کاهن اعظم نمادی از مسیح در عهدجدید (خروج 28؛ عبرانیان 4-5)

یکی از عناوین عیسی مسیح کاهن اعظم می باشد. برای درک این عنوان، ابتدا باید متوجه نقش و اهمیت کاهن اعظم شویم.

خدا به خاطر گناهان قوم، کاهن اعظم را برای اسرائیل مقرر کرد تا برای آنها شفاعت کند و به عنوان واسطه بین خدا و مردم باشد.

هر قسمت از لباس های کاهن اعظم به مسیح اشاره داشت. کاهن اعظم  هشت لباس مقدس داشت. چهار نوع آن همان بود که توسط همه کاهنان پوشیده می شد و چهار نوع دیگر مختص کاهن اعظم بود.

اکنون به چهار لباس کاهن اعظم که بقیه کاهنان نیز آن را می پوشیدند اشاره خواهیم کرد:

اول: شلوار زیر را شامل می شد که از جنس کتان بود و از کمر تا زانوی کاهنان را می پوشاند.

دوم: روپوش کاهنان بود که از پارچه ای سفید تشکیل شده بود و اکثر بدن کاهن را می پوشاند.

سوم: شال کمر یا حمایل که برای کاهنان، سفید رنگ بود و اما برای کاهن اعظم به رنگهای طلایی، آبی، ارغوانی، قرمز و سفید ساخته شده بود که به عنوان نوعی کمربند در لباس آنها استفاده می شد. چهارم: عمامه، که به شکل نوار بلندی از پارچه سفید بود و دور سر پیچیده می شد.

و اما چهار لباس ذیل، تنها مختص کاهن اعظم بود که عبارتند از:

اول: روپوش آبی رنگِ بدون آستین و بدون درز که بر روی روپوش سفید پوشیده می شد و کمی از آن کوتاه تر بود. در پایین جامه زنگوله های طلایی و منگوله ها به صورت متناوب قرار داشت. منگوله ها به شکل انار از نخ های پشمیِ آبی، بنفش و ارغوانی و قرمز در هم تنیده شده بود.

دوم: ایفود که از شانه بندِ گلدوزی تشکیل شده بود و از کمر تا شانه ها را تحت پوشش قرار می داد و بر روی شانه های آن دو سنگ که بر هر یکی از آنها اسامی شش قبیله اسرائیل حک شده بود، قرار داشت.

سوم: سینه بند که بر روی آن دوازده سنگ قیمتی مختلف دوخته شده بود و نام هر یک از قبایل اسرائیل بر این دوازده سنگ که با زمینه طلایی بودند، حک شده بود وجلیقه از وسط به نوعی که به شکل جیب قرار می گرفت تا می شد که در این جیب سنگ های اوریم و تومیم نگهداری می شدند (توسط این سنگ ها کاهن اعظم اراده خدا را برای قوم تشخیص می داد). پارچه جلیقه از نخ طلا، آبی، ارغوانی، قرمز و سفید بافته شده بود. جلیقه را از بالا با زنجیرهای پیچ خورده طلایی به شانه متصل می کردند و قسمت پایین سینه بند با نواری آبی رنگ به جلیقه وصل می شد. آخرین مورد از لباس کاهن اعظم، تاج طلایی او بود که از جلوی عمامه توسط دو نوار آبی به پیشانی بسته می شد و بر روی آن عبارت ” قدوسیت برای یهوه” حک شده بود.

هر قسمت از این لباس و مواد و رنگ آن ها به عیسی مسیح و کاری که برای ما انجام داد، اشاره داشت. عیسی مسیح کاهن اعظم ما است.

در زیر نماد پنج رنگِ به کار برده شده و پارچه ها را شرح می دهیم:

• رنگ سفید در کتاب مقدس به پاکی اشاره دارد در حالی که کلمه عبری که اغلب برای پارچه کتانی استفاده می شد به معنای جدایی بود. پاکی و جدایی هر دو نماد کامل زندگی مسیح بود که در قدوسیت و دوری از گناه زیست. یوحنا با یادآوری روپوش سفید و بدون درز کاهن اعظم در انجیلش اشاره دارد که لباس عیسی هم هنگام مصلوب شدن، بدون درز بود. زنگوله ها و منگوله های متناوب که به شکل انار به ردا وصل شده بودند، به هنگام راه رفتن کاهن اعظم با ایجاد صدا، حضور کاهن اعظم به عنوان نماینده خدا را به جماعت اعلام می کردند.

انار در کتاب مقدس نماد باروری و سلامتی و کامیابی است. و صدها دانه داخل انار بیانگر این مطلب است که از طریق کفاره مسیح، بسیاری فرزندان و وارثان او شده اند.

