ارواح پلید در زندگی ایمانداران، پطرس رسول نمونه ای از این حقیقت است که ایمانداران می توانند تحت تاثیر شیطان قرار بگیرند (متی 16: 23). بعضی ها به مسیحیانی اشاره می کنند که تحت تاثیر شدید شریر هستند "روح زده"، اما در هیچ جای کتاب مقدس مثالی زده نشده است که ایمانداری به مسیح بوسیلة ارواح پلید تسخیر شده باشد. بیشتر علمای خداشناسی اعتقاد دارند که یک مسیحی نمی تواند بوسیلة ارواح شریر تسخیر شود، چون روح القدس در او زندگی می کند (2 قرنتیان 1 : 22 و 5 : 5 ، 1 قرنتیان 6 : 19)، و روح خدا جایی را با شریر شریک نمی شود.

دقیقا به ما گفته نشده است که چطور کسی بوسیلة ارواح ناپاک تسخیر می شود. اگر یهودا را نمونه بگیریم، او قلبش را بوسیلة طمع به روی شیطان باز کرد (یوحنا 12 : 6). بنابراین ممکن است اگر کسی اجازه بدهد قلبش بوسیلة گناه کنترل شود، در واقع به شیطان اجازة ورود داده است. از تجربة میسیونرها، بنظر می آید که تسخیر ارواح مربوط به پرستش بتها و نگه داشتن وسایل جادوگری هم می شود. کلام خدا مرتبا پرستش بتها را به پرستش ارواح پلید ربط می دهد (لاویان 17 : 7، تثنیه 32 : 17، مزمور 106: 37، 1 قرنتیان 10 : 10)، بنابراین نباید عجیب بنظر بیاید که پرستش بتها به تسخیر ارواح بینجامد.

بر اساس آیات بالا و تجربیات میسیونرها، می توانیم نتیجه بگیریم که بسیاری از مردم با انجام گناهانی مثل درگیر شدن با ادیان کاذب (دانسته یا نادانسته) زندگیشان را بروی اشغال ارواح پلید باز می کنند. دیگر از مثالهای آن می توان از فساد اخلاق، مصرف مواد مخدر/ الکل که قدرت اختیار را از شخص صلب می کند، یاغیگری، تلخی، و خلسه نام برد.

نکتة دیگری که قابل اهمیت است این است که شیطان و لشگر شریرش نمی توانند هیچ کاری را بدون اجازة خداوند انجام دهند (ایوب 1-2). با این وجود، در حالیکه شیطان فکر می کند اهداف خود را به انجام می رساند، در واقع اهداف نیکوی خدا را انجام می دهد، چنانکه در مورد خیانت یهودا انجام شد. بعضی از مردم توجه ناسالمی نسبت به مسائل اسرارآمیز و فعالیتهای ناپاک روحانی دارند که غیر حکیمانه و غیر کتاب مقدسیست. اگر ما بدنبال خدا باشیم، خودمان را با اسلحه های او بپوشانیم و به قدرت او تکیه کنیم (افسسیان 6 : 10-18)، از شریر نخواهیم ترسید، چون خدا بر همه چیز حکومت می کند.