منظور کولسیان 3:3 از این که زندگی ما با مسیح در خدا مخفی است چیست؟

منظور کولسیان 3:3 از این که زندگی ما با مسیح در خدا مخفی است چیست؟

زندگی مسیحی با همذات پنداری شخص ‏ایماندار با عیسی مسیح تعریف می شود. ‏تنها دانستن این که عیسی برای ما مُرد کافی نیست. بلکه این را نیز باید درک کنیم ‏که ما نیز با او مُردیم. چون ما مُردیم ‏و با او در رستاخیزش متحد شدیم، قدرت ‏گناه که بر ما قرار داشت، شکست. پولس رسول در ‏کولسیان 3:3 توضیح می دهد: «زیرا ‏مُردید و زندگی شما اکنون با مسیح در ‏خدا پنهان است.»‏

ما از طریق عمل روح القدس، که همۀ ‏ایمانداران را در یک بدن یعنی بدن ‏مسیح تعمید می دهد، «با مسیح در خدا ‏پنهان شده ایم» (اول قرنتیان 12:12-‏‏13). وقتی نجات می یابیم، اساساً در ‏مسیح قرار می گیریم و تاریخ ما با ‏تاریخ مسیح یکی می شود. بنابراین، ما ‏با مسیح نسبت به گناه مُردیم. این ‏حقیقت، اساس تعلیم پولس رسول در ‏رومیان فصل 6 است. ایمانداران در مرگ ‏مسیح، در او پنهان می شوند، یا همانطور ‏که پولس می نویسد، «با تعمید یافتن در ‏مرگ، با او دفن شدیم تا همان گونه که ‏مسیح به وسیلۀ جلال پدر، از مردگان ‏برخیزانیده شد، ما نیز در زندگی نوینی ‏گام برداریم.‏

پس اگر در مرگی همچون مرگ او، با وی ‏یگانه شده ایم، به یقین در رستاخیزی ‏همچون رستاخیز او نیز با او یگانه ‏خواهیم بود. زیرا می دانیم آن انسانِ ‏قدیم که ما بودیم، با او بر صلیب شد ‏تا پیکر گناه درگذرد و دیگر گناه را ‏بندگی نکنیم. چون آن  که مرده است، از ‏گناه آزاد شده است.» (رومیان 6: 4- ‏‏7).‏

وقتی با تعمید گرفتن شروع به پیروی از ‏مسیح کردیم، نشان دادیم که زندگی ‏گذشتۀ ما مُرد و دور از دید مردم دفن ‏شده است  و اکنون با مسیح در خدا ‏پنهان شده است. در لحظۀ نجات ما، گناه ‏سلطۀ خود را بر ما از دست داد (به ‏رومیان 6: 9، 14 مراجعه کنید). ما ‏دیگر مجبور نیستیم که تحت کنترل طبیعت ‏گناه آلود کهنۀ خود، تسلیم شویم. در ‏حال حاضر، ما  مُردیم و در عین حال زنده ‏هستیم یعنی مُرده نسبت به گناه و زنده ‏برای مسیح. ما آزادیم که در مسیح ‏زندگی کاملاً جدیدی را داشته باشیم ‏‏(غلاطیان 5: 1، 13؛ یوحنا 8: 32).‏

زندگی مسیحی یعنی زندگی مسیح. زندگی ‏واقعی برای ایماندار به مسیح چیزی راجع به عیسی مسیح نیست بلکه خودِ عیسی ‏مسیح است (کولسیان 3: 4). او زندگی ‏قیام کردۀ خدا را به ما می بخشد. عیسی ‏فرمود: «قیامت و حیات مَنَم. آن که به ‏من ایمان آوَرَد، حتی اگر بمیرد، زنده ‏خواهد شد. و هر که زنده است و به من ‏ایمان دارد، به یقین تا به ابد نخواهد ‏مُرد» (یوحنا 11: 25-26). عیسی منبع و ‏مرکزی است که زندگی مسیحی ما حول آن ‏می چرخد.‏

پنهان شدن با مسیح در خدا به این معنی ‏است که تاریخ گذشته یا زندگی کهنۀ ما ‏به پایان خود رسیده و زندگی جدید با ‏آینده ای کاملاً متفاوت و باشکوه آغاز ‏شده است. پولس گفت: «طبیعت کُهنۀ من با ‏مسیح مصلوب شد. پس دیگر من نیستم که ‏زندگی می کنم، بلکه مسیح است که در من ‏زندگی می کند! و این زندگی که در بدن ‏خاکی می کنم، به واسطۀ ایمان و توکل ‏به پسر خداست که مرا محبت نمود و خود ‏را برای من فدا ساخت (غلاطیان 2: 20، ‏ترجمۀ معاصر). آیندۀ جدید ما، ‏شراکت در جلال مسیح را شامل می شود (کولسیان 3: 4؛ ‏فیلیپیان 3: 21؛ اول یوحنا 3: 2).‏