پیشانی انسان در کتاب مقدس، نشان گر افکار و ذهن او است.  از این جهت کاهن اعظم یک نوار طلایی برپیشانی خود داشت که بر روی آن عبارت ” قدوسیت برای یهوه” حک شده بود و یادآور این مطلب بود که افکار او می بایست همیشه مقدس باشد تا در نتیجه آن، اعمال او نیز  متناسب با این قدوسیت باشد.

مهم ترین و گران ترین قسمت لباس کاهن اعظم، ایفود  و سینه بند او بود. طبق نوشته کتاب مقدس سنگ های روی شانه ها با اسامی دوازده قبیله اسرائیل حک شده بود و نیز اشاره به این داشت که کاهن اعظم نماینده و حامل تمام قبایل قوم اسرائیل بر شانه هایش بود. به همین ترتیب دوازده سنگِ روی سینه بند نماد این مطلب بود که کاهن اعظم می بایست اسر ائیل را بر  روی قلب خود حمل کند.  عیسی مسیح در باغ جتسیمانی و  بر روی صلیب کفاره ما شد و به تمام معنا گناهان و بارهای سنگین مردم دنیا را بر خود گرفت.

روپوش آبی و جلیقه بند، همه از پشم و کتان ساخته شده بود و متشکل از پنج رنگ بود: طلایی، آبی، ارغوانی، قرمز و سفید. کتان بیانگر جدایی از دنیاست در حالی که پشم اشاره به گوسفند داشت که در بسیاری از قربانی های معبد به کار گرفته می شد.

• رنگ طلایی در کتاب مقدس نماد ثروت، قدرت و الوهیت است.
• آبی، رنگ آسمان است و ردای بیرونی کاهن که به این رنگ بود اشاره به اقتدار و منشاء آسمانی او داشت. بدین گونه زندگی اش می بایست تجلی خدا و مسیح باشد.
• رنگ ارغوانی نشان دهنده سلطنت، قدرت و ثروت ملوکانه بود. تولید رنگ ارغوانی در دوران باستان بسیار پر هزینه و دشوار بود و در نتیجه، تنها ثروتمندان توان استفاده از این رنگ را داشتند. قابل ذکر است که مسیح بر اساس روایت انجیل مرقس و یوحنا، پیش از مصلوب شدنش توسط سربازان با ردای ارغوانی پوشانیده شد تا او را به عنوان پادشاه یهودیان مورد تمسخر قرار دهند.
• رنگ قرمز نشان دهنده گناه و فنا و مرگ و رستاخیز است.

در همان روایت اشاره شده که سربازان او را شلاق زدند و متی در انجیلش تأکید می ورزد که  لباس او به رنگ قرمز بود. علاوه بر این در کتاب مکاشفه، یوحنا پیشگویی می کند که مسیح در هنگام ظهور ثانوی خویش ردایی آمیخته به خون بر تن دارد که می بایست به رنگ قرمز باشد.

همان طور که ذکر شد رنگ سفید نشان دهنده پاکی و نمادی از نوع زندگی می باشد که مسیح به ما نشان داد و پنج رنگ که کاملاً در یک پارچه به هم تنیده شده بود، سمبُلی از خصوصیات مسیح است که  در او به شکلی واحد به ما ارائه شده است.

عدد پنج یادآور فیض خدا در کتاب مقدس می باشد. هر خصوصیت به خودی خود بسیار قوی است اما تنها زمانی که همه آنها در هم تنیده می شوند، قدرت حقیقی کفاره به خوبی آشکار می گردد. دوازده سنگ قیمتی دوخته شده سخن از خصوصیات مسیح می کند که زندگی عاری از هر گناه زیست و ما نیز به عنوان اسرائیلی حقیقی با او متحد شده و یک گشته ایم.

در پایان به جا است با  نویسنده رساله به عبرانیان همراه شده اعتراف کنیم که: ” چون رئیس کهنه عظیمی داریم که از آسمان ها درگذشته است یعنی عیسی، پسر خدا، اعتراف خود را محکم بداریم. زیرا رئیس کهنه ای نداریم که نتواند همدرد ضعف های ما بشود، بلکه آزموده شده در هر چیز به مثال ما بدون گناه. پس با دلیری نزدیک به تخت فیض بیاییم تا رحمت بیابیم و فیضی را حاصل کنیم که در وقت ضرورت (ما را) اعانت کند.” (رساله به عبرانیان 4: 14 الی 16)

گردآوری و اقتباس کشیش ورژ باباخانیان