چرا  خدا عُزَّه، پسرابیناداب را مجازات نمود؟

چرا  خدا عُزَّه، پسرابیناداب را مجازات نمود؟

یکی از مهم ترین قسمت های کتاب مقدس، فصل ۶ کتاب دوم سموئیل می باشد.

در فصل قبلی آن می خوانیم که داود در حضور خدا و بزرگان قوم اسرائیل به عنوان پادشاه اسرائیل انتخاب می شود.

در این دوران، اورشليم پایتخت اسرائیل بود اما داود مایل بود پایتختی روحانی داشته باشد. از زمانی که فلسطینی ها سعی کردند صندوق عهد را که نماد حضور خدا در میان قوم اسرائیل بود، از این قوم به یغما ببرند، این صندوق سال ها دور از اسرائیل، در محلی به نام بعلی یهودا مانده بود.

داود در صدد بود که این صندوق را به اورشليم بازگرداند. در کتاب مقدس می خوانیم که به منظور این کار داود 30 هزار نفر از مردان قوی خود را برداشته و با هم عازم بعلی یهودا که در فلسطین بود، می شوند و صندوق عهد را که در خانۀ شخصی به نام ابیناداب و بر بالای تپه ای قرار داشت برداشته، به سوی شهر داود حرکت کردند و عُزَّه و اَخیو، پسران ابیناداب، ارابۀ نو را هدایت می کردند در حالی که صندوق عهد نیز بر آن بود. اَخیو که یکی از پسران ابیناداب بود پیشاپیش صندوق می رفت و داود و تمام خاندان اسرائیل با قوت تمام در حضور خدا وجد و پرستش می کردند.

در چنین هیاهو و شوق و اشتیاق و جشن و پایکوبی، اتفاق غیرمنتظره ای می افتد و گاوها که ارابه را می کشیدند در حال لغزیدن بودند و نزدیک بود صندوق عهد از ارابه بیفتد و عُزَّه که یکی از پسران ابیناداب بود به منظور محافظت از افتادن صندوق عهد، سعی در نگه داشتن آن با دست خود نمود. این امر خشم خدا را برافروخت و خدا او را به خاطر بی حرمتی اش زد و در نتیجۀ آن عُزَّه همان جا در کنار صندوق عهد مُرد.

دستور العمل حمل صندوق عهد در اعداد ۴: 1۵-۵ به تفصیل بیان شده است. صندوق می بایست بر روی شانه حمل می شد و آن هم نه شانۀ هر کس، بلکه فقط بر شانه های نسل قهات که از نسل لاویان بودند. این عمل باید بدون دخالت دست انجام می شد و به همین منظور برای حمل و نقل صندوق عهد از دسته و تیرک ها استفاده می شد. ولی در این واقعه داود و مردانش علی رغم آگاهی شان از این قوانین، روش اشتباهی را که بر خلاف فرمودۀ خدا بود انتخاب می کنند و ترجیح می دهند از نمونۀ فلسطینی ها پیروی کنند که در اول سموئیل 6: 6و7 به آن اشاره شده است.

فلسطینی ها صندوق را بر ارابه ای که توسط دو گاو شیرده حمل می شد، منتقل کردند که آن نیز برخلاف فرمودۀ خدا بود. اما چون آن ها از دستورات خدا آگاهی نداشتند، مورد غضب خدا قرار نگرفتند. اما داود با شریعت خدا آشنایی داشت و سخنان خدا را می دانست. با این حال از فرمان خدا سرپیچی نمود و ترجیح داد از روش فلسطینی های خدا نشناس و ناآگاه پیروی کند.

این خطا باعث شعله ور شدن خشم خدا نسبت به عُزَّه شد و در نهایت وقتی عُزَّه سعی داشت از صندوق محافظت کند، در جا افتاد و مُرد. چون مطابق شریعت یهود، مجازات دست زدن به صندوق عهد، مرگ بود.

چقدر اهمیت دارد که به کلام خدا با دقت گوش کنیم و آن را اطاعت کنیم و از سرپیچی و عصیان بر علیه آن دوری گزینیم. امروزه نیز بسیاری از ایمانداران به مسیح با نااطاعتی از کلام خدا و زندگی بر خلاف خواست او، عواقب آن را در زندگی خود تجربه می کنند. بیایید با اطاعت و سرسپردگی خود به خداوندمان، باعث خشنودی او شده و لبخند بر چهرۀ او بیاوریم. او در ضمن این که خدایی پر از محبت و وفا است، خدایی عادل و پاک و قدوس است و با گناه و نافرمانی هیچ گونه سازشی ندارد.

گردآوری و نوشتۀ شبان ریتا تجریان