چگونه ممکن است که عیسی مسیح بر صلیب، به لعنت تبدیل شد؟

روی صلیب تمام گناهان بشر بر عیسی قرار گرفت و به همین دلیل قضاوت و محکومیت الهی نیز بر او قرار گرفت. گناهان ما به هیچ عنوان نمی توانست بدون انتقال مجازاتی که به همراه داشتند، بر عیسی مسیح منتقل شود. گناه و نیز مجازات گناه، هر دو بر خداوند ما عیسی قرار گرفتند. عیسی بر روی صلیب مصالحه و صلح و آشتی را بوجود می آورد و این صلح و آشتی از جانب خدا می بایست برقرار شود. در صلیب مسیح مسئله مهم بدست آوردن رضایت قدوسیت خدا بود. در واقع موضوع اساسی بر صلیب به جا آوردن خواسته های عادلانه خدا بود. نه تنها خون مسیح به خاطر ما جاری شد، بلکه همچنین به منظور خشنودی و رضایت خدا نیز بود: او" جان خود را در راه ما همچون قربانی و هدیه ای عطر آگین به خدا تقدیم کرد."( افسسیان 5: 2) .بنابراین شب فراموش نشدنی پِسَخ در مصر سایه ای ز این واقعه بود. خون بره می بایست بر جایی پاشیده می شد که برای خدا قابل رؤیت بود: "هنگامی که خون را ببینم ، از شما عبور خواهم کرد."

مرگ عیسی بر روی صلیب، در واقع مرگِ لعنت بود: " مسیح به جای ما لعن شد و این گونه ما را از لعنت شریعت باز خرید کرد: زیرا نوشته شده است که « هر که به دار آویخته شود ملعون است.»" ( غلاطیان 3: 13) . این لعنت یعنی بیگانگی و جدایی از خدا. این سخنانی است که عیسی به افراد دست چپ خود در روز حکم خواهد گفت "از من دور شوید، ای ملعونان" ( متی 25: 41). لعنت یعنی رانده شدن و محرومیت از حضور و جلال خدا.

این معنا چند نمونه  مختلف در عهد قدیم را توضیح و تشریح می کند. گوساله ای که سالانه در روز کفاره قربانی می شد، بعد از اینکه خون بر روی و جلوی تخت فیض پاشیده می شد، می بایست به خارج از اردوگاه برده شود (لاویان 16: 27) و در آنجا به تمامی سوزانده شود. محل سکونت خدا در مرکز اردوگاه بود، و بیرون بردن از اردوگاه به معنای رانده شدن و محرومیت از حضور خدا بود. همین مسئله در باره جذامیان یا مبروصان نیز صادق بود: " او تا زمانی که به این بیماری مبتلاست نجس خواهد ماند . او نجس است. باید تنها زندگی کند و مسکن او بیرون از اردوگاه باشد." ( لاویان 13: 46) جذام یا برص در عهد عتیق نمونه ای زنده و گویا از گناهکار بود. و حال به نمونه خلاف این مسئله در "مار برنجین" بپردازیم. چرا خدا به موسی فرمود تا " مار" را بر روی ستونی برافرازد و از قوم خواست که تمام مار گزیدگان به آن نگاه کنند؟  مار را به عنوان مسیح، یعنی قدوس خدا تجسم کنید! آن مار عیسی مسیح را نشان می داد که " به جای ما لعنت شد". چون مار نشانه لعنت بود. عیسی بر روی صلیب این نمونه های سایه وار را که در عهد عتیق بود، به کمال می رساند. او " خارج از اردوگاه " بود ( با عبرانیان 13: 12 مقایسه شود) یعنی جدا از حضور خدا. او به مانند یک جذامی برای ما گناه شد. او " مار برنجی " بود که برای ما لعنت شد. همچنین ، به یاد بیاوریم که معنای عمیق تاج خار که بر سرش نهاده شد، گویای همان لعنت بود! بر افراشته بر صلیب، و دور پیشانیش با تاج خار احاطه شده، تا نشان دهد که او لعنت را به خاطر ما بر خود گرفت.

منبع مقاله: www.christianity.com

ترجمه: اِلما غریبیان