چرا کتاب مقدس از ماه به عنوان “نورافشان” یاد می‌کند؟
چرا کتاب مقدس از ماه به عنوان “نورافشان” یاد می‌کند؟
چندین آیه در کتاب مقدس وجود دارد که در آن ماه به عنوان “نور” توصیف شده است، اگرچه همان‌طور که می‌دانیم ماه هیچ نوری از خود تولید نمی‌کند. پیدایش ۱۶:۱ آفرینش خورشید و ماه را این‌گونه توصیف می‌کند: «خدا دو نورافشان بزرگ ساخت، نورافشان بزرگتر را برای فرمانروایی بر روز، و نورافشان کوچکتر را برای فرمانروایی بر شب، و نیز ستارگان را.» از دیگر اشارات به ماه به عنوان نور می‌توان در اشعیا ۲۶:۳۰؛ حزقیال ۳۲:۷ و مرقس ۱۳:۲۴ یافت.
توصیف ماه به عنوان جسمی که نور دارد، یک امر معناشناختی است. ماه درخشان است، حتی اگر آن درخشندگی که به آسمان شب می‌‌بخشد، از خودش سرچشمه نمی‌گیرد. گفتن اینکه ماه یک نورافشان است نمونه‌ای از کاربرد زبان پدیدارشناختی است که مردم همیشه از آن استفاده کرده‌اند. صحبت از “طلوع خورشید” در میان عموم امری عادی است با اینکه همه به خوبی واقفیم که خورشید حرکتی نمی‌کند که طلوع کرده باشد (بلکه در واقع این زمین است که دور محور خود میچرخد). در چنین شرایطی، اشاره به ماه به عنوان یک منبع نور قابل قبول است. ماه از دیدگاه ما به طور معمول اینچنین به نظر می‌رسد. کاملاً صحیح است که بدون خورشید، ماه نمی‌تواند از خود نور ساطع کند، اما پیدایش فصل اول با این دید نوشته نشده است. این دو جسم آسمانی که با هم آفریده شدند، با هم نیز توصیف شدند.
در مورد عبارت “فرمانروایی بر شب” در پیدایش ۱۶:۱، باید گفت نوعی اصطلاح است که به سادگی یعنی ماه نور غالب شبانه است. این واقعیت که گاهی ماه در طول روز هم در آسمان ما قابل مشاهده است، به هیچ وجه این را نفی نمی‌کند که بیشتر اوقات در آسمان شب دیده می‌شود
اشارۀ کتاب مقدس به ماه به عنوان “نورافشان کوچکتر” با این هدف نوشته نشده که ماه منبع نوری مشابه خورشید است بلکه این زبان توصیف دقیقی از درخشش قیاسی ماه و خورشید است. و به این معناست که درخشش نور ماه وقتی به زمین می‌رسد کمتر از نور خورشید است، واقعیتی که همۀ ما به آن اذعان داریم.
ما از گزارشگر هواشناسی در تلویزیون انتظار نداریم که هنگام بیان پیش‌بینی هوا از اصطلاحات دقیق علمی استفاده کند. وقتی او از «طلوع خورشید» یا «غروب خورشید» صحبت می‌کند، برای ما امری گیج کننده نیست، حتی اگر اینها اصطلاحات فنی دقیقی از آنچه در منظومۀ شمسی ما می‌گذرد، نباشند. همان‌گونه که برای ما استفاده از زبان پدیدارشناسی در این امر مسئلۀ راحتی است، تشخیص چنین بیانی در کتاب‌مقدس نیز به هیچ عنوان مشکل نیست. خدا برای ایجاد ارتباط با بشر به‌گونه‌ای با ما صحبت می‌کند که بتوانیم سخنان او را به راحتی درک کنیم و از آن لذت ببریم. با اینکه ماه نور خورشید را بازتاب می‌کند، اما آنچه در زبان مردم عامه معمول است این است که ماه می‌درخشد و به همین علت نیز کاملاً مناسب است که کتاب مقدس نیز به منظور ایجاد ارتباط با این مردم، از ماه به عنوان “نورافشان” یاد کند.
منبع مقاله: https://www.gotquestions.org/moon-light.html
ترجمۀ: کشیش ورژ باباخانیان
دریافت لینک کوتاه این نوشته:
|
کپی شد! |
