چرا باید مقصرین خود را ببخشیم؟

چرا باید مقصرین خود را ببخشیم؟

وقتی دعا می‌کنید ابتدا کسی که به شما خطا کرده را ببخشید (مرقس 11: 25)

بخشیدن در کلام خدا یعنی:
باطل کردن صورت‌حساب بدهی‌های شخصی که به ما بدهکار است!
باطل کردن سند حقوقی که ما از ضربه‌زنندگان‌مان نگه داشته‌ایم!
باطل کردن تمام مدارکی که ثابت می‌کند طرف مقابل مقصر است!

و این ساده و مفت و مجانی نیست چون بخشیدن بدون درست کردن و جبران خسارت‌های وارد شده و پرداخت جریمۀ آن ارزش حقوقی ندارد.

در کلام خدا بخشش به وسیلۀ فیض خدا در صلیب مسیح آماده شده، ولی:
هیچ‌کس بدون پذیرفتن مسئولیت گناهانش بخشیده نشده.
هیچ‌کس بدون اعتراف کردن به گناهانش بخشیده نشده.
هیچ‌کس بدون توبه و بازگشت کردن از گناهانش بخشیده نشده.
هیچ‌کس بدون ایمان آوردن به مزد پرداخت شدۀ گناهانش بخشیده نشده.

شخص مقصر تا به خود نیاید و نپذیرد که اشتباه کرده و از کار خود توبه و بازگشت نکند و اشتباهش را جبران نکند، حتی اگر شما هم او را ببخشید، او هرگز آمرزیده نشده و با ثمرۀ منفی کارش همواره درگیر است و روزی تاوان اشتباهش را پرداخت خواهد کرد.

با این حساب پس چرا ما باید مقصرینمان را که هنوز معذرت‌خواهی نکرده‌اند ببخشیم‌؟ جواب این سؤال خیلی ساده است: چون مربوط به نوع ادامۀ زندگی تلخ یا شیرین و شکست‌خورده یا موفق من و شما می‌شود، نه او .

مسیح روی صلیب گفت:
“ای پدر این‌ها را ببخش زیرا نمی‌دانند چه می‌کنند” (لوقا 23: 34).
اگر مقصرین نمی‌دانند با ما چکار می‌کنند، چرا ما خسارتِ ندانم کاریِ آنها را با تلف کردن وقت و فرصت و انرژی و منحرف شدن از هدفمان پرداخت کنیم؟

چرا ما باید خطاکارانمان را ببخشیم؟
چون ما به رهایی از اسارتِ افکار منفیِ این افراد احتیاج داریم.
چون ما نمی‌خواهیم خاطرۀ ضربه‌ای که خورده‌ایم زندگی‌مان را کنترل کند.
چون ما به بخشیده شدن خطاهایمان نسبت به خدا احتیاج داریم.
چون ما به شفای دلِ شکسته‌مان به وسیلۀ بخشیدن خطاکار نیازمندیم.

هدفِ بخشیدنِ مقصرین در باورِ عیسای مسیح، عوض شدنِ رفتار و شفای دل و داشتن روحیه و رشد شخصیت ماست نه رفتار و روحیه و شخصیت شخص مقصر و خطاکار.

جلیل سپهر
@jalilsepehr