وقتی خدای پدر به ما نگاه می کند، ‏دیگر نفس کُهنۀ گناهکار را نمی بیند. ‏نفس کهنۀ تو اکنون با مسیح در خدا ‏پنهان شده است. پدر به دلیل همذات ‏پنداری تو با مرگ و رستاخیز پسرش، از ضدیت با تو به خاطر گناهانت باز می ‏ایستد. در نظر خدا، تو به شکل و شباهت ‏مسیح به صورت خلقتی جدید تبدیل شده ای ‏‏(دوم قرنتیان 5: 17)، اما در عین حال ‏هنوز در حال شکل گیری هستی (دوم ‏قرنتیان 3: 18؛ افسسیان 4: 22-24؛ اول ‏قرنتیان 15: 42-49).‏

مؤمنان بلافاصله زندگی در مسیح را ‏تجربه می کنند، اما واقعیت آن را در ‏زمان آشکار شدنش در آینده کاملاً تجربه ‏می کنند (اول قرنتیان 13: 12؛ اول ‏یوحنا 3: 2). بین آنچه اتفاق افتاده و ‏آنچه هنوز در راه است تعادل زیبایی ‏وجود دارد. این حقیقت در نصیحت پولس ‏به ثبوت می رسد: «پس به گناهان این ‏دنیا نزدیک نشوید؛ هوسهای ناپاک را که ‏در وجودتان کمین می کنند، نابود ‏سازید؛ هرگز خود را با گناهانی چون بی ‏عفتی، ناپاکی، شهوترانی و هوسهای ‏ننگین دیگر آلوده نکنید. به چیزهای ‏خوش ظاهر این دنیا نیز طمع نورزید، ‏چون طمع نوعی بت پرستی است. آنانی که ‏مرتکب چنین اعمالی می شوند، یقیناً ‏گرفتار خشم و غضب خدا خواهند شد. شما ‏نیز زمانی که هنوز به این دنیای گناه ‏آلود تعلق داشتید، اسیر همین عادتهای ‏شرم آور بودید. اما اکنون وقت آن است ‏که خشم و کینه و فحش و سخنان زشت را ‏همچون جامه ای پوسیده از تن خود ‏درآورید و دور بیندازید. به یکدیگر ‏دروغ نگویید، زیرا آن طبیعت کهنه و ‏فاسد شما که دروغ می گفت، دیگر مُرده و ‏از بین رفته است؛ و اکنون زندگی کاملاً ‏تازه ای را در پیش گرفته اید، که طی ‏آن در شناخت راستی ترقی می کنید و می ‏کوشید هر روز بیشتر شبیه مسیح، خالق ‏این زندگی تازه شوید. در این زندگی ‏تازه، دیگر نه مهم است یهودی باشید یا ‏غیر یهودی، ختنه شده یا ختنه ناشده، ‏بَربَر یا سَکایی، برده یا آزاد، چون ‏تنها چیزی که اهمیت دارد، مسیح است که ‏در همۀ ما زندگی می کند.» (کولسیان 3: ‏‏5-11، ترجمۀ معاصر).‏

ایدۀ «پنهان» بودن با مسیح در خدا، به ‏امنیت ابدی ایماندار به مسیح نیز ‏مربوط می شود. کتاب مقدس غالباً قوم ‏خدا را به گونه‌ای به تصویر می‌کشد که ‏به طور امن در «پناه حضور او» پنهان ‏شده‌اند، که در زیر «پوشش خیمه‌اش» یا ‏‏«زیر سایۀ دست او» مخفی هستند ‏‏(مزمور 27: 5-6؛ 31: 19-20؛ اشعیا 49: ‏‏2).‏

زندگی روحانی یک ایماندار به مسیح در ‏ملکوت خدا، به معنای واقعی، یک زندگی ‏مخفی است (متی 13: 11؛ مرقس 4: 11؛ ‏افسسیان 1: 9-10؛ 3: 9؛ اول قرنتیان ‏‏2: 7). تا زمانی که بمیریم (یا تا ‏زمانی که خداوند دوباره در جلال خود ‏بازگردد)، کامل بودن زندگی درونی ما ‏در مسیح از دید جهانیان و گاهی حتی از ‏ما پنهان است (اول قرنتیان 15: 51- ‏‏53). اما در آینده، نجات یافتگانِ عادلِ ‏خدا «در پادشاهی پدر، همچون خورشید ‏خواهند درخشید» (متی 13: 43). سپس، در ‏آن روز باشکوه که برای مدت طولانی ‏انتظار آن را می کشیدیم، به کسانی که با مسیح ‏در خدا پنهان شده‌اند، «تاج عدالت، که ‏خداوند، آن داور عادل، آن را به «همۀ ‏آنان که مشتاق ظهور او بوده اند» ‏خواهد داد (دوم تیموتائوس 4: 8).‏

