چرا در متی 21: 19 می نویسد که درخت انجیری که عیسی آنرا نفرین کرد بلافاصله خشک شد، در حالی که مرقس 11: 20 می فرماید که این درخت در طول شب خشک شد؟

تفاوتهایی که در میان حکایتهای متی و مرقس در مورد درخت انجیر یافت می شود ، وابسته به نحوه ترتیب متنها به وسیله این دو نویسنده است. هنگامی که روش شرح روایت متی را در کل بررسی می کنیم ، پی می بریم( همچنان که در مورد قبلی ذکر کردیم) که او بعضی اوقات ترتیب روایات خود را به جای ترتیب زمانی که روش مورد استفاده مرقس و لوقا می باشد، برحسب موضوع بیان می کند.

برای مثال ، اگر ما نظری بر بابهای 5-7 متی بیاندازیم که شرح موعظه سر کوه می باشد، بسیار قابل تصور است که قسمتی از این موعظه در فرصتهای دیگر نیز به آن اشاره شده، مانند موعظه در مکانی هموار که در لوقا ( 6: 20-49) یافت می شود. تمایل متی بر این بود ، که موضوعات خود را برحسب دنباله منطقی شکل بخشد. ما نمونه دیگری از این را در شرح سلسله مثلهای مربوط به ملکوت آسمان در باب 13 می بینیم. در حالی که طرح مطلبی شروع شده، متی مانند همیشه ترجیح می دهد آن موضوع را به اوج خود برساند.

وقتی از این دیدگاه به مسئله نگاه می کنیم، شاهد این هستیم که مرقس می کوشد تا ترتیب زمانی واقعه را مشخص کند. در گزارش مرقس می بینیم که عیسی هم در یکشنبه نخل و هم روز دوشنبه آن به معبد رفت. اما در مرقس 11: 11-19 صریحاً می بینیم که عیسی تاجران را تا روز دوشنبه از معبد اخراج نکرده بود یعنی تا بعد از نفرین درخت انجیر بی ثمر( آیات 12-14).

 نتیجه: متی دید که به رویکرد مبحث او بیشتر سازگار است اگر اتفاق بعد از ظهر دوشنبه را با شواهد بعد از ظهر یکشنبه ادغام کند، در حالی که مرقس ترتیب زمانی اتفاقات را با جدیت دنبال می کند. این تفاوت ها ضد و نقیض نیستند، تنها نشان دهنده اختلاف در روش نگارش دو نویسنده هستند.

آرچر 1982: 334-335 و نور حیات 3 1992: 96-97                                                                                   

ترجمه: اِلما غریبیان