چرا ندای آسمانی پدر در مرقس 1: 11 خطاب به عیسای خداوند است ولی در متی 3: 17 خطاب به حاضرین؟

چرا ندای آسمانی پدر در مرقس 1: 11 خطاب به عیسای خداوند است ولی در متی 3: 17 خطاب به حاضرین؟

فضای گزارش و تصویر واقعه ذکر شده در دو فصل از انجیل متی وانجیل مرقس باهم متفاوت است.

بدیهی است که بیان روایت در دوصحنه مشابه با تصویرهای متفاوت دیالوگ های گوناگونی نیز ایجاد می کند در حالی که محتوای آن یکسان می باشد.

برای درک صحیح این مطلب باید فضای واقعه را به خوبی شناسایی کرد. ما در متی باب 3 با سه مشخصه همراه هستیم: 1- صحنه 2- زمان 3- مکان و پرساناژ ها.

برای مثال در متی 3: 11و12 یوحنای تعمیددهنده با فریسیان گفتگو می کند  وهمچنین در متی 3: 13-17 عیسی حضور می یابد و زمان تعمید شروع می شود و بدیهی است که نویسنده آیۀ 17 را به صورت اشاره یا سوم شخص بیان می کند.

اما در انجیل مرقس، نویسنده همان مکان را با کلمات دیگری به تصویر می کشد.

در مرقس آیه 11 به صورت دوم شخص در می آید که در واقع هر دو آیه در حال بیان یک مفهوم مشخص و واحد می باشند.

کلمات، واحد زبان هستند و جملات، واحد اندیشه .

البته کاری مصنوعی خواهد بود که زبان را به کلمات و بعد به جملات تقسیم کنیم اما در این گونه مطالعات و بررسی ها، بدیهی است می بایست همواره با اجزاء و نیز با کل به صورت همزمان کار کرد.

گرچه بررسی یک کلمه در کتاب مقدس مهم است اما نباید فراموش کرد که این کلمه در یک جمله یعنی در چارچوب یک عبارت یا پاراگراف شکل گرفته یعنی دستور زبان ترکیبی یا تحلیلی برای دانشجوی کتاب مقدس امری حیاتی است.

برای رفع این مشکل توصیه می کنم به کتاب “علم تفسیر در مذهب پروتستان”  نوشتۀ برنارد رام مراجعه نمایید.

پاسخ از استاد علی خیراندیش