این را نیز باید بدانیم ‏که ما نیز با او مُردیم. چون ما مُردیم ‏و با او در رستاخیزش متحد شدیم، قدرت ‏گناه بر ما شکست. پولس رسول در ‏کولسیان 3:3 توضیح می دهد: «زیرا ‏مُردید و زندگی شما اکنون با مسیح در ‏خدا پنهان است.»‏

ما از طریق عمل روح القدس، که همۀ ‏ایمانداران را در یک بدن یعنی بدن ‏مسیح تعمید می دهد، «با مسیح در خدا ‏پنهان شده ایم» (اول قرنتیان 12:12-‏‏13). وقتی نجات می یابیم، اساساً در ‏مسیح قرار می گیریم و تاریخ ما با ‏تاریخ مسیح یکی می شود. بنابراین، ما ‏با مسیح نسبت به گناه مُردیم. این ‏حقیقت، اساس تعلیم پولس رسول در ‏رومیان فصل 6 است. ایمانداران در مرگ ‏مسیح در او پنهان می شوند، یا همانطور ‏که پولس می نویسد، «با تعمید یافتن در ‏مرگ، با او دفن شدیم تا همان گونه که ‏مسیح به وسیلۀ جلال پدر، از مردگان ‏برخیزانیده شد، ما نیز در زندگی نوینی ‏گام برداریم.‏

پس اگر در مرگی همچون مرگ او، با وی ‏یگانه شده ایم، به یقین در رستاخیزی ‏همچون رستاخیز او نیز با او یگانه ‏خواهیم بود. زیرا می دانیم آن انسانِ ‏قدیم که ما بودیم، با او بر صلیب شد ‏تا پیکر گناه درگذرد و دیگر گناه را ‏بندگی نکنیم. چون آن  که مرده است، از ‏گناه آزاد شده است.» (رومیان 6: 4- ‏‏7).‏

وقتی با تعمید گرفتن شروع به پیروی از ‏مسیح کردیم، نشان دادیم که زندگی ‏گذشتۀ ما مُرد و دور از دید مردم دفن ‏شده است و اکنون با مسیح در خدا ‏پنهان شده است. در لحظۀ نجات ما، گناه ‏سلطۀ خود را بر ما از دست داد (به ‏رومیان 6: 9، 14 مراجعه کنید). ما ‏دیگر مجبور نیستیم که تسلیم کنترل طبیعت ‏گناه آلود کُهنۀ خود شویم. در ‏حال حاضر، ما مُردیم و در عین حال زنده ‏هستیم یعنی مُرده نسبت به گناه و زنده ‏برای مسیح. ما آزادیم که در مسیح ‏زندگی کاملاً جدیدی را داشته باشیم ‏‏(غلاطیان 5: 1، 13؛ یوحنا 8: 32).‏

زندگی مسیحی یعنی زندگی مسیح. زندگی ‏واقعی برای ایماندار به مسیح چیزی راجع به عیسی مسیح نیست بلکه خودِ عیسی ‏مسیح است (کولسیان 3: 4). او زندگی ‏قیام کردۀ خدا را به ما می بخشد. عیسی ‏فرمود: «قیامت و حیات مَنَم. آن که به ‏من ایمان آوَرَد، حتی اگر بمیرد، زنده ‏خواهد شد. و هر که زنده است و به من ‏ایمان دارد، به یقین تا به ابد نخواهد ‏مُرد(یوحنا 11: 25-26). عیسی منبع و ‏مرکزی است که زندگی مسیحی ما حول آن می چرخد.‏

پنهان شدن با مسیح در خدا به این معنی ‏است که تاریخ گذشته یا زندگی کهنۀ ما ‏به نقطۀ پایانِ خود رسیده و زندگی جدید با ‏آینده ای کاملاً متفاوت و باشکوه آغاز ‏شده است. پولس گفت: «طبیعت کُهنۀ من با ‏مسیح مصلوب شد. پس دیگر من نیستم که ‏زندگی می کنم، بلکه مسیح است که در من ‏زندگی می کند! و این زندگی که در بدن ‏خاکی می کنم، به واسطۀ ایمان و توکل ‏به پسر خداست که مرا محبت نمود و خود ‏را برای من فدا ساخت (غلاطیان 2: 20، ‏ترجمۀ معاصر). آیندۀ جدید ما شراکت در جلال مسیح را با خود به همراه دارد (کولسیان 3: 4؛ ‏فیلیپیان 3: 21؛ اول یوحنا 3: 2).‏

وقتی خدای پدر به ما نگاه می کند، ‏دیگر نفس کُهنۀ گناهکار را نمی بیند. ‏نفس کهنۀ تو اکنون با مسیح در خدا ‏پنهان شده است. پدر به دلیل همذات ‏پنداری تو با مرگ و رستاخیز پسرش، از ضدیت با تو به خاطر گناهانت باز می ‏ایستد. در نظر خدا، تو به شکل و شباهت ‏مسیح به صورت خلقتی جدید تبدیل شده ای ‏‏(دوم قرنتیان 5: 17)، اما در عین حال ‏هنوز در حال شکل گیری هستی (دوم ‏قرنتیان 3: 18؛ افسسیان 4: 22-24؛ اول ‏قرنتیان 15: 42-49).‏

مؤمنان بلافاصله زندگی در مسیح را ‏تجربه می کنند، اما واقعیت آن را در ‏زمان آشکار شدنش در آینده، به طور کامل تجربه ‏می کنند (اول قرنتیان 13: 12؛ اول ‏یوحنا 3: 2). بین آنچه اتفاق افتاده و ‏آنچه هنوز در راه است تعادل زیبایی ‏وجود دارد. این حقیقت در نصیحت پولس ‏به ثبوت می رسد: «پس به گناهان این ‏دنیا نزدیک نشوید؛ هوسهای ناپاک را که ‏در وجودتان کمین می کنند، نابود ‏سازید؛ هرگز خود را با گناهانی چون بی ‏عفتی، ناپاکی، شهوترانی و هوسهای ‏ننگین دیگر آلوده نکنید. به چیزهای ‏خوش ظاهر این دنیا نیز طمع نورزید، ‏چون طمع نوعی بت پرستی است. آنانی که ‏مرتکب چنین اعمالی می شوند، یقیناً ‏گرفتار خشم و غضب خدا خواهند شد. شما ‏نیز زمانی که هنوز به این دنیای گناه ‏آلود تعلق داشتید، اسیر همین عادتهای ‏شرم آور بودید. اما اکنون وقت آن است ‏که خشم و کینه و فحش و سخنان زشت را ‏همچون جامه ای پوسیده از تن خود ‏درآورید و دور بیندازید. به یکدیگر ‏دروغ نگویید، زیرا آن طبیعت کهنه و ‏فاسد شما که دروغ می گفت، دیگر مُرده و ‏از بین رفته است؛ و اکنون زندگی کاملاً ‏تازه ای را در پیش گرفته اید، که طی ‏آن در شناخت راستی ترقی می کنید و می ‏کوشید هر روز بیشتر شبیه مسیح، خالق ‏این زندگی تازه شوید. در این زندگی ‏تازه، دیگر نه مهم است یهودی باشید یا ‏غیر یهودی، ختنه شده یا ختنه ناشده، ‏بَربَر یا سَکایی، برده یا آزاد، چون ‏تنها چیزی که اهمیت دارد، مسیح است که ‏در همۀ ما زندگی می کند.» (کولسیان 3: ‏‏5-11، ترجمۀ معاصر).‏

ایدۀ «پنهان» بودن با مسیح در خدا، به ‏امنیت ابدی ایماندار به مسیح نیز ‏مربوط می شود. کتاب مقدس غالباً قوم ‏خدا را به گونه‌ای به تصویر می‌کشد که ‏به طور امن در «پناه حضور او» یا در زیر «پوشش خیمه‌اش» و یا ‏‏«زیر سایۀ دست او» پنهان شده‌اند ‏‏(مزمور 27: 5-6؛ 31: 19-20؛ اشعیا 49: ‏‏2).‏

زندگی روحانی یک ایماندار به مسیح در ‏ملکوت خدا، به معنای واقعی، یک زندگی ‏مخفی است (متی 13: 11؛ مرقس 4: 11؛ ‏افسسیان 1: 9-10؛ 3: 9؛ اول قرنتیان ‏‏2: 7). تا زمانی که بمیریم (یا تا ‏زمانی که خداوند دوباره در جلال خود ‏بازگردد)، کامل بودن زندگی درونی ما ‏در مسیح از دید جهانیان و گاهی حتی از ‏ما پنهان است (اول قرنتیان 15: 51- ‏‏53). اما در آینده نجات یافتگان عادل ‏خدا «در پادشاهی پدر، همچون خورشید ‏خواهند درخشید» (متی 13: 43). سپس، در ‏آن روزِ باشکوه که برای مدت طولانی ‏انتظار آن را می کشیدیم، به کسانی که با مسیح ‏در خدا پنهان شده‌اند، «تاج عدالت، که ‏خداوند، آن داور عادل، آن را به «همۀ ‏آنان که مشتاق ظهور او بوده اند» ‏خواهد داد (دوم تیموتائوس 4: 8).‏

منبع مقاله: https://www.gotquestions.org/hidden-with-Christ-in-God.html

ترجمۀ کشیش ورژ باباخانیان